ცხოვრების გზები (თავი 5)

უცებ საიდანღაც სანთლების შუქი გამოჩნდა... ეს სანდრო იყო გიოსთან და ალეკოსთან ერთად. მგონი თქვენთვის არ მითქვამს ალეკოს სალო მოსწონს. სანდროს,ალეკოს და გიოს ხელში სანთლები ეჭირათ, მე და სალო მაშნვე ქვევით ჩავედით. სალო:აქ რას აკეთებთ? გიო:სანდროს და

ცოდვების გამო?..(16)

რა არის ბედნიერება? ხშირად მიკითხავს საკუთარი თავისთვის და მიფიქრია, რომ ერთი შეხედვით ეს სიტყვა ძალიან ზოგადია, ამავდროულად მრავლის მთქმელიც, რადგან ის მოიცავს ყველაფერს, როგორც სიყვარული.. სასწრაფოდ დავტოვეთ „ლოპოტა“ ორივე ჩუმად ვისხედით

ვიღაც ძალიან, ძალიან ლამაზი გოგო (დათო ტურაშვილი)

მესამე ჭიქაც დალეული მქონდა, მაგრამ მახსოვს, რომ მარჯვნიდან კი არ მომიჯდა, არამედ მაგიდას შემოუარა და ჩემ გვერდით, ჩემგან მარცხნივ დაჯდა. თუმცა ეს დეტალი მერე, დილით გამახსნდა, იქ და მაშინ კი ყურადღება არ მიმიქცევია და მეოთხედ უკვე ორივესთვის

გუშინ დაგინახე..

ლექსიგუშინ დაგინახე.. გულში ჩამივარდი კი არ მომეწონე, ,,პროსტა'' შემიყვარდი, თუ არც ,,დაგევასე'', გეტყვი, აი დარდი, თუ არც შემამჩნიე და არც შეგიყვარდი.. შეგხვდი მომდევნო დღეს, გნახე, ჩემი ვარდი.. ციურ ვარსკვლავს გავდი, ისევ ჩემი გახდი

წარმოსახვა ნაწილი 2

მივედი თუ არა ნინას ვეძებდი, თუმცა უშედეგოდ , ამიტომ სასმელი ავიღე და აივანზე გავედი. გადავყურებდი თბილისს და ვფიქრობდი ბექაზე. რა უნდა მეთქვა მისთვის ან ის რას მეტყოდა. ამ დროს წელზე ვიგრძენი ვიღაცის ხელი , ასევე ნაცნობი სურნელი. არ მინდოდა

ჩემი მორაგბე ( 3 )

მისთვის საერთოდ არ ვიყავი მძიმე მაგრამ ვაი რომ მას ჩემზე მძიმე ჩანთა ეკიდა. მზე საშინლად აჭერდა... გაუსაძლისი იყო ასეთ სიცხეში სიარული ,მაგრამ სხვა გზა არ გვქონდა. ხანდახან თვალს ვაპარებდი . ის კი ისე იქცეოდა თითქოს არც ვეჭირე ხელში, თითქოს

შეგეჩვიე XV

-რა კარგია არა ნატუკა ორსულად რომ არის. ახალ ეტაპზე გადავიდნენ. -ჰო იქნებ ის ბოთე ცოტა მართლა დაჭკვიანდეს. -მიხარია მათ გამო. სიმართლე გითხრა თავიდან მაეჭვებდა მაგათი ამბავი ორი გადარეული რომ შეხვდა ერთმანეთს მაგრამ საბედნიეროდ ააწყვეს ურთიერთობა.

ცხოვრება გრძელდება _5_

დავინახე როგორ მოჰქროდა მანქანა ჩემსკენ, თითქოს ქარს ორ ნაწილად ჰყოფდა და მხოლოდ ერთი მიზანი ჰქონდა, დამჯახებოდა და იმ ქვეყნად გავესტუმრებინე. ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს ჩემს შიგნით ვიღაცამ ღილაკი იპოვა და დააჭირა, ვიღაცამ ის გამორთო რაც

პიანისტის პირველი სიყვარული

ოდესმე ოდესმე გყვარებიათ? აი მე, ამ საკითხში დღესაც ვერ ვერკვევი. ან რავიცი რა შეიძლება დაარქვა გრძნობას, როცა გამუდმებით ერთსა და იმავე ადამიანზე ფიქრობ, ოცნებობ. . . ამავდროულად კი სასტიკი წინააღმდეგი ხარ საკუთარი გრძნობები აღიარო. თუმცა იცი რომ

თებერვლის ერთი ტკბილი დღე(სრულად)

ვალენტინობა..გამჟღავნებული სიყვარული.. დამორცხვებული სახეები.. სიყვარულით მოელვარე თვალები, მოცეკვავე ჭინკები..ერთმანეთისთვის გაკეთებული სიურპრიზები..ლამაზი საჩუქრები.. თაიგულები,ფუმფულა სათამაშოები, დანთებული გულები...ამ დღეს ყველა სიყვარულით