სიკვდილის მორცხვი ფერები

ისევ ველოდები. ამ წყვდიადში ნიავი ქრის და ფარდას არხევს. მესმის წყლის ხმაური, მომაკვდავ გულის ხმაურს, რომ შეერთებია. ღმერთო... ნუთუ ამ მინავლებულ ფეთქვას კიდევ ხმაურს ვუწოდებ? მცხელა...ეს ალბათ მომაკვდავის სიცხეა...

ყვავილები და მეცნიერება.

წვიმის წვეთები ერთმანეთის მონაცვლეობით მეცემოდნენ სახეზე. როგორი სასიამოვნოა,თქვენ არც კი იცით! როდესაც ნამტირალევს, განაცრისფერებულს, გაზამთრებულს, ზაფხულის ჟუჟუნა წვიმა გაგაგრილებს..

ის... ნაწილი 16

რა რთულია.. ზოგჯერ მგონია რომ სიცოცხლე აღარ მინდა. არვიცი შევძლებ კი ვიყო ძლიერი და გავუძლო ამ ყველაფერს არ ვიცი უკვე არაფერი აღარ ვიცი. როგორ მენატრება ჩემი ძველი ცხოვრება . უბრალოდ ნორმალური ცხოვრება მინდა ჩვეულებრივი ამ უცნაური და საშინელი

გამომყვები ცოლად! (თავი 9)

ნებისმიერ ადამანს ჰქონია ისეთი მომენტი როცა გასჩენია იმის სურვილი, რომ ამდგარიყო და რაღაც ერთ მომენტში გადაეხვია ამ გზიდან და დაუწყობელი, დაუგეგმავი და შეუჯამებელი გზით ევლო, მაგრამ ადამიანების 90% ამას შიშით უარყოფს და ფიქრობს, რომ სჯობს დაშტამპულ

ძვირფასო დღიურო (2)

-"ერთადერთ შვილს ათხოვებს და ინერვიულებს აბა რა იქნებაო" ირგვლივ ყველა ამას გაიძახოდა... სინამდვილეში ამ მხრივ სანერვიულო ნამდვილად არაფერი მაქვს, ალექსი საოცრად კარგი ბიჭია, ზუსტად ვიცი რომ ჩემს ნინას გააბედნიერებს.. დედის უნტუიცია არასოდეც ცდება

თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (4)

ალბათ ღამის 4 საათი მაინც იქნებოდა სიცივისგან აკანკალებულს რომ გამომეღვიძა.აკანკალებული წამოვდექი ოთახში რამე უფრო თბილი მინდოდა მომეძებნა თუმცა ვერაფერი ვნახე,ამ თხელი პლედით კი სულ გავიყინე.ქვმოთ ჩამოვედი იმ იმედით რომ რამეს ვიპოვიდი ან

სექსუალური ადვოკატი (2)

მეგონა მხოლოდ სამსახურში დადიოდი ესეთი ჩაცმული.. -ნიკოლოზ? შეშინებულმა მივატრიალე თავი და ნიკოლოზის დანახვა გულწრფელად გამიკვირდა.. -არ მითხრა აქაც არ გელოდიო... -მართლა არ გელოდი -არც მე სამუშაო დრო და მითუმეტეს ესე ჩაცმულს...

უმისამართო შურისძიება(სრულად)

ახალგაზრდა თინეიჯერების სიცოცხლით და ხიფათით აღსავსე ცხოვრება....10 წლის შემდეგ მათი ცხოვრების ყველაზე დიდ პრობლემას ააშკარავებენ....დიდი ტკივილის მიუხედავათ ცხოვრებას ისევ ბედნიერად აიწყობენ

დასაწყისიდან დასასრულამდე

მატარებელმა სვლა შეანელა და სადგურში შევიდა. ხალხი ახმაურდა და ჩასასვლელად დაიწყეს მზადება. წინ ორი ახალგაზრდა გოგო იდგა. ორივეს ზურგჩანთა მოეკიდებინა და ერთი სული ჰქონდათ როდის გაჩერდებოდა საბოლოოდ.

პროცესი (თავი 2)

ყველა ღილი ჩავიხსენი და პერანგის კიდეებს ხელი მოვკიდე. ორი წამით შევჩერდი და ისევ კაბინეტის შუაში გაჩერებულ დათას თვალი გავუსწორე. გაოცებული მიყურებდა. ჩემგან ალბათ ამას არ ელოდა. დავინახე როგორ გადააგორა ყელში მოზრდილი ნერწყვი და კბილი კილს