მესხები (17)

-ჰმ, მე უკვე დავწერე დავალებები და აი შენ ძალიან მაინტერესებს ხვალ რომელი ტურის გამარჯვების თასს მიუტან მათემატიკის მასწავლებელს (მე) -მაგაზე შენ არ ინერვიულო (საბა) -არც ვნერვიულობ (მე) -შენ ხო მე არ უნდა დამტოვო უპასუხოდ რა,კაი ეხლა აღარაფერი

რეალური ცხოვრება (3)

ვზივარ ფანჯარასთან და ვფიქრობ თენგოზე როგორ შეძლო ამ უცნობმა და უგულო ადამიანმა ჩემ გულში შემოხწევა და დარჩენა, ვერ ვხვდები ასე რატომ ვგიჟდები მასზე არვიცი ...არვი.. არა ვიცი იმიტომ რომ არავის გავს ვინც აქამდე შემხვედრია თენგო სულ სხვა შემთხვევაა ის

შენი ცუდი ბიჭი (2)

- გვიანია.. დღეს მთელი დღე საავადმყოფოში გავატარე, ქალაქობანას და გემობანას თამაშში,დავიძინებ მე - რა ქალაქობანა და გემობანა შვილო, ეს დედამოტ*ნული წიგნი აიღე ხელში,წიგნი!- დაიღრიალა კახამ, ნელის შევხედე, ველოდი რეაქციას და აი ისიც: - კაახაა! ნუ

გარყვნილი თითები (ნაწილი 5)

ცოტა ხნის შემდეგ, იოანესკენ გადატრიალდა მარიამი, რომელმაც აღარ იცოდა, როგორ დაცლილიყო იმ გრძნობებისაგან, რომელსაც იოანე იწვევდა. თვალებში უყურებდნენ ერთამენთს და იქ ხედავდნენ ყველაფერს, ზუსტად იმ თვალების მეშვეობით გრძნობდნენ ერთურთს. წამიერად,

უჟმური უფროსის წესები (ლანა და ლაშა) თავი 2

- თქვენ არც კი იცით რა მოხდა - ცოტა მშვიდად იტყოდა რომ ცოდნოოდა რომ სახლში მათ გარდა კიდე იყვნენ სხვები. - თემომ ცოლობა მთხოვა - მისაღებისკენ მიდიოდა და თან ისე დაილაპარაკა - მეც დავთანხმდიელენე - შორიდან მოისმა ლანას ხმა და ყველამ კარისკენ

ყველაფერს ვერ დაივიწყებ!{თავი6}

უფროსი ზურგით იჯდა,მაგრამ კარების ხმა როგორც გაიგონა შემოტრიალდა აი აქ კი მარიამი ადგილზე გაშეშდა..ისევ ცისფერ თვალებში ჩაიკარგა უგონოდ....ჩახველების ხმა გაიგონა,ალექსანდრეს ირონიულ მზერას წააწყდა,ისევ ამდენი წლის შემდეგ,რაღა მანდამაინც აქ

ქალბატონო, სანთებელა ხომ არ გექნებათ? (3)

მეორე დღეს დილით ადრე გავეშურეთ ბათუმისკენ, საჭესთან ლენკა იჯდა, მე და ნიცამ ჯერ ცოტა ვიმხიარულეთ მერე კი მთელი გზა გემრიელად გვეძინა. საღამოს უკვე ბათუმში ვიყავით, სახლის პრობლემა მოგვარებული იყო, ლენკას ყავდა ვიღაც ნაცნობი და კარგი ოთახი

სიყვარული და ვარსკვლავები (2 ნაწილი )

- დაბეჭდეს შენი სტატია ? - არ ვიცი არ უთქვიათ მაგრამ ორშაბათს ახალი სტატია კიდევ უნდა დავუწერო - კარგია მიხარია ერთხელ მეც უნდა წავიკითხო შენი სტატია (მეღიმება და ისიც იღიმის ) - აუცილებლად წაგაკითხებ

ისევ იქ, ისევ იმ დროს (სრულად)

გვიან, ძალიან გვიან დაინახა პირველმა კარებთან მდგარი წერეთელი და ტუჩებზე ოდნავ შესამჩნევმა ღიმილმა გადაურბინა... თვალები სამჯერ მაგრად დააჭირა ერთმანეთს და წავიდა.... მხოლოდ დათუნა მიხვდა მის ამ ჟესტს... მხოლოდ დათუნამ გაშიფრა თავიდან-ბოლომდე

ჭავჭავაძის ასულო ჩემი ხარ!(3)

იმწამსვე წამოვედი სახლში,ნიკამ მომწერა: ,,ელეს დავტოვებ და მოვალო“სახლში მივედი და ნიკას მოსვლამდე გადავივლე და ცოტა კონიაკი დავლიე,ნიკაც მალე მოვიდა. -შე@ემა რაგჭირდა ?ლამის მოკალი გოგო (ნიკა) -აუუ ბიჭო ხოიცი ვერვიტან რო ვინმე მეპასუხება რა....