იდეალური დასაწყისი 4

ამ დროს მათთან (გიორგი და ნიკა) -კარგი გოგოა რა ნატა (ნიკა) -კი ნამდვილად -ისე მართალი იყავი ნატა შენ არ შეგეფერებაო რომ მითხარი და იცი რატომ? იმიტომ, რომ ეს სხვანაირია ერთდროულად თავქარიანი და მშვიდია ასეთი ადამიანი ჯერ არ შემხვედრია ასევე

1460

ცუდია როცა xx წლის ხარ და ხელში არაფერი გიჭირავს, არც გონებაში გაქვს რაიმე გეგმა და არც ის იცი საერთოდ რა გინდა. როცა გინდა "აქედან გაქრე" და წახვიდე მაგრამ, არც ისეთი ადგილი გეგულება სადაც წახვიდოდი, არ გეგულება ადგილი რომელსაც არასდროს დატოვებდი!

თავხედი ქმარი(2 თავი)

-გამარჯობა...-დაბნეულმა ამოვილაპარაკე და მოსალოდნელ შტორმს დაველოდე. -გაგიმარჯოს-ო,ბოჟე რა ხმა აქვს!რა დროს ხმაა,კატო?სიცოცხლის ბოლო წუთები დაგრჩა და რა ხმა?!არა მაინც და მაინც ქორწილის დღეს რატო უნდა ვკვდებოდე,თან ქმრის ხელით?მაგარი ბედი მაქვს

გამომძიებელო სესილია კაკაბაძევ ! (3)

-რა მოხდა? -მესამე მსხვერპლი იპოვეს ,ქუჩის ბოლოს ნაგვის ბუნკერში. -მერე? -ახლა ექსპერტიზაზეა, სულ მთლად დაჩეხილი იყოო. -გამართლდა ჩვენი ფიქრები,სხეული სულ ააწყეს? -სხეულების ნაწილები შვიდ სხვადასხვა ნაგვის ბუნკერში იყო. კი ააწყეს -ფუ ამის დედაც.

სიმართლის დრო 2 თავი

გაივლის დრო და ყველა ოცნებას წაიღებს ქარი და ჩუმი დუმილი გადაწონის ბედნიერებას, მაგრამ ბედნიერებამდე მისასვლელი გზა, ჯერ ბრძოლით და წვალებით უნდა გაიარო. ერეკლე გვიან დაღლილი ბრუნდებოდა სახლში, რომ მისი სახელი მოესმა ღამის სიმყუდროვეში.

მოგონებები:ძალით დავიწყებული ან დაუვიწყარი(3)

-აუ გაასწორა-ვაჩე -კიი ძაან-თქვა მობეზრებულად თეკომ -აუ. შენ რა კარგად თამაშობ, ელ-ძალიან არ მესიამოვნა. მისი შემოკლებული სახელი ელ -საერთოდ, ელენე კარგად თამაშობს, ვერაფერს იტყვი -მომესმა ზურგს უკან ხმა, ვიგრძენი როგორ გავიყინე ადგილზე.

არჩევანი (თავი 7)

უკვე თვეა რაც მუშაობა დავიწყე. რომ გითხრათ უამრავი საქმე მაქვს და ძალიან ვიღლებითქო, მოვიტყუები. ზარებს ვპასუხობდი, შეხვედრებს ვნიშნავდი, რესტორნებსა და სასტუმროებში ნომრებს ვჯავშნიდი, ბატ.თორნიკეს მითითებებს ვასრულებდი, საბუთებს ვახარისხებდი,

მ წ ვ ა ნ ე ა

დავიბადე ბოდიალისთვის. განუყრელი რამაა ჩემთვის და არავინ და არაფერი მშველის როგორც ქალაქში ბოდიალი . მთელი ოცდასამი წლის განმავლობაში ვერ გავუგე გემო სახლში მარტო ჯდომას , ნუ აქვს მიზეზები მაგასაც , იმიტომ რომ ყანჩაველები ბევრნი ვართ და სახლში

როგორ მომენატრე!

როგორ მომენატრე ასე? ნუთუ ყველაფერი გაქრა? ნუთუ შენსკენ სავალ გზაზე ხიდი სამუდამოდ ჩატყდა? უკვე მერამდენედ გნახე, თვალი რომ დავხუჭე წამით. ახლა ირგვლივ ყველგან შენ ხარ, შენ ხარ მომღიმარი სახით... სულში უშენობა დაძრწის, გული სიყვარულით დნება. ოღონდ

სულის ფსკერზე

სალათისფერი...ცისფერი...თეთრი... ჩემი საყვარელი სამი ფერი... ვდგავარ აივანზე და ვუყურებ ხეებს,ცას,მთებს...ოდნავი ნიავია და ვგრძნობ ჩემს სახესა და კანზე სიოს... ეზოში ჩავდივარ,ვსეირნობ...ხელით ვეხები ფოთლებს...ტოტებს...ასე