შოკოლადის ბრალია! (თავი 6)

დილით დათქმულ დროს ავდექი ლოგინიდან,სარკეში ჩემს თავს ვათვალიერებდი თითქოს ბალიში ამიფეთქდაო.აბაზანაში შევედი ერთი საათი იქ მოვუნდი თავის მოწესრიგებას, ახლა კი ტანსაცმლის არჩევაღა დამრჩა გარდერობი გამოვაღე,ლურჯი ოდნავ ფართო ჯინსი, რომლის ტოტები ოდნავ

შავი კარკასი (თავი 1)

ახალწვეულთა პირად სააქმეებს არჩევდა, თავისთვის რაღაცებს ინიშნავდა, მორიგი საქაღალდე გახსნა, ახალწვეულის პირადი ინფორმაცია წაიკითხა, ზემოთ აუყვა, სურათს დახედა, დიდხანს თვალმოუშორებლად უყურა, ერთიანად ჟრუანტელმა დაუარა, გათბა, იგრძნო ის რასაც მისი

მინდა მიყვარდე 23 თავი

-გითხარი დაველაპარაკოთ თავის დროზე მეთქი და არ დაიჯერე.უაზროდ იეჭვიანე და დამავლე ხელი და ამოვყავოთ თავი აქ.ფეხზე წამოხტა თეო -შენ რაღაც ძალიან ცუდად ლაპარაკობ და იქნებ სულ არ გინდოდა ჩემი ცოლობა?რა იყო ვინმე ხო არ ნახე თქო -გაგიჟდი შენ?რას ბოდავ

სულის ადამიანები [9]

ისევე, როგორც მე.. ჩვენ ვერ გადავრჩით. 
მინდოდა, თუმცა არაფერს ვაკეთებდი.. ადამიანს ხომ საოცარი უნარი აქვს უყვარდეს, ზრუნავდეს..
სად წავიღეთ, რა ვუყავით ჩვენ, ჩვენს სიყვარულს, სად გავაქრეთ, ისე სად ჩავმარხეთ, რომ თავად ვეღარ ვიპოვეთ

შენი ცუდი ბიჭი (3)

- წადით და დაგეწევით - თქვა ლაშამ და მაიკა გადაიცვა.- ჩვენთან წამოდით, მარტოებმა რა უნდა აკეთოთ სასტუმროში - ვუთხარი ლაშას-მირჩევნია წიგნი წავიკითხო - თქვა ანამ და მოკლე სარაფანი სწრაფად ჩაიცვა.-მე სახლში ჯდომას არ ვაპირებ,შენი არ ვიცი..

უშენობა მაპატიე

- ბაბიკო უსასრულო სიყვარულის გჯერა? - არ ვიციი დემნა ჯერ, ალბათ კი - რატომ? - განა ჩვენი სიყვარული უსასრულო არაა? - უსასრულოაა ბაბბიკო აბა რაა.. მე შენ და სიყვარული. საოცარია არა? გახსოვს როგორი ურთიერთობა გვქონდაა? - აუ კაი რა ნუღა მახსენებ მაგ

ორეულები (III თავი)

სახლში 5 წუთში მივედი, მაგრამ იქ ყოფნა აღარ მინდოდა. გამოვიცვალე და გარეთ გავედი. დიდი ხანი ვსეირნობდი და ნოლანზე ვფიქრობდი, ალექსი გამახსენდა. არ ვიცოდი დამერეკა, თუ მივსულიყავი. მხოლოდ ერთი რამ ვიცოდი. მინდოდა მენახა

მირა (სრულად)

გულზე ხელები გადავიჯვარედინე და გამომცდლად შევხედე. მშვენივრად ხვდებოდა რასაც ვეკითხებოდი. იცოდა რომ გაგიჟებამდე მინდოდა გამეგო რამე გრძნობა ჰქონდა თუ არა სხვის მიმართ. იცოდა რომ ჭკუიდან გადავყავდი მის თავისუფლებას. თავზარს მცემდა იმის გაცნობიერება

გარყვნილი თითები (ნაწილი 6)

გაბრიელი ხან მამას ეფერებოდა, ხან მარიამს აკვირდებოდა. ვერ ბედავდა მის მოფერებას, მაგრამ სამაგიეროდ მის კალთაში მშვენივრად იყო მოკალათებული. იმდენად თბილი და ტკბილი იყო გაბრო, არც მარიამი ერიდებოდა მის კოცნას და მოფერებას. იოანე ბედნიერებისაგან

შურისძიება გოგოს ენაზე (1)

ეს არის ამბავი გოგოზე რმელიც დგას საყვარელი ადამიანის დაკარგვის საფრთხის წინაშე და ცდილობს ამაში დამნაშავე ადამიანზე შური იძიოსბუხ ბუხ ბუხ ბუხ ბუხ...წამით სიჩუმე მერე მანქანის ღმუილი და კივილი რომელიც ღამეში იჭრება. სასწრაფოს ხმა, ტირილი,