Don't Leave Me

- რამის გჯერა ? - ეხლა არაფრის. - იცი ? როცა ერთმანეთისგან მივდივართ წლები, თვეები ანდაც დღები ბოლოს მაინც ერთმანეთამდე მივდივართ ( გოგონამ ხელი ლოყაზე ნაზად შემოხვია და გაუღიმა) - ვიცი. მაგრამ ვინ იცის როდემდე. - შენ დასასრულების გჯერა. მაგრამ

sms 12 თავი

- არაფერი მესმის, მაგრამ ვგრძნობ. შემეხე, გთხოვ. - სივრცეს უყვირის. ირაკლის ხელი დადუნას თმისკენ მიიწევს, ყურზე ჩამოვარდნილ კულულს ეხება და ყურს უკან უწევს. დადუნა ფითრდება, ორივე ხელს პირზე იფარებს და უხმოდ ტირის. - მიყვარხარ... მიყვარხარ... -

მინდა მიყვარდე 14 თავი

როგორც კი ცოტა აზრზე მოვედი და გულის რევამაც გადამიარა.ირგვლივე მიმოვიხედე მანქანაში ვიჯექი,ლაშა იქვე იდგა კარებთან და სიგარეტს ეწეოდა.როგორც კი შენიშნა რო აზრზე მოვედი თბილად გამიცინა და ჩემს გვერდით დაჯდა. -როოგრ ხარ? -უკეთ მადლობა ლაშა.

ჭირვეული სტუმარი და მისი რეალური ისტორია

ჭირვეული სტუმარი და მისი რეალური ისტორია ვაღიარებ ამხელა გამოხმაურებას ამ ისტორიაზე ნამდვილად არ ველოდი. რაც ძალიან მიხარია და მსიამოვნებს. შემახსენეს საკუთარი დანაპირები, რეალური ვერსია მომეთხრო და პირობას ვასრულებ. უბრალოდ იმხელა კომენტარი

არაფერია მუდმივი 2 თავი

ქორწილამდე 4 წლით ადრე. ცისფერთვალება ბიჭი. მომავალი რეჟისორი უნდა გამხდარიყო, რამოდენიმე თვეში ცოლის შერთვას აპირებდა, ნიშნობა 1 კვირის წინ ჰ ქონდა . ირაკლი ობოლი ახალგაზრდა იყო . მალევე ჩაწყნარდა მის მკვლელობაზე მითქმა მოთქმა.

უბედურად ბედნიერი...

-მოდი ყველაფერი თავიდან დავიწყოთ..ბოლოს რაც მახსოვს ეს იყო წვეულება ნინისთან იქ სტუმრებში არ შემიმჩნევიხარ,ვერთობოდით მახსოვს ცოტა დავლიე მაგრამ ვერ ვხვდები იმას თუ აქ როგორ მოვხვდი..

ატკიებული თავი ( 7 თავი )

- ვინ იყო - მეკითხება მანქანაში ჩაჯდომის თანავე ვაკო - არ ვიცი - როგორ თუ არ იცი ტიპმა იმენა თვალებით გაგაშიშვლა.თანაც ჩემზე იეჭვიანა როცა ჩაგეხუტე მითხარი ვინ არის მეთქი

სიყვარული და ტკივილი (6თავი)

5 წლის შემდეგ. -აუ სანდრო სულ შენ როგორ უნდა გელოდო. წამო რა მალე. -თიკო მაცადე ბიჭებს რაღაცას ვეტყვი და წამოვალ.-სახლში თიკო შენ? -მეც სახლში. წამო ერთად წავიდეთ. სანდრო წავედი მე. -მოიცა. კაი ბიჭებო წავედი მე. -ოქეი ძმა აპა შენ იცი.

მარიანა (თავი 1)

ეს ისტორია ეხება ერთ გოგონას რომელიც ელოდება ბედი როდის გაუღიმებს .მე მარიანა ჯავახიშვილი ვარ, 18 წლის სკოლას წელს ვამთავრებ .. დედის ერთა ..მამა ჯონი ჯავახიშვილი 22 წლოს გარდაიცვალა,მაშინ მე 4 წლის ვიყავი, ბუნდოვნად მახსოვს მამა .. ის ავბედითი

სახელი ისი იაკობ

არა, ჩემო კირილე, შენ ათეისტი არა ხარ. შენ ცრუმორწმუნე კაცი ხარ და ფსევდო ათეისტთა იმ მრავალრიცხოვან ძმობას ეკუთვნი, რომლის წევრებიც, ერთი ანეგდოტისა არ იყოს, ძილის წინ გულში ლოცულობენ: „ღმერთო, ხელი მოუმართე ათეისტებს“.