"სიყვარული ჰეროინის წესებით" გაგრძელება. (ნაწილი 2)

ოთახში შევედი დათო დავინახე მხოლოდ მას ვხედავდი ისიც მე მიყურედა გაოცებული, მის გვერით თვალი ვირაც შავგვრემან გოგოს მოვკარი, რომელიც დიდხანს ვერ აღვიქვი. -როგორ ხარ კატო?

იდუმალი უკუქცევა

ნაბიჯი წინ, ნაბიჯი უკან. ისევ იქ დგახარ საიდანაც დაიწყე, ისევ იმ წერტილის აშტერდები რომელიც ვერასოდეს იქცევა მრავალწერტილად. რაღაც ყოველთვის მაკავებს, მექაჩება. ზოგჯერ მეშინია გაფრენის, მეშინია რომ უფრთობას ვერგადავიტან და მეც ისევე ჩავლპები

სიყვარულის ახსნა

ფიქრებში როცა მომაწვა სევდა და როცა გულში ჰკიოდა ქარი, თავჩახრილმა და სევდით აღვსილმა მე ეკლესიის შევაღე კარი, ღვთისმშობლის ხატთან მკრთალად მოსჩანდა თითქოს ნათელი, ნელი ნაბიჯით მივედი ხატთან და შენს სახელზე დავანთე სანთელი,

შენ შემცვალე (Chapter 10)

- ელენე ბერძენიშვილი. ფეხზე წამოვდექი... მომესმა ნინის გამხნევებაც. ბევრის ყურადღება მივიქციე სცენაზე ასვლამდე, რადგან მიმტანს დავეჯახე და ყველაფერი დავაყრევინე. ბოდიში მოვუხადე და სცენაზე ავედი. ჟიურის წევრებ ვუთხარი რა ფონოგრამაც უნდა ჩაერთოთ და

you belong with me თავი 6

ესეც მეექვსე თავი მეგობრებო იმედია კარგი გამოვიდა უფრო მეტ აქტიურობას ველი თქვენგან შეცდომებისთვის ბოდიშს გიხდით გილის სმაილებს ვუგზავნი და ტელეფონს საწოლზე ვაგდებ , რაღა თქმა უნდა ჩემი დაც არ აგვიანებს ამოსვლას , კარს კეტავს და გვერდით მისკუპტდება

ასე უყვართ ვარდებს

და როცა ვარდს შეუყვარდა მისი თვალის ბრწყინვალება თავდახრილი ეს ცხოვრება მხოლოდ იმ ერთს მიანება. როცა იგრძნო დატანჯულმა მისი სითბოს მხურვალება ტუჩი დაშრა და მოუნდა მისი ბაგის მწყურვალება.

მგონი შემიყვარდი(თავი 11)

წამითგაჩერდა ჩემსკენ შემოტრიალდა და მითხრა. -კიდევ გიმეორებ,რომ ძალიან მიყვარხარ და ისევ ჩემი საცოლე ხარ!! -ბექა გადი!!!-ხმას ავუწიე და ისიც მალევე გავიდა. არადა როგორ მიყვარს და ვერ ვპატიობ....როგორ მინდა მისი ცოლი მერქვას,მაგრამ არ

ფოტოგრაფის აღმოჩენა 7

-ვიცი. მოკლედ ვპასუხობ და ტავს ცოცხალი თავით არ ვწევ მაღლა. -აბა რატომ გეწყინა? მეკითხება ღიმილშეპარული ხმით. -არაფერიც არ მწყენია. იხტიბარს არ ვიტეხ. -მაშინ მაკოცე. უკვე ეცინება დადვანს.

სათვალე (1)

უყურო ყველაფერს განსხვავებულად, ეს ჩემთვის პიროვნულად არ განისაზღვრება. განსხვავებულად ჩემთვის სათვალის გარეშეა. თვალებს რომ ახელ და ყველაფერი ბუნდოვნად ჩანს, მხოლოდ სილუეტებს რომ ხედავ, სახის გარჩევა რომ გიჭირს და ფეხს რომ რაღაცას კრავ. მერე ეს

თამაში მუსიკის წესებით (მეთოთხმეტე თავი) დასასრული

თამაში მუსიკის წესებით (მეთოთხმეტე თავი) დასასრული ზუსტად ვერც იტყოდნენ რამ უფრო დაღალა ლიკა და გიორგი, ემოციებმა თუ ფიზიკურმა დატვირთვამ. თუმცა ფაქტი იყო, რომ ბაკურიანში საკმაოდ დაქანცულები ჩავიდნენ. სადღესასწაულო ვახშამზე დასწრებაზე მეტად,