ჭავჭავაძის ასულო ჩემიხარ!

-იმიტომ რომ, დღეიდან მისი გული მე მეკუთნის (ალქსანდრე) ჯერ ყველა გაკვირვებულები იყვნენ,ვერ გაეგოთ რის თქმას ცილობდა მაგრამ,ბოლოს როგორც იქნა გამოიტანეს აზრი. -აუ... არარსებობს რაა,ყველაზე მაგრებიხართ.(ნიკა) -ისე, არმეგონა თუ თქვენ ოდესმე

სიყვარული და ტკივილი (24თავი)

-ღმერთო ჩემო ამას მართლა როგორ ვერ ვამჩნევდი? თიკო ხომ ყოველთვის ჩემზე ზრუნავდა? კი მაგრამ როგორ უნდა ვუთხრა რომ მიყვარს? მასაც ნინის მსგავსად რომ ეწყინოს? არა. თიკო სულ სხვა პიროვნებაა, ის ჩემი დაა და მჯერა რომ გამიგებს. აუ წავედი ეხლა მე და რაც

ალექსანდრე (6 თავი ) დასასრული

ეს მათი პირველი და დაუვიწყდარი კოცნა იყო.ლეა ხშირად სტუმრობდა ტყეს სადაც მისთვის განკუთვნილი სახლი იდგა სახატავი მასალით სავსე. იჯდა და ხატავდა , ნახატების უმეტესობაზე კი ალექსანდრე იყო გამოსახული სხვადასხვა რაკურსით.

ბედისწერა (მგონი დასასრული!)

ბარში ისხდნენ, მაგრამ მხოლოდ რატი სვამდა, ლომია კი მავედრებლის როლში უხსნიდა, როგორი მავნებელი იყო სასმელი, როგორ ვნებს ადამიანის ორგანიზმს და ტვინს. ისე ყვებოდა ამ ყველაფერს, თითქოს წვეთი არ ჰქონოდა სიცოცხლის განმავლობაში დალეული და თავად

სიყვარული

სიყვარული სიყვარული და კიდევ სიყვარული: რა ოერი გრძნობაა როგორრ ჩაგითრევს ერთხელ მარტო,მხოლოდ ერთხელ..ისეჩაგითრევს ამოსვლა რომ არ გინდა არასდროს . გეშინია რომ არ დადგეს ამ მორევიდან ამოსვლის დრო.. მიჯაჭვული ხარ მას შენ და ის შენ..ამაზე მაგარი

კლაინები (6)

- ვინმე ამიხსნის რახდება???ნორა ხელებს უღონოდ იქნევდა და თვალებს აქეთ იქით აცეცებდა დაბნეული-მოკლედ ნორა დაიწყო ზოიმ სიტვაციის ახსნა, თუმცა ნიკემ დაასწრო-ჩვენს ბაბუებს დიდი ხნის წინ ჩხუბი მოუვიდათ ამის შემდეგ ყველა

კონსტიტუცია!

ჩემთვის ღრმად მნიშვნელოვანი ლექსი და ნამუშევარია, ამიტომ გთხოვთ გაგებით მოეკიდოთ მას. აზრი დააფიქსირეთ ნორმის ფარგლებში. მესმის ლექსი არ არის ნორმის ფარგლებში, მაგრამ თემა ისეთია, რომ არ შემეძლო სხვაგვარად ნოუ! მითუმეტეს როცა ახლოს შემეხო... და

საკუთრება.[1]

-თქვენ!..-ამოიღრინა და ალბათ კვლავ მიწასთან გაასწორებდა გოგონას თავმოყვარეობას აქოშინებული გიგა რომ არ შემოსულიყო,მამაკაცისთვის არ მიუქცევია ყურადღება ისე მივარდა და ჩაეხუტა,გული საგრძნობლად აუჩქარდა,მიხვდა,რაღაც რიგზე კი არა,არაფერი რომ არ იყო

კორსეტის საიდუმლო (თავი 6)

აივანი,რომელზეც წყვილი ვახშმობდა ზემოდან გადაჰყურებდა პარიზს.დაკვირვებული თვალი კარგად შეამჩნევდა ვიწრო ქუჩებს შორის მოსეირნე ხალხს და სახლებს,რომლის ფანჯრებიდან სინათლე გამოდიოდა.აგერ,ფანჯარას,რომელსაც ლეა რახანია უმზერს,

დამსახურებული ... (სრულად)

- როგორ გიხდება ჩემი ფორმა , მეც არ ვთქვი სად წავიდაქო ? - თითქოს თავისთვის ლაპარაკობს ბოხი ხმა და მეც მომენტალურად ვხრი თავს ქვემოთ. თითქოს ყველა ჩუმდება და მეც ენა პირში მივარდება. პირში მივარდება ... ან მუცელში . ან საერთოდ მივარდება ... სად