SoulMate 18

ჩვენს შორის მყოფი პატარა სივრცე უფრო შევამცირე და ერთმანეთს ვაკოცეთ, ოჰ როგორი ნაზი იყო ეს კოცნა. არაფერში გადაგვიზრდია და არც შეგვიწყვეტია, უბრალოდ ესე ვიჯექით სახურავზე, ტუჩებით ერთმანეთს შეწებებული ძალიან, ძალიან დიდი ხნის მანძილზე... მაშინ

ბედის საჩუქარი თავი 10

მანქანაში ჩავსხედით და გზას დავადექით. გული ძლიერად მიცემდა და იმაზე ვფიქრობდი ჩემები როგორ დამხვდებოდნენ ან როგორ მიიღებდნენ სანდროსთან ერთად სტუმრობას. -უხერხულად გრძნობ თავს როცა ჩემები ასე გეუბნებიან?-მკითხა მან და ფიქრებიდან გამოვედი -ასე

კალეიდოსკოპი (V თავი)

უცნაურმა, ერთმანეთში არეულმა მრავალმა გრძნობამ თუ ემოციამ მოიცვა მისი მთელი არსება და შებოჭილობის განცდა დაეუფლა. კარგა ხანს იდგა შესასვლელში გაშეშებული და მისაღებს დაკვირვებით ათვალიერებდა. მისი წასვლის შემდეგ თითქმის არაფერი შეცვლილა. იატაკზე ჯერ

ბაბი და დამიანე (თავი 2)

მანქანის ძლიერმა დამუხრუჭებამ გამომაღვიძა.თვალები მძიმედ გავახილე.ყრუდ მესმოდა თომას გინება.მანქანიდან სასწრაფოდ გადავიდა და მანქანის საბურავს ფეხი ძლიერად დაარტყა. -ყველაფერი კარგადაა? იკითხა მაქსიმემ და ისიც გადავიდა მანქანიდან -საბურავმა დაიშვა

"მე მინდა რომ ოცნებებმა გამიტაცონ..." (ნაწილი 1)

მე მქვია ნენე მაისურაძე ვარ მდიდარი ბიზნესმენის გიორგი მაისურაძის და დიზაინერი ნატა გიორგაძის 24 წლის დედისერთა შვილი. ჩემი მშობლები უცხოეთში ცხოვრობენ ოღონდ არა იმიტომ რომ გვიჭირს პირიქით ფული ძალიან ბევრი გვაქვს უბრალოდ საქართველოში ბიზნესს აზრი

ტანგო ჰორიზონტზე -2-

''-დიდი მადლობა, რომ ყურადღება მომაქციეთ და ეს ნაგავი მუსიკაც გათიშეთ! ისე, მაინტერესებს, როგორ არ გბეზრდებათ ყოველ კვირას ასეთი წვეულებების მოწყობა, როცა ქვეყანაში უამრავი ადამიანი კვდება ავადმყოფობით, შიმშილით, ტკივილით, სიცივით? თითოეული ხომ

მარტოსულობის უპირატესობა-დასასრული(თავი 20)

ჩვეული დინებით მიდიოდა ჩემი ცხოვრება სანამ კიდევ ერთი ცვლილება არ მოხდა. ოთხშაბათი-19 აგვისტო.. ანიმ მომწერა,ლიზ როგორ ხარ გოგო? ლიზა:კარგად შენ? და გაკვრივებული სმაილით გავაგზავნე შეტყობინება,ცოტა არ იყოს უჩვეულო შეტყობინებას გავდა. ანი:მეც

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 14

სახლში მივედი აბაზანაში შხაპი მივიღე თავი მოვიწესრიგე და პირსახოც მოდებული ოთახში დავიწყე ბოდიალი. დღეს კურსელები ერთმანეთს ვხვდებოდით, მე კიდევ სასურველი კაბაც კი არ მომიძებნია, ბევრი ძრომიალის შედეგად ვიპოვე რასაც ვეძებდი. ფერებიდან შავ ფერზე

გოგონას საფლავი

მინდა რომ შუბლზე ნიავად მოგხვდე, და ტურფა თვალებს წამწამად მოგწყდე მიწოდე აწი მე შენი მოყმე, შენი გულისთვის ათასჯერ მოვკვდე, მარად დაგრჩები ლამაზო ვალში, მზერით დამჭერი მარჯვენა მხარში, როგორ გამშვენებს მზისპირზე ლანდში გიშრის მტევნები

დრო არას კურნავს

წამალს ვეძებდი ტკივილების დასაამებლად, მინდოდა რაღაც ძლიერი და ღიმილგამჩენი. ტკივილს კურნავსო - აშუშებსო ყველა ჭრილობას, სად ვიპოვო თქო გამიმხილეთ მისი სახელი. მეც კი დავეჭვდი უნებურად ისე ფიქრობდა, მაგრამ პასუხის გაგებისას მივხვდი კვლავ შევცდი.