სიყვარული და შურისძიება(თავი11)

-მხოლოდ შენღა მყავდა დედა და შენც ხელიდან გამომეცალე. ცხოვრებაში თუ რაიმე მიხაროდა ყველაფერს შენ გიზიარებდი, ყოველთვის ჩემს გვერდით იყავი.ესეთი ახალგაზრდა გამომეცალე ხელიდან. რა დროს შენი სიკვდილი იყო, ჯერ მხოლოდ 45 წლის იყავი. იმდენი ცუდი ადამიანი

one thing(თავი 12,13,14,15,1617,18,19,20)

-დეეეეეეეეეეეეეეეეეეე საად ხაააააააააარ???... -შენ ტორტის იქეთ ვერაფერი ვერ დაინახო.. მიტხრა სიცილიტ და გადამეხვია.. -მომეენატრეეე...(მე) -მეეც ჩემო კარგო...დღეიდან შენთან ვარ.. -აჰააჰ მაგარიაა!!სამზარეულოში ლუი შემოვიდა... -გაიღვიძე?..(მე)

ალქაჯები V.S ბაბნიკები (ნაწილი 13 )

მოკლედ ბევრი რომ აღარ გაწვალოთ , ზუსტად 3 თვე , 3 თვე გავიდა იმის შემდეგ რაც საბას და მე ერთმანეთი გვიყვარდა . დიდი არც არაფერი შეცვლილა ... ლიკა და პაპუნა უცხოეთში გაემგზრავნენ , უჩა და ქეთი კი ერთად ცხოვრობენ , ნია და დაჩი კი .... ეს 2 უსაყვარლესი

შენს მეზობლად (ნაწილი 14)

საღამოხანს მეგობრები ბულვარში გავიდნენ სასეირნოდ: საუბრობდნენ, იცინოდნენ და ნელი ნაბიჯით მიუყვებოდნენ სიბერეშეპარულ ქუჩებს. მზე თითქმის ჩასული იყო და ლოყებაწითლებული დედამიწა თითქოს უფრო სწრაფად ბრუნავდა, გრილი სიო გოგონებს გამეტებით უწეწავდა თმებს.

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 9)

-გაჩერებს, შენთითონ ვერ ხვდები -კაი არ მინდა ამ თემაზე ლაპარაკი -აი ხედავ რაზე ვლაპარაკობ? შენ მიჩვეული ხარ აკეთო ის რაც შენ გინდა. მე დაგეხმარები ამის მოშლაში. ეხლა, მე რომ დაგინახო რომელიღაც ბიჭთან ერთად იმასაც და შენც კოჭებს დაგიხვრიტავთ.

ბედის ბორბალი (სრულად)

-რა იყო ჰორმონები გაწუხებს?-წარბს მაღლა ვწევ და ოთახში შევდივარ,კარებს ვკეტავ და საწოლზე ვეშვები. -გაუგებარი ხარ!-მესმის დაჩის ხმა,რომელშც გაბრაზებას ვკითხულობ. -უნდა დავიძინო,წადი შენს სახლში.არ გრცხვენია მაინც?! -ცოტა ხანს შემომიშვი,გთხოვ...რატომ

სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - თავი 12

დრო ნელ-ნელა გადიოდა. ყველაფერი ნორმალურად იყო. დიდი ჩხუბის მერე თოკოსთან გადავედი სახლში. დღეს ჩვენთან სტუმრები მოდიოდნენ, თოკოს მეგობრები. მთელი დღე ვემზადებოდი. ძალიან ვნერვიულობ არ ვიცი რას იფიქრებენ თოკოს ადრე ხეიბარ, ორსულ საცოლეზე. არ მინდა

სევდისფერი ცისარტყელა თავი 7

საღამომ ისე ჩაიარა, მეტჯერ აღარ დავლაპარაკებივართ ერთმანეთს. ამასობაში ქეიფი დამთავრდა. სტუმრები თავ-თავიანთ ოთახებში განმარტოვდნენ. დიდი ოთახი დაცარიელდა. არ მეძინებოდა, ამიტომ დროის გასაყვანად ბაღში ჩავედი. ზედმეტად ვიყავი აფორიაქებული. კაკლის ხის

ჩვენ ლურჯ ცაში ვარსკვლავებთან მივდივართ(6)

- გაიგონ მთელმა ვარსკვლავებმა! - ვყვირი, ხელებს ვშლი და ცისკენ ვიყურები - აი იმ ვარსკვლავების საყურადღებოდაც ვიძახი თვალებში რომ გიკაშკაშებს! - დენისკენ ვიხედები - გაიგონ და უფრო აკაშკაშდნენ რადგან მე რარაც უნდა ვთქვა, გაიგონ და ცვენა დაიწყონ ისევე

ვაჩე ვიბლიანი თავი 13

-როგორ არ მინდა აქედან წასვლა - დაიჭყანა ვაჩე და წამოწოლილ სალომეს მიეხუტა - მოდი რა დავრჩეთ მარტო მე და შენ -კი კარგი იქნებოდა, მაგრამ აუცილებლად უნდა ჩავიდეთ თბილისში, რამდენი ხნის განმავლობაში არ ეცოდინებათ შენებს, ხო უნდა ვუთხრათ ბოლოს და ბოლოს