მიწისქვეშ მეცხრე სართული

ზოგჯერ დუმილი აუტანელი რომ იცვლის ფორმებს, არად დაგიდევს აღარც ეთიკას და აღარც ნორმებს!

შურისძიების მსხვერპლი 28

გგონია ასე მარტოვია ყველაფერის დავიწყება და თავიდან დაწყება?! -მიყვარხარ -მას მერე რაც მია გამოჩნდა ჩვენს ცხოვრებაში ვეღარც კი მამჩნევდი! -ვაღიარებ... შეცდომა დავუშვი და არასწორად ვიქცეოდი მაგრამ... -ძველებურად ვეღარაფერი იქნება! -რას

ერთხელ...(8)

-არაფერი ზედმეტი არ იფიქრო, მაგრამ...მადლობა-ხელები წელზე მომხვია და ისიც ჩამეხუტა.ცოტახნით ასე ვიდექით მერე უხერხულად ვიგრძენით თავი და ერთდროულად გავიწიეთ. მე და ალექსანდრეს შვილი გვეყოლებოდა. მხოლოდ ეს აზრი ტრიალებდა და არ აძლევდა მოსვენების

,,სურვილი"

ჯოჯოხეთიდან ვერასდროს მიხსნი... არ გინდა დაღლა... შენი ცხოვრება შენთან იყოს... არ გინდა წასვლა!.. უბრალოდ იყავი რთული მარტივად... მარტი იყავი და ნუ იქცევი აპრილად!..

შემოდგომა

ქუჩაში ვდგავარ და ვუყურებ შემოდგომას, ეს ფოთლები როგორ ეხება ჩემს თმას, მოწყენილი,ფიქრიანი მიუყვები გზას, ჰორიზონტზე კი ვხედავდი დანისლულ მთას.

გელოდა

მე ავრეულვარ და დავრეულვარ სიგიჟის ზღვარზე გადავრეულვარ სულით სნეულმა ცოდვით ხვეულმა ისევ იომა ფუჭად იომა

ჩვენი ეგრეთ წოდებული ცხოვრება (ისტორია I სრულად)

"და როცა ქარიშხალი ჩადგება, ვერ გაიხსენებ, როგორ გადარჩი. იმასაც კი ვერ დაიჯერებ, რომ ქარიშხალი ჩადგა. მაგრამ ერთი რამ კი იქნება ცხადი. გრიგალს თავს რომ დააღწევ, ისევ ის აღარ იქნები. აი, რა არის ქარიშხლის აზრი" - ჰარუკი მურაკამი.

დაუმორჩილებელი (თავი 2)

და უეცრად არ ვიცოდი ეს შეგრძნება როგორ დამეუფლა მას ვუყურებდი მის შავ თვალებს ვუყურებდი და კოცნის სურვილი გამიჩნდა მიკვირდა ამაზე რომ ვფიქრობდი მაგრამ კარებთან ვაპირებდი წასვლას როცა ვთქი ამ ერთხელ ცრემლებ გაჟღენთილმა მივტრიალდი სანდროს კენ მასთან

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 9 )

- ცდილობდა ჩემთვის რაღაც ეთქვა, თავის ენაზე მელაპარაკებოდა, არ მახსოვს რა თქვა, ვერ გავიგე... ჯარისკაცებმა ხელებიდან ამაცალეს მისი უსულო სხეული, დავინახე როგორ შეაგდეს მავთულხლართს იქით გაჩერებული ავტომანქანის ძარაზე სხვა ცხედრებთან ერთად...

"შეშლილთა" შეკრება

ჩანბნელებულ ოთახში ღრმად მეძინა. ტვინი ისვენებდა და მეც ვგრძნობდი როგორ ვივსებოდი ნელ-ნელა ენერგიით. ხო, ძილში ენერგია მემატება. მემგონი ყველა ადამიანი ასეა, არა? ტელეფონმა ბოლო ხმაზე დაიწყო ზუზუნი. ხელით მოვსინჯე ტუმბოზე არსებული „ეშმაკის მანქანა“