სიყვარული და ტკივილი (33თავი)

-მაია მოდი გონს. ღმერთო ჩემო ეს სასწრაფო მაინც სად წავიდა. ნეტა რა მოხდა ასეთი მაია რომ ცუდად გახდა. ღმერთო მე ხომ ქართული არ ვიცი, მაგრამ გადავთარგმნი... ო არა საწყალი თიკო. ნეტა ეხლა როგორაა?? (ეველინი) -რა დაემართა პაციენტს? -საერთოდ გული

The Sound Of Silence - 2

- გოგონამ თბილად გაუღიმა და დაიცადა სანამ კიდევ რამის თქმა დააპირებდა ბიჭი, თუმცა იმდენა დააყოვნა რომ მობეზრდა და წასვლა გადაწყვიტა, მოულოდნელად საუბარი წამოიწყო დაბნეულმა ლუკამ. - აქ არასდროს შემხვედრიხარ... - სტუმრად ვარ. კიდევ ნაზი ღიმილით

მეგობრის შეყვარებული (თავი 7)

როცა ყველაფერი დავასრულეთ დასაძინებლად წავედი,დედა და ქეთი რაღაცას უყურებდნენ ტელევიზორში.თორმეტ საათზე ვიღაცის ზარმა გამაღვიძა ტელეფონისთვის არც კი დამიხედია ისე ვუპასუხე. -გისმენთ -დაბადების დღეს გილოცავ მარიკუნა

სიზმრის ქურდი (თავი XI)

გამეღიმა. თავი დაბლა დავხარე და ფიქრი დავიწყე. იცით გულრწფელად რომ ვთქვა. ის ერთადერთი ადამიანია ვინც გაცნობამდე "გავიცანი". 16 წლის ვარ. ბევრი ვინმე მომწონებია. შეიძლება ვინმეს უბრალოდ ქუჩაში გაევლო და ასე მომწონებოდა, თუმცა რასაც გაბრიელისადმი

14 თებერვალი ( თავი 6)

იმ ღამით დარჩენა ვთხოვე.არ დაგვიძინია, აივანზე ვისხედით და ერთმანეთის შესახებ ვუყვებოდით. რამდენიმე დღემ უინტერესოდ ჩაიარა. ჩვეულებრივად, როგორც ყოველთვის გოგებს შევხვდებოდი ან სანდრო მომაკითხავდა და სადმე გავდიოდით ხოლმე.

მარტოდ დარჩენილებს...

როცა მარტო რჩები საკუთარ თავთან ბევრად მეტს ფიქრობ, გრძნობ და აღიქვამ.. იყვარებ ცხოვრებას, ერთ დროს შეუმჩნეველ უმნიშვნელო მოვლენას ან ნივთს მნიშვნელობას თავად ანიჭებ და ხვდები რამხელა ძალა აქვს ადამიანის სახელს ამოფარებულ ინდივიდს.. ნიავს უფლებას

არ შეიძლება ! თავი 4

ტელეფონი მივანათე და დავინახე, როგორ იჯდა შაკო და თავი ხელებში ქონდა ჩარგული, რომ ამომხედა, გავშრი, ტელეფონის შუქზეც კი ნათლად ჩანდა, რომ თვალები ჩაწითლებოდა და დასიებოდა. -რა ხდება ? - ვკითხე შეშინებულმა და მისკენ წავედი

იქ, სადაც

იქ, სადაც წამი წამდაუწუმ წამით იცვლება და სადაც უტყვი მოგონებაც წამად იღვრება, აკორდებს აშლის მომღიმარი, ანცი გონება... ამ დღის ოცნება შენ მარტივი ნუ გეგონება და როცა უცებ გაიღვიძებს ჩუმი აკორდი და როცა უცებ წამომცდება, რასაც ვამბობდი,

TEEN GAME ანუ ორნი სიბნელეში

მობილური კვლავ გამოვრთე და ფიქრი გავაგრძელე, რომელიც არასდროს ყოფილა ჩემთვის ასეთი სასიამოვნო და ამავდროულად დამრთგუნველი... -თინეიჯთამაში... და მაინც, რა საოცარი, ტკბილი სურნელი ჰქონდა, რაღაც ბავშვური...

უთხარით, რომ ვიღიმოდი / Tell her I was smiling [1]

კიდევ ის იცოდა, რომ საოცრად თამაშობდა სპექტაკლებში და ყოველთვის ანათებდა სცენას. იმასაც ხვდებოდა, დედამიწის ცენტრად საკუთარი თავი რომ წარმოიედგინა ნუცას. ეს, მისი ოჯახისთვის დამახასიათებელი სენი მასაც გადასდებოდა. ამ გოგოს რატომღაც ეგონა, რომ