სვანური ვერდიქტი (9 თავი)

გული გამიჩერდა, ბაშვებისკენ მივბრუნდი, მას ვეძებდი თვალებით, მას თავი დაეხარა, ხელები დაემუშტა და მაქსიმალურად იკავებდა თავს. იმ წამს იმდენად დაუცველი მეჩვენა მინდოდა მოვხვეოდი და დამეცვა, ყველა ტკივილი გაუშიშვლდა უნებურად. მას ისევ ტკიოდა,

მდიდრების თამაში 2თავი

---ეს საერთოდ არ მაინტერესებს თორნიკე, ეს წვრილმანები, ჩემთვის არ არის მნიშვნელოვანი. თორნიკეს გაეღიმა და უთხრა. ---მართლა? შენ გასაოცარი ქალი ხარ ირმა და მაოცებ, მაგრამ მე მაინც მინდა იცოდე, ცოტა რამ ჩემი ცხოვრების შესახებ და მომისმინე, ძალიან

ზეცა თავისას არ კარგავს! -6-

''ვერ ვიტან ფიქრს, მოვლენებზე ჩაძიებას... მას ყოველთვის უიმედობასთან მივყავართ, ჩიხში გვაქცევს. სინათლე გვირაბის ბოლოს მაშინ ჩნდება, როცა არ ეძებ და არა მაშინ, როცა ყველგან ის გელანდება.''

სიყვარული და სიკვდილი

მათ უყვართ ერთმანეთი, ერთმანეთზე ფიქრობენ არცილდებიან ერთმანეთს, ერთად ყოფნას ითხოვენ. არასდროს ივიწყებენ იმ დღეებს გასულს! რომელიც მიეკუთვნა დიდი ხნის წარსულს.

შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთხეველთან. (მესამე

დილით გაღვიძებისთანავე თიკასთან ჩავედი, ყავა დავლიეთ და გუშინდელი ჩემებთან საუბარი მოვუყევი, ჭორაობაში დრო უცებ გავიდა, ავედი სახლში მოვემზადე მალე დედამაც დამირეკა ცოტახანს ვილაპარაკეთ, ვუთხარი ჩემი გააწყვეტილების შესახებ,

ის... ნაწილი 20

თომას კარზე ზარის დარეკვა არ დასჭირვებია, კარი ღია იყო და ცოტა გაოცებული და დაბნეული სახით შემოვიდა.თვალი მოავლო დამსხვრეულ ჭურჭელს იატაკზე და შემომხედა. არაფერი უთქვამს უთქმელად გამომართვა ჯერ კიდევ ახალი

სულ იცდის, სული ცდის სუიციდს

უკვე მიტევენ ფიქრები აღარ მასვენებს ხვალ ვინ ვიქნები ? ცრუ თუ მლიქვნელი? აღარც მასონებს აღარც ბერებს და აღარც კარლსონებს აღარ ვუჯერებ მგონი გავგიჟდი აღარ მასვენებს ჭრა სურს ამ ვენებს შვილი, ამ გენებს კარვები, ბარგები მუსიკის დარგები

ჩვენ (ძალით გათხოვილი)

ვფიქრობ ეს ნაბიჯი უნდა გადავდგა.გადაჭრით ავღნიშნე ჩემი პოზიცია,რომელსაც არავინ ემხორობოდა.ჩემი სიჯიუტის გამო კი ყველა გაჩუმდა,რადგანაც იცოდნენ აზრი არ ქონდა გადარწმუნებას..ეს იქნებოდა სასტიკი ნაბიჯი

შეწყვეტილი ცხოვრება (ნაწილი VIII)

-იცი?! ის ყოველ ღამით მოდის ჩემთან, თეთრი ზაფხულის ფანა კაბით, ჩვეული გაბუტული კონიაკისფერი წითელი ტუჩებით ღრმა მწვანე თვალებით და თავის ნაზ, ნატიფ თლილ თითებს თმაში მიცურებს, ნაზი ტალღასავით მელამუნება და მეჩურჩულება,

მაძიებელი (თავი 6)

-ემილია გრანტ! -მისის გეიმსი ჩემ სახელს ბოლო ხმაზე ყვირის კლასში რომ რამენაირად ჩემი ყურადღება მიიპყროს. -იქნებ გვითხრატ რაზე ფიქრობთ? -მეკითხება გაბრაზებული ხმით და მეც თავს ვუქნევ. უკვე ორი თვეა სასახლეში