სამუდამოდ სიცოცხლეში. (მეოთხე ნაწილი)

მიხარია თუ ერთი ადამიანი მაინც კითხულობს ამ ისტორიას. მადლობა თქვენ მისთვის. ერეკლე წერეთელს ჭირივით სძულდა ძალადობა. იარაღი რომელიც თბილისში, მეგობრების ხელიდან ხელში გადადიოდა მისთვის ყველაზე საშიში იყო და ახლოსაც არ გაკარებია არასდროს.

გამონათქვამები

. ,,ამ ცხოვრებაში ჩემთვის არც ერთ ძაღლს არ უკბენია, სამაგიეროდ ძალიან ხშირად მკბენდნენ ადამიანები..." მერლინ მონრო . ,,ქალის სილამაზე მის თვალებში უნდა დაინახო, იმიტომ რომ მისი თვალები კარია მისი გულისაკენ-იმ ადგილისაკენ, სადაც სიყვარული

დარჩი ჩემთან (4)

ნია გამწარებული გარბოდა ავტობუსსაც კი არ დალოდებია.ეგონა თუ ნაბიჯს მოუკლებდა იმ სიმპატიურს მკაცრი გამომეტეყველებით ჩაუვარდებოდა ხელში.მიუხედავად იმისა,რომ მისი სახლი სკოლისგან ასე შორს იყო,ნაახევარ საათში უკვე სახლთან იდგა და სუნთქვა შეკრული

საიდუმლო სვანურად (2)

ჩვეულებრივი დილა თენდება, საკმაოდ სასიამოვნო ხასიათზე ვიღვიძებ და ვცდილობ ბოლომდე გამოვფხიზლდე, არც კი მახსოვს გუშინდელი ჩანაწერი ჩემს დღიურში და მსურს თავიდან გადავიკითხო როგორც ჩანს გუშინ წერა ასე დამიწყია: „აი დღესაც ახალი ვერსია მინდა დავწერო,

ჯანდაბა! (19)

თავი ჩემს კისერში ჩამალა.გავიგე,როგორ ჩაისუნთქაა.დიდი ძალდატანების მიუხედავად პულსაციის ცვლა მაინც ვერ გავაკონტროლე-ფუ ამის..! იმაზე მეტად მომნატრებია ეს სურნელი ვიდრე წარმოვიდგენდი...-თვალები დავხუჭე მისი სიტყვების ბოლომდე

თავხედი ქმარი 1

კიდევ ერთხელ ღრმად ჩავისუნთქე სუფთა ჰაერი და გალავნით გარ-შემორტყმულ სახლს ღიმილით ავხედე,,ვინ იცის რამდენი ტანჯვა თუ დამცირება უნდა ამეტანა საკუთარი მიზნების მისაღწევად,,ერთ დროს საათივით აწყობილი ცხოვრება,ხუხულასავით რომ ჩამომენგრა თავზე -შემოდი

რაგბისტის ღიმილი (6)

-რამოხდა?რა შეემთხვათ? -თავს დაესხნენ და...ახლა ხედავ რა დღეშიც არიან-ისევ ტიროდა მარიამი მეთელი სამი დღე ვიჯექით მათ პალატებდან,ველოდით,ველოდით,მაგრამ უშედეგოდ,არც ერთი არ ახელდა თვალს,ჯიუტად დაეხუჭათ თვალები და თითქოს არც არასდროს აპირებდნენ

Infinity

გავიღვიძე. თვალები არ გამიხელია. ჩემს სხეულზე ზეინი იყო მოკრული და ხელი ჰქონდა მოხვეული. სითბოს ვგრძნობდი. არა გარეგნულად არა მედ შინაგანად. მიხარია და ძალიან მომწონს როცა ვგრძნობ რომ ვუყვარვარ. -პატარავ გაიღვიძე?

4.დაწყევლილთა პატარძალი

ბრახ! კარები ვიღაცამ შემოგლიჯა, მე და არტური დაბლა გადავცვივდით. ზღურბლზე გაოცებული ლილიანა იდგა, ჩემი კაბის ნაფლეთებს და არტურის შემოფხრეწილ პერანგს თვალებგაფართოებული უყურებდა. მოსაკითხად შემოვედიო თქვა და გარეთ გავარდა, მასზე შაშინლად გავბრაზდი,

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 12

დრო ძალიან სწრაფად გადის, ხვალ ახალი წელია. მე ნინოსთან ერთად დავდივარ საყიდლებზე, ვემზადებით მთელი ოჯახი. სახლში წამოვედი და ანის დავურეკე, საყიდლებზე წასვლა გადავწყვიტეთ. ერთმანეთს სავაჭრო ცენტრში შევხვდით. - აბა რას შვები, როგორ ხარ დაკარგულო?