მებაღე (ნაწილი 23)

ნახევარ წელზე იყო მეტი გასული და პატრონმა უგოს კვალს ვერსად მიაგნო. ძალიან შორს და ბევრ ალაგს დააგზავნა ხალხი, მაგრამ მებაღისნაირ კაცს არავინ იცნობდა... ან იქნებ სულაც კარგადაც იცნობდნენ და შიშითაც მალავდნენ. შესაძლოა დადას დღიურს ბევრ რამეზე

2 გრამი სიყვარული (თავი 6)

-დაბნეულო_ღმერთო ოღონდეს არა, ამ სახელის გაგონებამ ლამის გონება დამაკარგინა..მინდოდა გზა გამეგრძელებინა მაგრამ არ გამომივიდა უკან მივტრიალდი იმის იმედით რომ მას დავინახავდი..

ყოფილების სასამართლო.

გამოკეტილი ვიყავი სადღაც ოთახში სადაც მზის სინათლეც ვერ ახწევდა ,ვეხებოდი საგნებს რომლიღაც ჩვეულებრივ საძინებელს აწყობენ ხოლმე,მაგრამ არ შემეძლო რამისთვის შემეხედა,ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს თავში რაღაც ჩამარტყეს და გაბრუებულმა სადღაც მისტიკურ

სიმპათიური სტუმარი ( 25 თავი)

ვაიმეე... სესილი ნუ კანაკალებ! - ვაიმე მარია, გაიგე რომ ვნერვიულობ ვაა... ჩემი ქორწილია! - მერე ქორწილია გასვენება კი არა (ანი) - ოხ ანი

არჩევანი(თავი VI)

რა და 2 წლის წინ ხვდებოდნენ ერთმანეთს.როგორც ვიცი გიჟდებოდნენ ერთმანეთზე და მერე უცებ ამ გოგომ დაადო თავი და ესპანეთში წავიდა,წავიდა რა გაიქცა,არც კი დამშვიდობებია და არ ც არაფერი აუხსნია.დათუნა ისეთ დღეში იყო დათვრა და გზაში ვიღაც „ვზროსლი“ ტიპები

ცდუნება

არ ენდო თვალებს სიყვარულის ცეცხლით ანთებულს, მათი კაშკაში მაცდურია, მალე ჩაქრება, გულში დაგინთებს სიყვარულის ელვარე კოცონს, შემდეგ კი უხმოდ, უგზო-უკვლოდ სადღაც გაქრება.

ტკივილი

უშენოდ მიდიან ეს ჩუმი დღეები, მივყვები დინებას და არვიცი, როდემდე ... დამღალა ყველამ და უაზრო ფიქრებმაც დღეს ბოლო მოუღეს ადრინდელ ოცნებებს...

მე არ მიგიღებ!

შენ იყავი აღარ ხარ იყავი ერთ დროს,მაგრამ ახლა აღარ ხარ ვერც კი გაიფიქრებ რამდენად აღარ ხარ და ვისი ბრალია ? შენი! ეგ უ'ბრალო არ იყო...

ლილიანა 1

დღეს კიდევ მივიღე შეტყობინებნა მისგან. დავრწმუნდი რომ ლმობიერებას ნელ-ნელა აქრობს. სინამდვილეში კი არანაირი ლმობიერება არ გამოუჩენია. ვინც არ უნდა იყოს, ზედმეტად პირდაპირია და სულელი. ვიფიქრე დედას ვეტყოდი ამის შესახებ,

გამტაცებელი (2)

სად ვარ? რა ხდება? ღმერთო ყველაფერი მტკივა. მოიცა ეს რა არის? ხელებს რატომ ვერ ვამოძრავებ? მძიმედ ვახელ თვალებს და ჯობდა არ გამეხილა. ლოგინზე ვწევარ, ხელები შეკრული მაქვს და ვიღაც ორი ტიპი თავზე მადგას. ვცდილობ ყველაფერი აღვიდგინო გონებაში, მაგრამ