სადღაც შორს... მთებში თავი 17

.... როგორც ამბობენ ყველაფერ ცუდს აუცილებლად მოჰყვება რაღაც კარგი....ყოველი წვიმის შემდეგ ღრუბელი აუცილებლად გადაიყრის და გამოიდარებს, მზე გამოანათებს...ყოველი სიკვდილის შემდეგ ახალი სიცოცხლე დაიბადება... ყველაფერს აქვს დასაწყისიც და ყველაფერს აქვს

say you love me

ჩემი პირველი მოთხრობაა და გთხოვთ ნუ იქნებით ძალიან კრიტიკულები ...სიყვარული ეს დიდი ამოუცნობი ფენომენია რომელსაც განსაზღვრული განმარტება და მნიშვნელობა არ აქ, ასე ხდება ცხოვრებაში როდესაც ვინმე შეყვარებულია მუცელში პეპლებს გრძნობს, ბედნიერია და

ჰილეგი (1)

ისეთი ცივი, არაფრისმთქმელი ტონით საუბრობდა, ქეთის შიშის ნაცვლად ზიზღის გრძნობა დაუგროვდა, მყესები დაეჭიმა და თითოეული ჩასუნთქვა სხეულს უწვავდა. გაღიზიანებულმა აათვალიერა მამაკაცი, მის უკან მდგომმა კი ქეთის ჩანთა და ქურთუკი გადააწოდა. თვალები

ვიღაცას უყვარდი შენ (თავი 1)

შიშის სურნელი...დიახ,ზუსტად ამ სურნელს მოეცვა ის ბნელი,ნესტიანი ოთახი რომელშიც მე ვიმყოფებოდი,და მიზეზიც კი არ ვიცოდი რატომ."ჩემგან რა უნდათ?!" გამოდმებით ერთსა და იმავეს ვიმეორებდი და აცრემლებულ ლურჯ თვალებს აქეთ-იქით ვაცეცებდი. - რა გინდათ

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (1-3)

ძვირფასო მკითხველებო, საიტის განახლების გამო წინა ორი თავი წაშლილია და ვინაიდან და რადგანაც გარკვეული მიზეზების გამო ვერ დავამატებ, გთავაზობთ ისტორიის მოკლე აღწერას და მესამე თავს, მადლობა ყურადღებისთვის..ეს არის იტორია გოგონაზე, რომელმაც ცხოვრებაში

მე ასეც მიყვარხარ (თავი 6)

-ცოლად უნდა მოგიყვანო! -ხელს დაეყრდნო და ღიმილით მომმართა ლუკამ. -რა თქვი?! -მშვიდად და უმნიშვნელოდ ვკითხე თითქოს მის ნათქვამს დიდი ემოცია არ გამოუწვევია ჩემში. -რა ვთქვი და ცოლად უნდა მოგიყვანო პატარავ! -ცალყბად გაიღიმა მან.

Black Widow_შავი ქვრივი #3

-კიდევ დიდი გზა დარჩა, შეგიძლია დაიძინო._ამბობს და მეც თვალებს ვხუჭავ, მაგრამ ძილი არ მეკიდება. მალე ისევ ვფხიზლდები და იმდენად ბნელა, რომ გარშემო არაფერი ჩანს. მხოლოდ ნაცრისფერ გზას ვხედავ, რომელსაც მანქანის ფარები ანათებენ. გვერძე ვიხედები და მის

სასიყვარულო სტატუსი

"ნიკაპი ნუ გიკანკალებს, შე გლახაკო, მე რომ კარგად ვიყო, შენ ნიკაპი არ აგიკანკალდებოდა. ჩემი მობრუნება აღარ შეიძლება აწი, არცაა საჭირო, ნამეტანი შევაწუხე დედამიწა, დავამძიმე. ხუმრობა ხომ არაა, სამოცდათორმეტი წლის ქალი ვარ, მარა რა ვქნა, ნენა, ვეღარ

you belong with me დასასრული

მე სოფო და ერიკი ვზივართ და რაღაც უაზრო ფილმს ვუყურებთ , სახელად მგონი ველური თაფლი ქვია ისე სიამოვნებით უცქერენ ლეპტოპს ლამისაა მარტო დავტოვო მაგრამ სად წავიდე ? გარეთ ისე კოკისპირულად წვიმს რომ . ერიკი ჩემი ბავშვობის მეგობარია და ჩემი დის ანუ

სათვალე (5)

სამსახურში დღე უაზროდ იწელება, ხალხი კვლავ მეკითხება თუ რომელი წიგნი იქნება კარგი წასაკითხი, მეკი მრჩეველივით ვუთითებ თითოეულ მათგანზე და ვიღიმი. იმის გათვალისწინებით რომ 5 დღის წინ სიცხე მქონდა ახლა კვლავ სუსტად ვარ. ყავის მესამე ჭიქას ვსვავ, ამას