სერიული მკვლელის თვალით დანახული სამყარო-პირველი თავი

ზუსტად ისეთი საღამო იდგა ზამთარს რომ სჩვევია-ცივი და სუსხიანი.თოვლი ქუჩაში აქა იქ თუ შეგხვდებოდათ მაგრამ ტალახისგან გაშავებული, მის ირგვლივ კი წყლის საკმაოდ დიდი გუბეები იდგა. აკანკალებული ხალხი ქუჩაში ჩქარი ნაბიჯით მიდიოდა, სახლში მისვლა

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მეთვრამეტე თავი)

პირველად მაიკო რომ ვნახე პატარები ვიყავით. გვანცი მივიყვანეთ ფორტეპიანოზე და იქ იყო. ყურადღება არ მიმიქცევია. არც დავინტერესებულვალ, პატარა შეუხედავი გოგოთი. მერე წლები გადიოდა და ლამაზდებოდა. დღითიდღე უფრო მიმზიდველი ხდებოდა. ამას ვერ ვამჩნევდი.

Bikers' Life (13)

-უკაცრავად ხელი თუ შეგიშალეთ- ირონიულად ჩაიცინა და გუგას გახედა -ამ ერთხელ არაუშავს- ნიშისმოგებით ჩაილაპარაკა ჩემს გვერდით მჯდომმა და შუბლზე მაკოცა. რამდენიმეწამიანი უხერხული სიჩუმე ჩამოწვა და ის-ის იყო რაღაცის თქმას ვაპირებდი კარებში ადვოკატი

სიყვარული და შურისძიება(15თავი)

-მოკლედ ლევან, სიტუაციები ძალიან იხლართება როგორც ვატყობ. რაც უფრო ვიკვლევთ დიანას საქმეს კიდევ უფრო მეტი გამოკვლევა გვჭირდება, ზეგ კიდევ ერთხელ მექნება მისი ნახვის შესაძლებლობა და იქნებ გაახსენდა რა თქვა მამამისმა და მისმა ძმებმა.

ერთი ამოსუნთქვა (სრულად)

არ იყო საჭირო გეთქვა „მიყვარხარ“. არც ვარსკვლავების მოწყვეტა, არც ვარდების წვიმა, არც რომანტიკა.. თითოეულ სიტყვაში ხომ იგრძნობოდა? თითოეულ მოქმედებაში ხომ ჩანდა სიყვარულის მეტასტაზების გავრცელება ერთიდან-მეორეში? გრძნობა, ერთ ამოსუნთქვაში რომ ვერ

მეტაჭკე

სოფელში,ჩემი სახლის ქვედა სართული გაქირავებული ჰქონდა ბებიაჩემს, საწყობი იყო და წინა ეზოშიც მუდმივად ირეოდა უამრავი ადამიანი. მაგრამ ჩემს ყურადღებას ყოველთვის ერთი კაცი იქცევდა,არც მოხუცი იყო და არც ახალგაზრდა, ალბათ 50 წელს გადაცილებული იქნებოდა,ან

სამუდამო არაფერია (თავი 5)

ბოლო მომენტები მიტრიალებს თავში, და საშუალებას არ მაძლევს რომ გავიხსენო რა მოხდა. მხოლოდ მისი ტუჩების გემო მახსოვს, ბოლოჯერ რომ შემეხო და ისევ ამიფორიაქა გული. შემდეგ კი მხოლოდ სიბნელეა. არვიცი რა მჭირს, მინდა რომ თვალები გავახილო, გავიხსენო, მაგრამ

სვანის შეყვარება შარია(თავი 3)

აუდიტორიის კარი,როგორც კი გავღე ვიღაცის გამაყრუებელი ღრიალი მომესმა,სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით ,როგორც იმ წუათას დავასკვენი ალბათ კარი ვიღაცას მოვარტყი და რადგანაც საკმაოდ ძლიერად გამოვაღე ეს ყვირილი არც გამკვირვებია.გარეთ

შენს მეზობლად (ნაწილი 16)

ლიზიმ ერთგულ მეზობელს სასტუმროში პატარა ექსკურსია მოუწყო, ყველაფერი დაათვალიერებინა, აუხსნა სად რა იყო და როგორ მოქცეულიყო, თუ რამე დასჭირდებოდა, ბოლოს კი ჰოლში გავიდნენ, სადაც დანარჩენები უკვე ელოდნენ. ლიზიმ მეგობრები გააცნო და სასაუზმოდ წავიდნენ.

ვაჩე ვიბლიანი თავი 16

დილით თავის ტკივილმა გამომაღვიძა, ასე ვიცი ხოლმე ყოველთვის როცა რამდენიმე სახეობის სასმელს ერთმანეთში ვურევ. ოოოხ კაი მსმელივით კი ვლაპარაკობ, მაგრამ სიმართლე ხომ უნდა ითქვას. ხოდა იმას ვამბობდი როთავის ტკივილმა გამომაღვიძა და მეც