ზღვარს მიღმა

ფიქრებიდან დედაჩემის ხმამ გამომიყვანა – გისმენ დედა – გითხარი სკოლაში გიბარებს დღეს მაიკოთქო – რაუნდა? გუშინწინ არ ვიყავი? – არ ვიცი წადი და გაიგე არამგონია დიდ ხანს მოგიწიოს ყოფნა – კარგი მაცადე და წავალ – მალე, არ დაიგვიანო ხომ იცი დღეს ჩემი

უჩვეულო (სრულად)

ამბობდნენ არ უყვარდაო... ატყუებდაო... მის გრძნობებზე თამაშობდაო... მარტო ყოფნა არ უნდოდა და იყენებდაო... ეგოისტი და თვალთმაქციაო ბაბი კალანდაძე... ატყუებდა და შედეგიც მიიღოო, დღეს ცალცალკე არიან და ერთმანეთს ვერ იტანენო... ამბობდნენ მეგობრები,

რეალობასა და ზღაპარს შორის... (10)

ქეთოსკენ მივბრუნდი , ხელი მოვკიდე და ჩქარა მისი სახლისკენ გავაქანე -მალე წამოდი! - გაბრაზებულმა გავხედე და უკან შებრუნების უფლებაც არ მივეცი რა ქნან ბავშვებმა? ეთამაშებიან ერთმანეთს სიყვარული ხომ თამაშიცაა...

პარალელური სამყაროები (თავი მესამე:ძმები)

როგორი უსამართლოა ცხოვრება. ყოველ დილით თვალების გახელვისთანავე ეს აზრი მიტრიალებს მხოლოდ თავში. არ მაძლევ ეს გონება იმის საშვალებას რომ არ ვიფიქრო გაჭირვებულ ადამიანებზე. გადავხედავ ხოლმე ჩემს საწოლს. არც თუ ისე მოსახერხებელია, თუმცა მაქვს მაინც.

მიჯაჭვული (XVII თავი)

დრო სწრაფად მიჰქრის უკან კი არაფერს გვიტოვებს მოგონებების გარდა. სალოც მხოლოდ მოგონებებით ცხოვრობდა. იმ დღის შემდეგ აღარ უტირია, ერთხელაც კი არ დავარდნილა მის თვალთაგან ცრემლი. სულიერად დაცარიელდა. გრძნობები თითქოს გაუქრა. მხოლოდ დედობრივი

ცხოვრებისგან მიცემული მეორე შანსი

=-ამოვიდესს. -წამო, ძიმკამ მოსაწევი ითრია-შემოვარდა ოთახში სალი. -კაი წამო. მე ანკა ვარ,20 წლის უბრალოდ ცუდი გოგო . დიახ, ალკოჰოლი,კლუბები,ბარები, ნარკოტიკები,მხოლოდ ესაა ჩემი ცხოვრება. ის ყველაფერს გავიწყებს და ყველა ტკივილის შეხორცვაში გეხმარება.

ჩვენი ფერი... (1)

ყველაფერი იწყება საიდანღაც, თუმცა იმაზე შორიდან ვიდრე ჩვენ გვახსოვს.. შესაძლოა ეს ყველაფერი დაიწყო მაშინ, როცა ის ჯერ კიდევ არ არსებობდა ჩვენთვის, მაგრამ ის გრძნობა, რომელსაც ახლა განვიცდით მის მიმართ მეწმუნეთ უფრო ადრე ჩაისახა

სიყვარული საუკუნეა მოლოდინი წამისა.

პირველად გეღიმება ჰო? ჰო, ჰო გეღიმება. გრძნობ როგორ გიფეთქავს თითოეული ნერვი, როგორ მოძრაობს სისხლი ვენებში. იქნებ ხელებიც გიკანკალებს, ხელების გულები გიოფლიანდება თუ მუხლები გიკანკალებს და გეკვეთება.

თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (დასასრული)

სანამ სახლამდე მივედით დაგვათენდა,მარიამს ეძინა ფრთხილდ გადაიყვანა ბაჩომ მანქანიდან და სახლში ავედით.უკვე დილის 6 საათი იყო. ძალაგამოცლილი შევედით სახლში არცერთს არაფრის თავი აღარ გვონდა ოღონდ საწოლამდე მიგვეღწია და დაგვეძინა,ისეთი გამოფიტულები და

შენს მეზობლად (ნაწილი 13)

მატარებლით მგზავრობა მომქანცველი აღმოჩნდა. ბიჭებს ეძინათ, გოგონები კი მათ მხრებზე მიწოლილიყვნენ და ყურებში ყურსასმენებგაჩრილები ფანჯრიდან ხედებს გასქეროდნენ, ლუკას და ლიზის კი ეს საერთოდ ვერ ართობდა. გვერდი-გვერდ