მე ასეც მიყვარხარ (თავი 15 და 16)

ქორწილი 2 საათზე დამთავრდა. იქ ყოფნის განმავლობაში სულ თვალებს ვაცეცებდი რომ ლუკა მესხისთვის სადმე კუთხეში მაინც მომეკრა თვალი. ბავშვობის მეგობრის ქორწილშიც კი არ მოვიდა. ასე როგორ დაივიწყა ყველა და ყველაფერი?! ადგა წავიდა და უკან ჩამოგვიტოვა მეც,

უსიყვარულობას ვაიგივებ უსულობასთან

უსიყვარულობას ვაიგივებ უსულობასთან, დაკარგო ნიშნავს აღარ იყო ზეცის ნაწილი, ამ გრძნობის გარეშე ნეტავ თუ იცი რა ვრჩები? უსიყვარულოდ ჩემს ტყავში ძვლები დავრჩები.

გავისეირნოთ?!...ცოტა მოგეშვება

ყველაფერი ერთი ჩვეულებრივი დილით დაიწყო...ჩემთვის ვიჯექი პიანინოსთან, ძალიან მიყვარდა დაკვრა . მუსიკა ჩემი სიცოცხლის ნაწილი იყო , მის გარეშე უბრალოდ არ ვარსებობდი , თუმცა მოხდა უბედური შემთხვევა რის გამოც ოჯახი დავკარგე, ჩემი საყვარელი მშობლები.

Love is...(2)

კარადის წინ ვდგავარ "დიდი დილემის" წინაშე. კაბა თუ შარვალი? ჩემი ნება, რომ იყოს "თუ"ს ავირჩევდი, მაგრამ ეგ ხომ არ გამოვა ამიტომ რომელი ავირჩიო??? უი აი იდეაც: -კაწენკააა.-რუსული აქცენტით დავუძახე.

შენ შემცვალე (Chapter 15)

შუაღამეა... არემარე წყვდიადმა მოიცვა და უფრო ამაზრზენი გახადა. ხეებს ვუყურებ და ვცდილობ დავმშვიდდე.. ახლა რა იქნება? ლუკა მამამის ნახავს და ყველაფერი დალაგდება? არა ! საშინელება მოხდება.ლუკა განადგურდება,მამამისი კი ამის შემდეგ ისევ გაქრება მისი

დე, გჯეროდეს რა ჩემი - სულ ყოველთვის

შეიძლება კი, ადამიანი გიყვარდეს და მას არ იცნობდე, არ იცნობდე შინაგანად, საერთოდ წარმოდგენაც კი არ გქონდეს თუ ვინაა და მაინც გიყვარდეს?!.. არ ვიცი, დავიბენიამ წამს, უფრო ზუსტად კი ცოტა ხნის წინ, ადამიანმა, რომელიც ჩემთვის ყველაფერია და, მგონია, რომ

ჰილეგი (5)

გავიაზრე რომ გვერდით ნამდვილი მამაკაცი მჭირდებოდა. ის, ვინც ჩემს ქალურ აკვიატებებს ცხოვრების გამამწარებელს არ უწოდებდა, ვინც ჩემთან ერთად სიამოვნებით ისეირნებდა, დალევდა ჩაის. მინდოდა ადამიანი, რომელსაც ისევე ნამდვილად ვეყვარებოდი, როგორც - მე.

ჩემო ძვირფასო

ჩემო ტკბილო გოგონა, დღეს ჩვენი ერთად ყოფნის დღეებით ვსულდგმულობ. შენი დიდი მადლობელი ვარ. შენ დამაბრმავე. არაფერია ქვეყანაზე შენსავით სხივოსანი და ნაზი. ამას იმიტომ ვწერ რომ იქნებ შევძლო და ეს დამეხმაროს, შენზე ფიქრი მცირე ხნით მაინც ამოვიგდო

ის,რაც არ მეკუთვნოდა (თავი 4)

-იდიოტი,თავხედი!თავი ვინ გგონია,რას მოდიოდა თუ არ შეეძლო წესივრად დამხმარებოდა! აი მარიამ,ეგეც შენი ნაქები უფროსი,ნამდვილი მუტრუკი აღმოჩნდა! -იცი ელენე,მესმის რასაც ამბობ და თუ ენას კბილს არ დააჭერ,ჩემი ხერხებით გაგაჩუმებ-უცებ მომაძახა,თან

ერთხელ დაშვებული შეცდომა(9 თავი)

იმდენად სწრაფად მართავდა მანქანას მეც კი შემეშინდა(სისწრაფის მოყვარულივარ,მაგრამ რატომღაც ახლა არც კი მსიამოვნებდა) -ნიკა შეანელე გთხოვ კულტურულად დამაიგნორა და ცოტათიც კი არ შეუნელებია.