წარსულის სიყვარული (ნაწილი 13)

-სად ვარ,,ჩუმად ამოვიკნუტუნე და თავზე ხელები მოვიჭირე ტკივილი რომ დამეიგნორებინა -დამშვიდდი ყველაფერი კარგად არის,,,თვალები მაშინვე ვჭყიტე როგორც კი კრიელას ხმა გავიგონე

ფუნქცია თუ ბედნიერება (თავი 3)

სახლში, რომ მივედი ნიკას უკვე ეძინა. დილის ცხრის ნახევარი იყო, ამიტომ გამოვიცვალე,ჩანთა ჩავალაგე და სკოლაში წავედი. ყველაზე საშინელება ადგილი სადაც ყოფნა არ მინდა სკოლაა. იმიტომ არა რომ სწავლა არ მიყვარს ან რაიმე. უბრალოდ ისეთ საზოგადოებაში ყოფნა

თბილისი, სიყვარულით "გამთბარი" ადამიანები.

-როგორ ფიქრობ მიცნობ? - სარკაზმით ჩაილაპარაკა ახალგაზრდამ და გოგონას გამოხედა , მისი გაწითლებული თვალები მიანათა და გაეღიმა... გოგონა შეცბა. შეეშინა , უეცრად გაიფიქრა რომ ის ”დაბოლილი” იყო და უფრო შეეშინდა , მის გონებაში ათასმა აზრმა გაიელვა ,

როცა სინათლე ქრება თვალებიდან 3 თავი

-ისევ კლუბში, ვინ იყო შენთან?? ნათია შენზე იცი როგორი გაბრაზებულია, ვიგაც მოათრია თვითონ და მე მეშლისო ყველაფერს-ო -მერე მოგიყვები ბიჭო, ნათია წაიყვანე რა სახლში, მე ვერ ვახერხებ -რაიყო მთელი ღამე დეკავებული იქნები-გადაიხარხარა ყურმილში- კაი რა

უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 6)

ჩემს ოთახში საწოლზე ვწევარ. გვერდით უცნობი ზის. ბიჭები ოთახში არიან მიმოფანტულები. ანდრია ჩემს გვერდით დგას მარჯვენა ხელიუჭირავს და პულსს მიზომავს. გაკვირვებილმა ავხედე. -მინდა წარმოგიდგინოთ ექიმი ააანდრეა ადეიშვილი . - არტისტულად წარმოთქვა

ვიკა, ჩემია! (ლაშა და მარიამი) (4)

დილას მარიამს ადრიანად გაეღვიზა. თვალები რომ გაახილა ლაშა მოლანდა. თავიდან ვერ იჯერებდა საყვარელი მამაკაცის მკერდზე რომ ეძინა თუმცა მერეღა გაახსენდა ერეკლე და მისი უხეში ხელები რომლითაც მის ნაზ კანს მთელი სიველურით ეხებოდი.ტანში სულ ჟრუანტელმა

შურისძიება (თავი 2)

ეს ამბავი ხდება წარსულში. ამ ამბის მთავარი პერსონაჟი ლილიანა რომელსაც ამ დროისთვის როგორც ელიზაბედად იცნობენ ბრუნდება შურის საძიებლად . ლილიანას რთული წარსული ჰქონდა მას მისმა საყვარელმა ადამიანმა უღალატა ამის მერე ოჯახმა მასზე უარი თქვა, და მას

დეტალები .. ისე ..

რამდენად დეტალურია სამყარო.. თითქოს ერთი, უზარმაზარი მთლიანობა და ამ დროს უთვალავი პაწაწინა დეტალი .. რა უცნაურია ადამიანი.. ბუმბერაზ საქმეებს შეეჭიდება და უმცირეს ნაწილაკებს ვერ ამჩნევს.. შემოდგომა მთავრდება .. ახლა განსაკუთრებული სიმძაფრით

გმირის აჩრდილი (ნაწილი 1)

თაკო მართალი იყო, ეს ბიჭი სუნთქვას მიკრავდა და ისეთი შეგრძნება მქონდა, რომ ამას თავადაც ხვდებოდა; სწორედ ამიტომ ვბრაზობდი ასე ძალიან. მკვირცხლი მზერა ჰქონდა და საოცარი უდარდელობით აგრძელებდა გზას, თუმცა მის სიმშვიდეში იყო რაღაც ბრუტალური და

სადღაც შორს.... მთებში. თავი 2

სოფომ მთელი დღე მაღაზიებში შეკვეთების დარიგებას მოანდომა. საღამოს როგორც იქნა დაასრულა და ამოისუნთქა. ახლა დასვენება შეეძლო. სახლში დაბრუნებამდე მის კუთვნილ მაღაზიაში შეიარა, რომელიც ახლახანს გაეხსნა და წარმატებით ფუნქციონირებდა. -საღამო მშვიდობის