თავხედი ქმარი 3

-შენ უკაცობა თუ ჩაგაგდებს დეპრესიაში თორემ,,,თვალებ მილულულმა გაიცინა და სიხარულისგან დაიკივლა,რაზეც ყველანი შევხტით,,,რა ბედნიერი ვარ -დარწმუნებული ვარ გარყვნილობაზე ფიქრობ -შენ ჩემს დაცინვას მოეშვი ერისთავი გირჩევნია და ამ საღამოს მორალურად

ბედის საჩუქარი თავი 9

თიკოს გავხედე და მივხვდი რატომაც ჰქონდა ასეთი რეაქცია მის დანახვაზე. სწორედ ის იყო ის ბიჭი ვისზეც ერთი საათის უკან მესაუბრა. მივხვდი რომ ძალიან ცუდად იყო იმ მომენტში. თვრამეტი წლის გოგოსთვის ცოტა სხვანაირია სიყვარული და ეს სიტუაცია ზედმეტად რთული

სვანური ვერდიქტი (15 თავი)

რაც უფრო წინ მივიწევდი, უფრო მეტად მემატებოდა სიძლიერე და უფრო მეტად ვგრძნობდი ტკივილს, ვუყურებდი ცამდე აშოტილ მთებს, ვუყურებდი და უფრო ვცდილობდი, თითოეული წამი უფრო მეტად ჩაებეჭდა ჩემს გონებას, იმის მიუხედავად რომ მთელი ბავშვობა, ამ მთების შემყურემ

მეტი (2)

-ძალიან მიხარია, რომ ერთმანეთს იცნობთ!-გაუღიმა ლაშამ ნინის და ბიჭებს. -ხო, მა. ხედავ? მარტო თბილისი და საქართველო კი არა, მსოფლიოა პატარა!-გაიცინა ვანიკომ. -ეს უკვე წინ გადადგმული ნაბიჯია. არადა, როგორ ვნერვიულობდი როგორ შეეწყობოდით ერთმანეთს,-თქვა

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 24)

ქეთამ ფრთხილად გააღო კარი და მიაჩერდა ელენეს. -შემომიშვებ? -ხო-დაბნეული ხმით უპასუხა და გაიწია. ელენე შევიდა შიგნით და პირდაპირ სამზარეულოში გავიდა. -შენ ვინ ხარ?

კლასელები

მე ვარ მირა ლომთათიძე 16 წლის,მაღალი ქერა ტალღოვანი თმით,პატარა ცხვირით,ქამელეონის თვალებით კარგი ტან-ფეხით,მყავს შეყვარებული გოგა კვარაცხელია ჩემზე ორი წლით დიდი 1 კურსელი.

ნუ გახდები მკვლელი (ნაწილი 2)

ბოთლს მაგიდაზე დებს და დებილივით მიცინის,მაღიზიანებს მისი ასეთი საქციელი,ყურადღებას არ ვაქცევ და ისევ გაბრიელზე ფიქრში ვეშვები.როგორ შევრცხვი ამხელა გოგო საყვარელი ბიჭის წინაშე,თანაც ზედიზედ ორჯერ.ჯერ ქვეშაფსია ვეგონე შემდეგ

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 23)

მართლაც ერთ თვეში გამოწერეს ნინა და ბავშვი. კოტეს და ქეთას კიდე არ ჰქონდათ სახლი მოწყობილი. ყოველდღე ჩხუბობდნენ ბავშვის ოთახის მოწყობაზე. კოტე ეუბნებოდა რომ ბიჭია და ქეთა ვერ მოუწყობდა ქეთა კიდე ეუბნებოდა ბავშვია და რას მიხვდებაო. ბოლოს ქეთამ დაუთმო

სად არის დამალული მომავლის გასაღები

სად არის დამალული მომავლის გასაღები, დავდივარ ქუჩებში ფიქრებში დაკარგული, ღამეები მათენდება, დღესაც ვეღარ ვაღამებ, დავდივარ და უშენობა, იცი, როგორ მაწამებს... იცი?!- არა, წარმოდგენაც არა გაქვს, რომ იცოდე, ალბათ, მოხვალ და არასდროს დამკარგავ...

დედიკო და მამიკო მაპატიეთ,რომ მახინჯი ვარ

ეს ამონარიდი დღიურიდან რამოდენიმე დღის უკან წავიკითხე ინტერნეტში.ძალიან მომინდა თქვენთვისაც გამეზიარებინა. წაიკითხეთ დედებო და მომავალო დედებო. მამებო და მომავალო მამებო