სიყვარულში გადაზრდილი მუქარა

როგორვ იქნა შაბათ კვირა! ეხლა მაინც დავისვენებ-ეს ვთქვიდა საწოლიდან ისე წამოვვარდი დედაჩემი ოთახიდან შიშით გამოიქცა რა გჭირსო! არადა უნივერსიტეტის პერიოდში მთელი ნახევარი საათი მეხვერწება ადგომა ეხლა კი 9 არიყო ისე წამოვხტი და ჩავიცვი. -სად მიდიხარ

მივიწყებულთა კუნძული 8

მისი ცხელი სუნთქვა მთელ სხეულს მიწვავს ისევ. თუმცა აღარ მოიწევს ტუჩებით. უბრალოდ მთლიანად ვყავარ მოცული მკლავებში და ნელა იწყებს მოძრაობას. ხელებს წელზე ვხვევ და მაისურზე ვეჭიდები. - მუსიკის გარეშე?-სიცილით ვჩურჩულებ მის მხარზე მიკრული.

სიყვარული თუ შურისძიება?

ეს არის ჩემი პირველი ისტორია ამ ვვერდზე. ძალიან გთხოვთ წაიკითხოთ და კომენტარებში დაწეროთ გავაგრძელო??? ეს ისტორია ორი წყვილის ისტორიაა. რომელთაგანაც ერთს სურს, რომ იძიოს შური და გამოიყენოს ის უდანაშაულო გოგონა, რომელმაც აფაფერი არ იცის...

მხოლოდ ერთი

- კლასიდან გაბრაზებული გამოვვარდი და ჩანთა ზურგზე მოვიგდე, სამი კიბე ისე ჩავიარე ვერც გავიგე, ნერვიულობით გული ყელში ამომვარდა და სუნთქვა მეკვრებოდა, რამდენი ხანია ამას ვითმენ და უკვე შეუძლებელი გახდა ამ ყველაფრს ატანა, ნუთუ აარ შეიძლება ამ ხალხმა

დეკემბრის რომანი (1)

თოვლივით დამდნარმა ჩავუარე მის ასვეტებულ სხეულს და ირგვლივ გაჟღენთილი მისი სუნამოს სურნელი სასიამოვნოდ მოხვდა ყნოსვას. მდუმარედ შევხედე,მაგრამ როცა ჩემი მზერა ჩუმად დაიჭირა, შესამჩნევად გაიღიმა. ეს ქურდობაში გამოჭერას გავდა. შეშინებულმა,რომ ნამდვილ

პეპელა 4

" _ დე, გატკენენ. არ უნდა ენდო და თუ ენდობი, არ უნდა დათმო _ სევდიანი ღიმილით უღიმის და ცხელ შოკოლადიან ჭიქას ხვევს თითებს. _ და თუ ვერ მივხვდი? _ უნდა მიხვდე, იდეალური არავინაა.

ის (13) დასასრული

-ნეითან შენ შეიძლება ეს ვერ გაიგო მაგრამ აბა დაფიქრდი, შენ მე მაშინ შეგიყვარდი როცა ჯერ კიდევ უბრალო ბიჭი იყავი. მერე მამაჩემის მეგობრის მიზეზით დავშორდით- შენ ყველაფერი გააკეთე რომ მე გენახე და რა დაინახე? როგორი ბედნიერი ვიყავი ადამიანთან რომელიც

"კარგი" გოგოს დღიურები (თავი 4)

როდესმე ვინმე გყვარებიათ? გყვარებიათ და გცოდნიათ რომ მას არ შეუყვარდებით? რომ ის თქვენზე ერთხელაც არ გაიფიქრებდა? იმედია არა, რადგან ამაზე მტკივნეული არაფერია. იცი რომ მას არ აინტერესებ, ამ დროს შენ მასზე მზე და მთვარე ამოგდის. შენ ის გიყვარს,  მას

არ გაგეცინოს

არ გაგეცინოს ამ სტიქონებზე, წაუკითხავად ნუ დახევ ფურცელს... იცი რამდენი ღამე ვათიე შენთვის რომ მეთქვა ის, რასაც უმზერ?

ახალი წლის არომატი

სავარძელში ვზივრ. შავი, კოპლებიანი პლედი მაქვს მოხვეული და ერიხ მარია რემარკის „ტრიუმფალურ თაღს“ ვკითხულობ. რამდენიმე საათში ცა განათდება და ტელევიზიით ახალ წელს მოგვილოცავენ. ისევ მარტო ვარ როგორც ყოველთვის და ახლი წლის მოლოცვასაც მხოლოდ