ბედის ბორბალი (სრულად)

-რა იყო ჰორმონები გაწუხებს?-წარბს მაღლა ვწევ და ოთახში შევდივარ,კარებს ვკეტავ და საწოლზე ვეშვები. -გაუგებარი ხარ!-მესმის დაჩის ხმა,რომელშც გაბრაზებას ვკითხულობ. -უნდა დავიძინო,წადი შენს სახლში.არ გრცხვენია მაინც?! -ცოტა ხანს შემომიშვი,გთხოვ...რატომ

სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - თავი 12

დრო ნელ-ნელა გადიოდა. ყველაფერი ნორმალურად იყო. დიდი ჩხუბის მერე თოკოსთან გადავედი სახლში. დღეს ჩვენთან სტუმრები მოდიოდნენ, თოკოს მეგობრები. მთელი დღე ვემზადებოდი. ძალიან ვნერვიულობ არ ვიცი რას იფიქრებენ თოკოს ადრე ხეიბარ, ორსულ საცოლეზე. არ მინდა

სევდისფერი ცისარტყელა თავი 7

საღამომ ისე ჩაიარა, მეტჯერ აღარ დავლაპარაკებივართ ერთმანეთს. ამასობაში ქეიფი დამთავრდა. სტუმრები თავ-თავიანთ ოთახებში განმარტოვდნენ. დიდი ოთახი დაცარიელდა. არ მეძინებოდა, ამიტომ დროის გასაყვანად ბაღში ჩავედი. ზედმეტად ვიყავი აფორიაქებული. კაკლის ხის

ჩვენ ლურჯ ცაში ვარსკვლავებთან მივდივართ(6)

- გაიგონ მთელმა ვარსკვლავებმა! - ვყვირი, ხელებს ვშლი და ცისკენ ვიყურები - აი იმ ვარსკვლავების საყურადღებოდაც ვიძახი თვალებში რომ გიკაშკაშებს! - დენისკენ ვიხედები - გაიგონ და უფრო აკაშკაშდნენ რადგან მე რარაც უნდა ვთქვა, გაიგონ და ცვენა დაიწყონ ისევე

ვაჩე ვიბლიანი თავი 13

-როგორ არ მინდა აქედან წასვლა - დაიჭყანა ვაჩე და წამოწოლილ სალომეს მიეხუტა - მოდი რა დავრჩეთ მარტო მე და შენ -კი კარგი იქნებოდა, მაგრამ აუცილებლად უნდა ჩავიდეთ თბილისში, რამდენი ხნის განმავლობაში არ ეცოდინებათ შენებს, ხო უნდა ვუთხრათ ბოლოს და ბოლოს

ქალბატონი ქალდანი (9)

დილით გამეღვიძა და ტასოს ჯერ კიდევ ეძინა, დაბლიდან ხმაური ამოდიოდა. ავდექი, ჩავიცვი, მოვწესრიგდი და მეც ჩავედი. სამზარეულოში სოფი იყო, შანსი ხელიდან არ გავუშვი და შევედი. -დილამშვიდობის სოფი.

მიჯაჭვული (XX თავი) დასასრული

კვლავ ითვლიდა ნაბიჯებს სახლის ზღურბლამდე და მათი რაოდენობა თითქოს კიდევ უფრო გაზრდილიყო, გზა გაწელილიყო. ნელა ასწია ხელი და კარებზე დააკაკუნა. მალევე ნაბიჯების ხმა გაისმა და ზღურბლზე ნანუც გამოჩნდა.

რეალობასა და ზღაპარს შორის... (12)

-დღეს არაფერი მოხდება , ხვალ წავალთ ერთად წყნეთში და ვნახავთ გეგას კაი? - ხელები მომხვია და ჩემი დამშვიდბა უკვე დაიწყო -დამპირდი რომ არაფერი მოუვა! რომ ხვალ ჩემთან იქნება! - უაზროდ ვისროდი სიტყვებს იოანე არაფერს არ ამბობდა , არც მპირდებოდა , რადგან

ბიზნესმენი და სტუდენტი გოგონა (დასასრული)

მარიამი გაემზადა, ტაქსში ჩაჯდა და მივიდა დათოსთან. უკვირდა ასე მოულოდნელად რატომ დამირეკა, რამე ხდებაო?! და შეხვდა აგერ დათოც, და კიდევ ვიღაც ქალი. ის ქალი მარიამის დედა არის. დედამისი განქორწინებულია. შარშან განქორწინდა მაგრამ ამის მიზეზი

სიკვდილის თამაშები (2)

ალბათ უფრო სანდროს გონებაში აღძრავდა ეს გოგო მეტ ინტერესს ვიდრე სხვაში. იჯდა და ფიქრობდა როგორ შეეძლო ამ გოგოს ასეთი უემოციო და თანაც ემოციით სავსე სული ჰქონოდა. დიახ,ის ხედავდა მის სულს,მის გახლეჩილ სულს და რაღაც უცნაური გრძობა უღღრნიდა გულს.