"კარგი" გოგოს დღიურები (თავი 10)

ცივა. წვიმს. წვეთები ნელ-ნელა ჩამოდიან მინაზე და ხედს ბუნდოვანს ხდიან. ფანჯრიდან ვიყურები და ვათვალიერებ დეკემბრის თბილისს. ამინდის მიუხედავად, ის მაინც ძალიან ლამაზია. თითქოს წვიმა თავის ხიბლს აძლევდეს. მანქანა სწრადად მიდის ჩაბნელებულ და გაჩუმებულ

როცა..

როცა მომწყინდები, სამყარო გაჩერდება, როცა მომინდები, ღამე გათეთრდება, სუნთქვა შეიკვრება დღე გათენდება გული გაჩერდება ისევ დაბნელდება მთვარე გაასხივებს ღამე აინთება

მინდა მიყვარდეს

მინდა გავიცნო ისეთი ქალი, სიყვარულში რომ ჩემი ტოლია, ყველა ის ქალი გადამავიწყოს, ვინც კი აქამდე გულში მყოლია,

ცალმხრივი გრძნობა?

შეუჩერებლად თოვს,მეკი ბავშვივით მიხარია პირველი თოვლის მოსვლა..ჩემს თეთრ ხელებს თოვლის ფიფქებს ვახვედრებ და ვგრძნობ თუ როგორ ნაზად მეხებიან ეს პაწაწინა ფანტელები.დღეს რაღაც უჩვეულოდ ვგრძნობ თავს,აი ისე თითქოს რაღაცას ელოდები სულმოუთქმელად..

სიყვარული გიჟების წესებით IV

კარებზე ზარია. საბნიდან თავი ამოვყავი და ტელეფონის ძებნა დავიწყე ჩასართავად. კარზე კი კაკუნი არ წყდება. გაბმულად ისმის და ისეთი შეგრძნება მაქ რომ თავში მიკაკუნებენ. თეომ დამასწრო და კართან მივიდა და უკანვე ფეხაკრეფით მოვიდა. - ნი, თემოა.. - ვინ? -

შეუძლებელი არაფერია (1)

ისევ ერთი და იგივე, არ შემიძლია ამდენს ვეღარ გავუძლებ. ეს სამყარო უკვე მეუცხოვება, არ უნდა დავბადებულიყავი საერთოდ; ასე აჯობებდა. რაც დავიბადე სულ პრობლემები მაქვს და ყველაზე დიდი პრობლემა ერთი წლის წინ დამატყდა თავს, როცა ავარიაში მოვყევი,ექიმმა

სადღაც შორს... მთებში თავი 9

სოფო ამას არ ელოდა და საშინლად დაიბნა. ჯერ გაუძალიანდა და ბიჭისგან თავის დაღწევა სცადა , მაგრამ მერე კოცნაში აჰყვა და დაძაბულობამ გადაუარა. აღარც კი ეგონა რომ ოდესმე ასეთ სიამოვნებას ისევ თუ მიიღებდა.ისევ თუ იგრძნობდა მუცელში პეპლებს. გულის აჩქრებას

კიტი (საცდელი თავი)

ქუჩაში ადამიანები სწრაფად მოძრაობდნენ, ყველას ეჩქარებოდა წვიმას გასცლოდა და თბილი ოთახისთვის შეეფარებინა თავი. არავინ აქცევდა ყურადღებას ჭუწყიან, დახეულ ტანსაცმელში ჩაცმულ სამი წლის გოგონას, რომელიც სიცივისგან აკნკალებულ პატარა ხელს გამვლელებს

მეშინია იმ დღის...

მეშინია იმ დღის,როცა შენს ცხოვრებაში გამოჩნდება ის ვისაც მთელ გულს მისცემ... მეშინია იმ დღის,როცა შენი ღიმილის მიზეზი ვიღაც სხვა იქნება და არა მე... მეშინია იმ დღის, როცა სულიერად ნაწილებად დავიშლები.

სიმპათიური სტუმარი

შვიდ საათზე გავდიოდით. ანაკლიისკენ წასვლა გადავწყვიტეთ ამიტომ არ ვჩქარობდით. ექვსე გავიღვიძე. ნახევარ საათში გავებზადე და შვიდს თხუთმეტი აკლდა მარისთან რომ ჩავედი. ანის და ლუკას გარდა ყველა აქ იყო. – დილა მშვიდობისა – რა დილა მშვიდობისა, შუა ღამე