იცოცხლე ჩემთვის

ლიკა თანდათან დაუბრუნდა ჩვეულ ცხოვრებას, თითებიც დაიმორჩილა და ხატვა კვლავ მისი ცხოვრების განუყოფელი ნაწილი გახდა. ანდრია მის ცხოვრებაში აღარ გამოჩენილა და მისი არსებობაც ლიკამ მოგონებებისათვის განკუთვნილ გონების ბნელ კუთხეში გადამალა. მის

ალისია 6

არავინ? ხვალ ხომ გავიცნობ მასაც? ასეთი ვინ არის რომ მიმალავ? შენ ხომ თქვი რომ არ გინდოდა ურთიერთობის ტყუილით დაწყება-სუსტ წერტულზე ვაჭერ წიხლს,სიმრთლის ცოდნა ახლა ჩემთვის მთავარია. საბრალო თვალებით მიყურებს,უთუოდ რაღაც საშინელებას მოვისმენ..

უშენობა ვისწავლე 3

მანქანა დიდ ორ სართულიან სახლთან გაჩერდა ძალიან მომეწონა გარეთ მასპინძლებიც დაგვხვდნენ გავბედნიერდი მათ შორის ალექსანდრე რომ არ იყო დედას ხელი ჩავჭიდე და ამაყად წავედი წინ ბატონი ოთარი გაბრწყინებული თვალებით მიყურებდა -ემილი ჩემო გოგო შენ...როგორ

რა დავარქვა ამ სიყვარულს? (თავი მესამე)

მიკი დიდხანს ფიქრობდა რა გაეკეთებინა. მისულიყო თუ არა ემასთან. ერთი დღე გავიდა ამ ამბის შემდეგ, მონატრება სულ შიგნიდან წვავდა. ბოლოს და ბოლოს გადაწყვიტა ენახა. საღამო ხანს იმ თეატრში წავიდა სადაც ემა დადიოდა, მაგრამ იქ ვერ იპოვა და ახლოს მდგომ

ახალი წელი ანუ ახალი ცხოვრება

ახალი წელი არის ყველაფერი ახლის დასაწყისი ახალი ფურცელი წარმატების და ახალი და უკეთესი ცხოვრების საწყისი წარმატება მისით არ მოდის წარმატებისა და ბედნიერებისათვის უნდა იბრძოლო იბრძოლო და მიაღწევ კიდეც...

სოფლის ნობათი [7]

ბევრი ხალხი არ იყო, დრო და დრო მიდიოდნენ და კიდევ უფრო ცოტანი რჩებოდნენ. ხუთნიღა შემორჩნენ ბოლომდე. დილის ექვს საათზე გარეთ გამოსულებმა შენიშნეს, რომ მთელი ეზო გადათეთრებულიყო. ბედნიერმა ახედა ცას თათულიმ, მერე ხელები წინ გასწია და ღიმილით დააკვირდა

თეთრი გვირილები

ვიცი რა მწარეა ცხოვრების ფიალა შეხე რა მზვარეა ცა კი რა კრიალა. ირგვლივ სითეთრეა, კაშკაშა ფერია, ეს ხომ შენი დღეა ჩემო ტყის ფერია შენს ირგვლივ შეიკრა ცხოვრების ჯაჭვი

შენი ვარო შეგიყვარე

გიცდი, გიცდი, გულს ლოდინი ჩვეულებად გადაექცა დაუღლელად, გულმოდგინედ, შენზე ფიქრი შვებად მექცა. სული მუდამ სწორის ძებნად შეუდრეკი ბობოქარი ეხეტება მინდორველად მაცნე არსად, არვინ არის. გვირილასაც ტკბილად ძინავს

ორი ბი­ლე­თი წალ­კო­ტამ­დე (თავი 4)

- აბა, რის­თ­ვის შევ­ხ­ვ­დით ერ­თ­მა­ნეთს? - კო­პებ­შეკ­რულ­მა ირი­ბად გავ­ხე­დე და ბლოკ­ნო­ტი დავ­ხუ­რე. - იმის­თ­ვის, რომ უკეთ გა­გიც­ნოთ... წმინ­და პრო­ფე­სი­უ­ლი თვალ­საზ­რი­სით, - და­ა­კონ­კ­რე­ტა, - ერ­თი-ორი დღე მჭირ­დე­ბა, რომ ფორ­მა­ში

სიამაყე,როგორც ასეთი

სიამაყე ,როგორც ასეთი ყურადღება! დაიკარგა სიამაყე.. მპოვნელი დასაჩუქრდება უთბესი ღიმილით! იცი? დიდხანს ვეძებდი ,მაგრამ ვეღარ ვიპოვე. თითქოს უკვალოდ გაქრა. ჩემს ხასიათს ერთი პატარა,მაგრამ უმნიშვნელოვანესი ნაწილაკი დააკლდა.