მექალთანეს სათამაშო თავი 18

– მე მაინც მგონია რომ ჩამოვა, არამგონია ყველას გვიღალატოს, იცის რომყველანი მის გვერდით ვიყავით მნიშვნელოვან დროს, ახლა კი თავად არ მიგვატოვებს. – მართლა ასე გგონია? შემოდი დავით, როდის აქედან აკაკუნებ კარზე! სიცილით უთხრა და თითქოს დარწმუნებული იყო

ოქტომბერი

შენთან შეხვედრა ნატვრაა ჩემი შენს გარეშე კი ზღვაში ვარ წვეთი ცივი დღეები დადგა უშენოდ ქარი კი ტოტებს არხევს უმწეოდ

რა ძნელია უშენობა

იცი? უშენოდ, რა ძნელია ჩემთვის სიბნელეს უფრო დამიბნელებს სევდა სიხარულს მოწყენილობა რომ ებრძვის სინათლეს მძიმე ფერებში რომ ვხედავ.

სათაური

როცა მზე სახეზე მეფერება, როცა სიგარეტს სახლში ვტოვებ, როცა ყვავილების ლაპარაკი მესმის, შევდივარ გუმბათის ქვეშ,

ძველი მეგობრები

ეს ის სამყაროა სადაც გივიწყებენ, ჯერ არ მომკვდარხარ და უკვე წარსულიხარ, ისე უცებ გშლიან მათი გონებიდან, თითქოს იმქვეყნად ხარ, თითქოს წასულიხარ,

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 10 )

- საწოლთან შავ ტანსაცმელში ჩაცმული, შავი ნიღბით პირაკრული უცნობი იდგა, ერთხანს სულთამხუთავივით დამყურებდა, მერე ხელი ასწია და ფანჯრიდან შემომავალი მთვარის შუქზე დანის ბასრი პირი აელვარდა...

რა ძნელია უშენობა

იცი? უშენოდ, რა ძნელია ჩემთვის სიბნელეს უფრო დამიბნელებს სევდა სიხარულს მოწყენილობა რომ ებრძვის სინათლეს მძიმე ფერებში რომ ვხედავ.

ერთხელ...(10)

-შვილო, ევა, როგორ გრძნობ თავს?-ალბათ ორსულობისას ჰალუცინაციებიც დამეწყო.ნათიამ შვილო დამიძახა, მერე კი მკითხა თავს როგორ ვგრძნობდი. თქვენც მოგესმათ? დილით ტოქსიკოზის გამო ადრე გამეღვიძა, 6საათიდან იატაკზე ვიჯექი და ვაღებინებდი. კარი არ მქონდა და

გინატრებდი

იცი? უშენოდ, რა ძნელია ჩემთვის სიბნელეს უფრო დამიბნელებს სევდა სიხარულს მოწყენილობა რომ ებრძვის სინათლეს მძიმე ფერებში რომ ვხედავ. იმედი კი ნახავო მეუბნება მოთმენა გმართებდაო უფრო მეტი მეც რამდენს ვსაყვედურობ, ეყურება?

გაზაფხულს

და მრჩება გრძნობა, რომ გაზაფხული მეორედ ვნახე მე ცხოვრებაში, იმ გაზაფხულებს ვერ ვითვლი სადაც, ერთმანეთისგან შორს მდგომნი სადღაც ვხეტიალობდით ეულად მაგრამ...