წითური ლედი (თავი 1)

1827 წლის 5 მაისს დაიბადა პატარა ეკატერინა, რომელსაც მშობლები მოფერებით ხარ კატოს ეძახდნენ, ხან ეკას. ბავშვობიდანვე ეტყობოდა, რომ საოცარი სილამაზე უბოძა ღმერთმა. მისი ჭითური სქელი თმის ნაზი ნაწნავი საოცრად უხდებოდა მის თოვლივით თეთრ კანს, ვარდივით

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (7)

გასახდელში მომხდარი ამბის შემდეგ ერთი კვირა გავიდა, ამ ხნის განმავლობაში ალექსანდრე თვალითც არ მინახავს, სხვა ინსტრუქტორი მყავს, ალისამ მითხრა რომ დავალებაზეა წასული ანკარაში, მეც არაფერი მიკითხავს მეტი. მე ისევ დილის 6ზე ვდგებოდი, ვვარჯიშბდი, წყალს

ცხოვრება გრძელდება... _1_

მხოლოდ ერთი სახლიმინდა ტყეში რომ მუდამ ბუხრის წინ ვიჯდე და წიგნს ვკითხულობდე,ვეღარ ვიტან ამ უჰაერობას და ამდენი თვალთმაქცი ხალხის გარემოცვაში ყოფნას რომელთაც თითქოს უყვარხარ. არასდროს მიყვარდა კლუბში და გასართობად სიარული, ყოველთვის ბევრ საყვედურს

ბნელი წარსული ნათელი ოცნება (თავი 1)

„ნიკოლ. არ ვიცი როგორ დავიწყო ამ წერილის წერა... ჩემო პატარა გოგონავ, მაპატიე... მინდა იცოდე რომ შენთვის მე ყველაფერი კარგი მინდა რაც ამ ქვეყანაზე არსებობს. ბოდიში იმისთვის რომ ასეთი პატარა მიგატოვე, მაგრამ დაგტოვე იმ იმედით რომ უფრო კარგი მომავალი

ბაბნიკი შემიყვარდა (სრულად)

იყო ერთი გოგონა სახელად ნინუცა მაღალი გრძელთმიანი ძალიან თანამედროვე ყავდა ორი საუკეთესო მეგობარი ანა და მეგი რომლებიც სიგიჟემდე უყვარს. ნინუცას დედა-ნინუცა დიდი სკოლაში წასვლის დროა ადექი

თავს დავიხსნიდი ამ სატანჯველი ცხოვრებიდან (3 თავი)

აბაზანიდან გამოვდივარ და ვფიქრობ ამ ბოლო დროს განვითარებულ მოვლენებზე, უაზროდ ბევრი რამ გადამხდა თავს აბ მოლო სამი თვის განმავლობაში, დავკარგე ჩემითვის უმნიშვნელოვანესი ადამიანები და შევიძინე არა ნაკლებ მნიშვნელოვანი, ყველამ ძალიან თბილად მიმიღო,

უსასრულო წამი"ცხოვრება.. (5) თავი.

ახალი წლის დღეები ახლოვდება,ყველა კარგ და პოზიტიურ განწყობაზეა.. 25 დეკემბერს ,ნიაკომ ნაძვის ხე გამოიტანა საკოჭნაოდან, მარიამი -მე რომ არვიცი ამის აწყობა? ნიაკო- არც მე ვიცოდი მაგრამ,რა პრობლემა?

ნოემბრის 13 (დასასრული)

-გილოცავ! -შუბლზე მკოცნის და წიგნს მართმევს სათაურს აკვირდება და ამბობს: "ნოემბრის 13" -აი ახლაც! -ჩერდება და თავის გამომეტყველებას სერიოზულს ხდის -ისევ თავიდან შემიყვარდი!

მე რომ გაჩუქო წითელი ვარდი

მე რომ გაჩუქო წითელი ვარდი არ იფიქრო რომ შენ შემიყვარდი ეს გავაკეთე მხოლოდ იმიტომ რომ შენს ფიქრებში მე გადავვარდი

მებაღე (ნაწილი 20)

დრო გადიოდა, მაგრამ არაფერი იცვლებოდა. პატრონს დაცვა ისევ გამაგრებული ჰქონდა, თუმცა არავინ ჩანდა მათი არც მომჩივანი ავად და არც მომკითხავი. დადას უღიმღამო ცხოვრებას ისიც შეემატა, რომ იმ საშიშ თვალებიანმა კაცმა მათთან ვიზიტს უმატა. ისევე, როგორც