მჯერა, ერთად გაფრენასაც შევძლებთ (თავი 3)

ოლოს და ბოლოს გადავწყვიტე და მისაღებში გავედი, იქ კი ანდრია დამხვდა, რომელსაც ორივე ხელი თავქვეშ ამოედო და ჭერს დაჟინებიყ უყურებდა. შევედი თუ არა იმ წამსვე გაიგონა ჩემი ფეხის ხმა, შეიშმუშნა და თავი წამოყო და ჩემკენ გამოიხედა, ცოტა არ იყოს და

სიყვარული მეორედაც მოდის (9 თავი)

არასოდეს შემიფასებია სილამაზით ადამიანი, მე იმ ადამიანს ვერ გაუგებ რომელმაც გარეგნული სილამაზეს აფასებს და სულის სილამაზის ფასი არ იცის. ჩემო ლილუ მე ამ ტკივილიანი და ცოტა სახალისო მცირე მოგონებებით, მინდა დღევანდელი დღე მოგილოცო და შენთან ერთად ის

ბედნიერი

როცა გავაცნობიერე რო სახლიდან ძალიან შორს ვიყავი უკვე და თან მობილური არ მქონდა წამოღებული ცოტა შემეშინდა,გზაც სრულ აგონიაში მყოფმა გამოვიარე და არ ვიცოდი სახლში როგორ დავბრუნებულიყავი-აუ რატო დაგიჯერეთ რა ახლა ჩემ ბიჭს გონია რო სხვა

მტკივიხარ ადამიანო :(

მტკივიხარ ადამიანო,გესმის? მტკივიხარ! ვენაში გამავალ სისხლსაც კი მიყინავ ჩემს გულში არსებულ სულსაც კი მიჩრდილავ ცხოვრებას მიწირავ,ცხოვრებას მიწირავ. დრო თვალწინ დაფლითე,წამები არიე

ატკიებული თავი ( 5 თავი )

- რას აკეთებ გოგო გადაირიე ? - რა გადავირიე დედაჩემი სახლში დაბრუნდა ახლა აქ რომ გვნახოს ნამდვილად მომკლავს. გთხოვ ადექი და სადმე დაიმალე. მალე რა- ის თავს ოდან წევს ჩემი მკერდიდან ჟანგბადი როგორც იქნა ცოტა ჩავისუნთქე მაგრამ რა დროს ეს არის

და მაინც ცამეტი თარსია?!

მოვბრუნდი... არ ვითვლი ნაბიჯებს, ზურგს გაქცევ და უკან მივრბივარ, "სამიც და..." გაჰყვირის გონება, მისთვის კი ეს სამიც დიდია. რამდენი ნაბიჯი გვაშორებს? სულ სამი დათვალა გონებამ,

ეჭვიანობა ვნებაზე

დავტოვებ მიწას, ცის კიდურზე ვიპოვი ბინას, წვიმის წყალს დავლევ, ღრუბელს შევჭამ, მაგრამ რა ვუყო?! მე შენს გამო სამყარო მინდა...

წმინდაო მარიამ..

წმინდაო მარიამ, შენ შეისმინე, ვედრება ერთი, უბრალო ქალის.. ვიცი ცხოვრება ულმობელია, მაგრამ რა მმართებს ამდენი ვალი?.. შენ გადმომხედე და მომიტევე, თუკი რაიმე მიმიძღვის ბრალი..

საბას+ნათია=მაგობრებს 7

-თქვენ ნათია ბრძანდებით? -დიახ.თქვენ ვინ ბრძანდებით? -მე საავადმყოფოდან გირეკავთ საბა გეწაძე ვინაა თქვენთვის?ჩემი ბრალია მაგრამ არ ვნანობ ელენს გამოლანძღვას.შვილსაც მეტ დროს დავუთმობ.თუმცა ახლა იმაზე უნდა ვიფიქრო რითი ვირჩინოთ თავი მე და ლიზამ სანამ

ჭირვეული სტუმარი (27 თავი)

ოცდამეშვიდე თავი - შეუძლებელია! - სუნთქვა შეკრული ვიმზერდი ლევანს. - დაუჯერებელია, ასე უთქმელად მიგატოვა? ეს როგორ?! ვცდილობდი ქეთის ასეთი ქცევისთვის გამამართლებელი მიზეზები მომეძებნა, მაგრამ... გარდა თავმოყვარეობისა და სიამაყისა არაფერი