მენატრები...

გამარჯობათ მე ანი მქვია და 17-ის ვარ,მყავს 2 ძმა და მამა, დედა 3 წლის რო ვიყავი მაშინ ავარიაში გარდაიცვალა, ახალა სამ ადამიან მე ვუვლი... დღეს კი საცხოვრებელი ადგილი შევიცვალეთ, რა საშინელებაა როცა მარტომ თავიდან უნდა დაალაგო ხუთ ოთახიანი სახლი...

ჩამეხუტე

ჩამეხუტე ისე ძლიერ ჩამეხუტე მკერდებს-შორის სიყვარულმა გაიაროს მე თუ ზოგჯერ უნებურად გაგებუტე შენ ეცადე შემირიგდე! გამახარო!!

წარსულის ბილიკი 4

ჩაბნელებულ ოთახში ფარდებს ვწევ და ფანჯრიდან ვიყურები. სავსე მთვარე, მედიდურად იყურება და არე-მარეს ანათებს, ლურჯი ცაც მას უერთდება და ცოტახანში პირს სატირლად ხსნის. წვიმის წვეთები, ხმაურიანად ეცემიან ძირს და გარემოს ასველებენ, თითქოს უნდა საბოლოოდ

ყველას წინააღმდეგ (დასასრული)

გამაღვიძა,თვალები დავაჭყიტე და რა დავინახე ეს? ყავა ჰქონია მოხარშული ჩემთვის. მეც გამოვართვი და მოვსვი,სესილია კი გახდას იწყებდა. ჩემს წინაშე ისე შოშვლდებოდა

მხოლოდ ერთხელ! (თავი 1)

–წამო მაღლა დაიძინე გოგონა ერთხანს შეცბა,ალბათ რამის შიში შეეპარა,გატეხილი,გაბზარული და შეშინებული ხმით მითხრა –არ მინდა ალე არ მეძინება –წამოდი სულელო ოთახს განახებ მერე მე ქვემოთ ჩამოვალ –ააა კარგი –სულელი ხარ

მენატრები

ეს არის მონატრებაზე და მაშინ განცდი ტკივილებზე მონატრება საშინელი რამ არის ზუსტადაც ამის თქმა მინდა ამ ჩანაწერში ძალიან საშინელია როცა შენი საყვარელის ნახვაც კი არშეგიძლია ეს ფაქტი გტანჯავს იცი რომ ყვეალფერი დასრულდა მაგრამ მაინ უამტებ ორს

პრინცესები საიტის წევრებს მიღმა

დილის სურპრიზი ფორლაველ საზოგადოებას! იმედია გამხიარულდებით და ისიამოვნებთ! ფორლაველები პრინცესების ფუშფუშელა კაბებში, ლამაზი გვირგვინებით და ბროლის ფეხსაცმელებით... მაშ, ასე...

დეკემბრის რომანი (2)

სასიამოვნოდ გამცრა ტანში,როცა კარის მოჯახუნებასთან ერთად, არჩის გახშირებულმა სუნთქვამ დაარღვია სიჩუმე. უპარდონოდ მოიქცია ჩემი თავი ხელებში და წინააღმდეგობას რომ ვერ გადააწყდა დაიწყო:

მხოლოდ ერთი

შევაღე ოთხის კარი, ჩანთა იქვე სკამზე მივაგდე, ქურთუკი გავიხადე და იმავე სკამზე გადავკიდე, გავექანე საწოლისკენ და გავწექი. ვფიქრობდი რა გავაკეთე და საკუთრ თვზე ნერვები მეშლებოდა. ალექსი ხომ ჩემი მეგობარია, რატომ ვერ გამიგო? ის მეგობარია და არ მინდა

"კარგი" გოგოს დღიურები (თავი 5)

"როდესმე ვინმე გყვარებიათ?" მარი თავისი დღიურის წერას ამ სიტყვებით იწყებს. "გყვარებიათ და გცოდნიათ რომ მას არ შეუყვარდებით?" ამ სიტყვებით კი აგრძელებს. ის არადროს ყოფილა, ჩაკეტილი, ჩუმი,"შკოლნიკი". მაგრამ ის არადროს ყოფილა "გაჩითული", "მოდური" და