ტკივილი რომელიც გვასახიჩრებს.! (9-10-11თავი)

- არ გამოგდის ხო?- ჩვეული ირონიით დაბრუნებულია წერეთლის გონებაში.-რაც არ უნდა მოინდომო არ გამოდის.! ისევ გტკივა,გგონია რომ ტკივილი გააქრე , ფიქრობ რომ გადარჩი მაგრამ არც ტკივილი გამქრალა და არც შენ გადარჩენილხარ. -მასთანაც სიბრალულის ნოტებია

დუმილის საფარქვეშ

რა დუმილია ასეთი მჭექი, რომ ჩამოქცევას აპირებს ჭერი. სათქმელი ალბათ დაგროვდა ბევრი, ვიღაცაც დარდის გამხელას ელის...

სვანის სვანი (თავი 6)

- რისი ბიჭოო რა დამიძახე? -ა ვ ტ ო ს ტ ო პ ი ს თქო. დაუმარცვლა და კარი გააღო

"არნახული"

შემინულ კარზე ისე მოუთმენლად და ძლიერად ვაკაკუნებდი,ერთი სული მქონდა,დროზე გაღებულიყო და მეხარებინა ჩემი დიადი იდეა,რომლის განხორციელებაშიც დახმარება მჭირდებოდა..

ფიქრებით დიალოგი თავი 20

ამოიგმინა ალექსანდრემ, უცებ ამიკრო მოხვეული ხელები საჯდომზე ძლიერად ჩამავლო და მაგიდაზე შემომსვა, - დროზე გადაადგავ ფეხს?! საქმეს ლოდინი არ უყვარს!

ყეყეჩების ბაღი (ეპიზოდი 04)

მე საკუთარმა მამამ გამაუპატიურა. საკუთარ თავს ყოველ ღამე ვეკითხები - რატომ? ამის შემდეგ, სად არის ღმერთი?

იორდანეს წყალი უსვამს

იორდანეს წყალი უსვავს თაბორს ისე აუვლია მისიონერთ, პატიოსანთ ცეცხლი თბილისს წაუღიათ. ცეცხლი წყალი ნისლი თაბორს სასწაულნი ქადაგებენ

ეგ არაფერი მამა

ეგ არაფერი მამა ეგ არაფერი მამა ნახე შენი ხმა მაქ ნახე შენი თმა მაქ შენ ბიკიკებს სანთლით ვკვალავ

ცასა და მიწას შორის ( 8 )

- უცნაური ვინმე ხარ, შენი ვერაფერი გამიგია, რომში ვართ სადაც კოლოსეუმია, წმინდა პეტრეს ტაძარი, სიქსტეს კაპელა, ტრევის შადრევანი და შენ ამბობ რომ დედამიწა ფუნთუშების და კონდიტერების გამო გიყვარს?

სიყვარულის ბნელი მხარე

როცა მე ვეწეოდი,ის რა თქმა უნდა არ ვიცი რაზე ფიქრობდა მაგრამ იწვა და თამამად შეიძლება ითქვას როგორც კატა,ჩემს ლოგინში ნებივრობდა.მისი სულის კრუტუნის ხმა კედლებს მიღმა მესმოდა.როგორც იქნა თავს მოერია და საწოლიდან წამოდგომა შეძლო.