გმირის აჩრდილი (ნაწილი 2)

სასწრაფოდ გავიძრე ტანსაცმელი, მოვიხსენი რამდენიმე საათის წინ საგულდაგულოდ მორგებული ნიშნობის ბეჭედი და ცხელი შხაპის ქვეშ გავირინდე, თითქოს გაყინული გულის გალღვობას ვცდილობდი. წყლის ცხელი წვეთები სხეულზე იშლებოდნენ და ორთქლად ქცეულნი ჰაერში

თბილისი-სტამბული (სრულად)

ვიდექი ნაწვიმარ ქუჩაში, შუა სტამბოლში და თავზე ხელებშემოწყობილი გავყურებდი ქუჩას. ბოსფორიდან ცივი ნიავი ჰქროდა, ირგვლივ ზღვის სურნელი ტრიალებდა და ერთ წამს თავი ბათუმში წარმოვიდგინე. გზამკვლევზე ჩაწერილი მისამართისკენ გავემართე, ვიმედოვნებდი, რომ

სადღაც შორს...მთებში... თავი 4

-გამოძიებელმა დარეკა.ინციდენტს იძიებენ, დამნაშავის პოვნას ცდილობენ. ხომ იცი დიდი ხანია ჩვენს კომპანიას ემტერებიან და ცდილობენ ჩაგვძირონ. ახლა რომ ეს ამბავი საქვეყნოდ გასკდეს, ჯურნალისტებმა გაიგონ ან პოლიციამ ძიება დაიწყოს, ეს ჩვენზე იმოქმედებს.

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (1)

წამებში საბურავების გამაყრუებელი ჭრიალი სულ ახლოს მესმის და შავი BMW ზედ კატოს ცხვირწინ ჩერდება. მე მრთელი ვარ,მაშინვე კატოს ვუყურებ,გაოგნებული დგას მაგრამ არაფერი დაშავებია,შვებით ამოვისუნთქე და კატოსკენ გავიწიე რომ ვუთხრა ჩქარა წავიდეთ თქო,მაგრამ

ქარის წისქვილი -2-

''ის-ისაა უნდა მაღაზია დავტოვო, რომ ვბარბაცდები. თავი ერთიანად იწყებს სკდომას. ჯერ ვერ მივმხდარვარ, რა ხდება, მაგრამ მერე უცებ... თვალწინ ის ეპიზოდი მიდგება ბუნდოვნად, რომელიც წუთის წინ წარმომიდგა. ეს რაღაც უფორმო მასა რა არის? ჯერ კუთხური, მერე

მაძიებელი (თავი 10)

.სასახლე ისევ ისეთი მოსაწყენია, როგორიც იყო. მაგრამ ვგრძნობ რომ მიზანთან ახლოს ვარ. ვიცი რომ ყველაფერი მალე დასრულდება. დერეფნებში ჩუმად მივაბიჯებ და ხალხს ზრდილობიანად ვესალმდები. ვიღიმი, როცა მათ ვხედავ და ვცდილობ ბედნიერი გამომეტყველება მივიღო.

ერთხელ წვიმაში (მესამე თავი)

ერთხელ წვიმაში (მესამე თავი) *** ცოტა დრო გავიდა რაც მედა კაკი ერთად ვართ და დედაჩემმა მათთან ჩასვლა მთხოვა, რომში. -ხოო დეე -ნინი ჩვენ აეროპორტში მოვალთ და დაგვირეკეთ ხვალ რომ ამოხვალ -კაიი დეე -კაი დედას გავუთიშე და სალომ მითხრა -ნინიიი აუ ძაან

პირველი ჩოგანი (1)

ვხედავ ... ვხედავ განათებულ კორტს , მწვანე ხელოვნურ საფარს , უჩვეულოდ თეთრ ბადეს და ტრიბუნებს . ხალხის გამაყრუებელი ზუზუნი და მაინც ისმის სადღაც შორეული ხმები , რომელიც ჩემს სახელს გაჰყვირიან , ისევ მივლის უამო ჟრჟოლა , გაოფლილ ხელს მაისურზე ვიწმენდ

ჭირვეულის მორჯულება (8თავი)

-მე მეგონა რო...მორცხვად ჩაიჩურჩულა პატარა გოგომ -სულელო, გეგონა გაკოცებდი? მე? შენი სანდრიი? აუუ გახსოვს ტოო პატარა რო იყავი? გაიხსენა და ღიმილმა გადაურბინა სახეზე -არ მახსოვს , უარყო ფაქტი, სანდრომ კალთასში ჩაისვა და ლოყები დაუწელა -აჰამ ანუ არ

ლილიანა თავი 7

ერეკლე პლედის შიგნიდან ნელ-ნელა,ზევიდან-ქვევით და პირიქით მისვამს თითებს შიშველ წვივებზე და თავზე მკოცნის... მერე იხრება,ყავის ჭიქას იღებს და ერთ ყლუპს სვამს. ხელებს პლედიდან ვყოფ და ჭიქას ხმის ამოუღებლად ვართმევ,თბილია,თითებს ვაჭდობ ჭიქას და