ღმერთებისა და მონსტრების მიწაზე (X თავი) დასასრული

პირველად რომ ჩახედა სიკვდილს თვალებში, სულ რაღაც შვიდი წლის იყო. მაშინ დასახიჩრებული, მამობილის მიერ სასტიკად ნაცემი საავადმყოფოში მოხვდა. საერთოდ არ შეშინებია. მაშინ იმასაც ფიქრობდა, რომ სიკვდილი მისთვის შვება იქნებოდა ამ სატანჯველი ცხოვრებისგან.

სიგიჟის ზღვარზე(თავი 2)

თვალი იმ სიმპატიური, ლურჯთვალა შეშლილისკენ გამექცა, რომელიც კვლავ კედელზე იყო მიყრდნობილი და ირონიული ღიმილით აკვირდებოდა შექმნილ სიტუაციას. საუბედუროდ თავი ჩვენსკენ მოაბრუნა და თვალი თვალში გამიყარა. ელდანაკრავივით მაშინვე ტელევიზორისკენ

,, მეგობრობა ''

რაც უფრო ვიზრდებით, თანდათან ვაცნობიერებთ რაოდენ ნაკლებად მნიშვნელოვანია გყავდეს ბევრი მეგობარი და უფრო მეტად მნიშვნელოვანი იპოვო ნამდვილი მეგობარი. “ნამდვილი მეგობარი კი ისაა, ვისაც ესმის შენი სულის სიმღერა და შეუძლია აგყვეს მაშინ, როცა შენ

მე ვარ სევდიანი მხატვარი

მე ვარ სევდიანი მხატვარი, და გამოვხატავ გრძნობას, ტონით დაბალით, შევყურებ შენს უძველეს სურათს, მის გარშემო, ყველაფერი ბრუნავს.

ზღვაო ჩურჩულით მითხარი

ზღვაო, ჩურჩულით მითხარი, რომ შენც მელოდი ძალიან, ღრუბელს რქას აჰკრავს მზის ხარი და წვიმა _ პატარძალია.

შეგეჩვიე II

მიხარია რომ მოგეწონათ, რჩევებს გავითვალისწინებ. იმედია ეს ახალი თავიც გაამართლებს თქვენს იმედებს. ხვალაც ვეცდები რომ დავდო შემდეგი თავი. შეცდომებისათვის მომიტევეთ, რომ გადავიკითხო შევცვლი და არ მინდა, მირჩევნია ის დავწერო რაც იმ წუთში მომდის თავში

სადღაც შორს... მთებში თავი 23

სოფო ისეთი ბედნიერი იყო სიხარულისგან ცაში დაფრინავდა. რომ შესძლებოდა მიწას ალბათ ფეხსაც არ დააკარებდა. ნუთუ მისთვის იყო ეს ყველაფერი? გულში ვეღარ იტევდა ამ სიყვარულს. უნდოდა ყველასთვის გაეზიარებინა,თუმცა ჩუმად იყო და თავისთვის ინახავდა.

სი მიშგუ მიჟ ხი! (თავი 1)

,,-გაცივდები. - წინიდან ხმა მომესმა, თუმცა მთვარის შუქზე სახის გარჩევა ვერ შევძელი. -ნუ იდარდებ. - ჩემს თავთანაც არ ვაღიარებდი, მაგრამ ძალიან შემაშინა უცნობის ასე მალე გამოჩენამ. ფეხზე წამოვდექი და სახლში შესვლა დავაპირე, ისევ უცნობის ხმა, რომ

სათადარიგო (3თავი)

ოთახში ავიდა,მოკლე ღია ფერის ჯინსის შორტი,თეთრი მაისური წაარწერით DREMEAR და CONVERS-ის კედები ჩაიცვა,თმა კოსად აიკრა,სათვალეს დაწვდა ასაღებად და მისაღებში გავიდა.. -უბრალოდ და ბავშვურად ხო? -ძალიან საყვარელი ხარ კესი -ნუ გამაწითლე -კარგი წამოდი

ჩემი გულის ქურდი (V თავი.)

ყველაფრის ახსნა მინდოდა მაგრამ მან არ მომისმინა . ჩაჯდა მანქანაში და წავიდა. სახლში შევედი , ჩემი ნივთები ავაგროვე , ინას დავემშვიდობე და ტაქსი გამოვიძახე... მივედი ალექსას სახლში და დავაკაკუნე ...კარი ტასომ გამიღო. -ანდრეა? აგვიხსნი რა მოხდა ? -