ჩემი დღიური(თავი 2)

მობილურმა რეკვა დაიწყოო ოო როგორ ვლოცავდიიმას ვინც მირეკავდა მის მარწუხებს მოვშორდი და სანამ მობილურს ავიღებდი სუნთქვას ვარეგულირებდი. –დიახ? –ქალბატონო ნუცა მანქანა გელოდებათ ჩაბრძანდით. –კარგით 5 წუთში მზადვარ.

უსახელო ურთიერთობა

ერთი მეგობარი მყავდა,ერთადერთი იყო. არ არსებობდა ჩვენს შორის ზღვარი,დისტანცია ან რაიმე მაგდაგვარი. ხანდახავ ვფიქრობდი,რომ მეგობრებზე მეტი ვიყავით,არა!არა,შეყვარებულები არა,აი მაგაზე მეტიც,არც ძმად ვთვლიდი,ვერც ძმასთან ვიქნებოდი ისე,როგორც მასთან ვარ.

შემთხვევა (თავი 2)

ზოგადად ძალიან ბავშვური იყი.ხშირად მხიარული მაგრამ სერიოზულიც. ეზოში რომ ჩავედი მაშინვე დაამთავრა თამაში და ჩემსკენ წამოვიდა.მოხრილი იყო,როგორც ყოველთვის და მიღიმოდა. -რა გევასება ეს დაგვიანებები-სიცილით მითხრა და თავზე მაკოცა.

მიყვარხარ....გჯერა #5

დილაადრიან ელე ნატას დაადგა თავს. ნატა თმა გაბუეძგლული დახვა . - მეღადავები?? ხომ გთხოვე მზად დამხვდითქო არრაა!- ელემ ხელი ჩაიქნია და კიბეზე დაეშვა- არა რა შენი გამოსწორება არ შეიძლევა რა ! - მოიცა დამელოდე ორი წამი და მოვალ- ნატამ დაამთქნარა

ძალიან მხიარული ვარ იმისთვის რომ შევიყვარო (მეორე თავი)

დილას რომ გავიღვიძე თითქოს ჩემს თავზე სახლს აშენებდენენ. ძალიან ცუდად ვიყავი მთელი სხეული მტკიოდა ფეხზე ვერ ვდგებოდი. ტელეფონი ძლივს ავიღე და ლუკას დავურეკე. -ლუკაა მიშველე - განწირული ხმით ვითხარი -რა იყო ანი? კარგად ხარ? - ძალიან აღელდა როგორც კი

ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ?! (მესამე თავი)

ლეო დავინახე მანქანაზე მიყუდებულიი ეეეე ანუშკებიიი რაო როგორ ვართოო?შენ ნუ ღადაობ სულ! ისე მოსკლავი ხარ ხო იცი ვიცი ოგონდ დღეს არა კაი აბა როდის მოგკლა როდის....რატომ არ მითხარი თაკოზე? მეგონა ვერ გაიგებდი და ქოქოლას დამაყრიდი. სულელი ხარ, ერთს

გაქცეული

- წადით წადით მომშორდით აქედან - ოფისში გაჰყვიროდა ნანიკო -მარიამ რახდება რატომ ჰყვირის? - შეშინებული იყო ლიკა ფიფია,რომელიც უფროს ელოდება საქმის მისაღებად. - მარიამ, ლიკა შემოვიდეს - გაისმა ტელეფონში ნანიკოს ხმა.

წყვდიადის შეთქმულება -2-

''მენატრებოდა გონებიდან გულამდე, გულიდან სულამდე და სულიდან უსასრულობამდე... უმისობაც კი საჩუქარი იყო ჩემთვის, რადგან ერთხელ მაინც რომ გამოჩნდა ჩემს ცხოვრებაში, სამი წელი მაინც რომ გაატარა ჩემ გვერდით, ასეთი მწარე და ამავე დროს უტკბილესი მოგონებები

სიზმრის ქურდი (თავი IX)

იმ დღის შემდეგ,4 დღე ბექას აღარც დაურეკავს და აღარც მინახავ. ვიცოდი რომ ჩემზე ძალიან გაბრაზებული იყო. ვერც კი წარმოიდგენთ რამდენჯერ ავუხსენი ის რომ მაინ არაფერი გამოგვივიდოდა, რომ არ მომწონდა და როგორც შეყვარებულს ისე ვერასდროს შევხედავდი, თუმცა

მეგობრის შეყვარებული (თავი 3)

-აქ რა გინდა? -ქეთის ვეძებდი -ხომ ხედავ აქ არაა,ახლა წადი. -შენ როგორ ხარ მარიამ? -არაჩვეულებრივად -მართლა? -რა იყო არ მეტყობა თუ რა? -და ბოდიშს შენ რატომ უხდიდი ეხლა? -იმიტომ რომ გული ვატკინე,საშინელი სიტყვები ვუთხარი.