შენი სიყვარულის ფობია მემართება (10)

- იცოდე უმნიშვნელო შეხებასაცკი გიგრძალავ დადა დემეტრაძე. ( ნიტა ) - კარგად ჟღერს. - როგორთუ კარგად ჟღერს? შენ სულ გადაირიე ხო, ვინ მოგცა ამდენის უფლება? ( ნიტა ) პასუხის გაცემას ვაპირებდი, რომ კარი გაიღო და ალექსანდრე

სვანი!!!! (ultrix ნაწილი 5)

ორსართულიანი, კერძო სახლი უცხო პროექტით იყო აშენებული. ეზო მოვლილი, მოკირწყლული და ყვავილებით დამშვენებული გახლდათ. სახლის ინტერიერიც გემოვნებით იყო მოწყობილი და სიმყუდროვე და სისუფთავე სუფევდა. - ძალიან ლამაზი სახლია, - მოეწონა ანას. - ჩემი

სვანი!!!!1 (ultrix ნაწილი 4)

- გონს ვერ მოვსულვარ, - ჩაილაპარაკა მამაკაცმა, - ჩემი საყვარელი ქალისგან თურმე შვილიც მყოლია. ანა, შენ ვალდებულიც კი ხარ, ცოლად გამომყვე, ოჯახი შევქმნათ და შვილიც ერთად გავზარდოთ. - არა, ლევან, ამ საკითხზე ლაპარაკი და შეგონებები ფუჭია, მე შენი ცოლი

დაბრუნებული თილისმა (პირველი თავი, მეორე ნაწილი)

ჩაფიქრდასავით და წამიერი დუმილის შემდეგ მხიარულად წამოროშა - ალპებში გინდა? ვერ მივხვდი ნაროტიკულ საშუალებას მთავაზობდა, სექსს თუ უცნაური იუმორი ჰქონდა.

ის... ნაწილი 14

გათენდა ასე კარგად რამდენი ღამეა არ მიძინია თითქოს ჩვეულებრივი დილაა ისეთი როგორიც თითქმის ყოველი დილა იყო ჩემთვის ვიდრე ეს კოშარი დაიწყებოდა.როგორ მინდა ეს ყველაფერი სიზმარი იყოს მაგრამ...

აი, აქ დასრულდა..!

იცით? დააკლდა... მართლა დააკლდა... უნდოდა ისევ მისი ხმის გაგონება, მაგრამ არ ჩანდა... წავიდა...და მაინც... მაინც იღიმი.. მხოლოდ ერთი ფრაზით: „ღიმილი გადაარჩნს სამყაროს.“ **

საიდუმლო [12]

– არ მინდოდა, რომ დავენახე და კვლავ სტკენოდა... ვიცოდი, რომ ვატკენდი, მაგრამ სიყვარულმა ყველაფერი დამავიწყა და აი, დღეს აქ ვარ. მაპატიეთ, ქალბატონო ნინო, შვილის ამ მდგომარეობაში ჩაგდება... და იმედია, ოდესმე თიკაც მაპატიებს, – წამოდგა, – ახლა წავალ,

სიყვარული და ტკივილი (13თავი)

-არაფერი არ ხდება დედა. -კარგი რა. მე რას გამომაპარებ? ამიხსენი რა ხდება. -არაფერი უბრალოდ ნერვები მომიშალა რაღაცაზე და წავეჩხუბე. ისეთი სერიოზული არაფერია. დამიჯერე. -კარგი დაგიჯერებ. ჩემი ჭკვიანი. ეხლა კი დაიძინე.

7 სართული ღრუბლებამდე (სრულად)

ნენეს საფლავზე ვიწექი, ვისკის ბოთლი გვერდით მქონდა მიხუტებული და ღრუბლებს ვუყურებდი. ვიგრძენი ვიღაც რომ წამომადგა თავზე და თვალები დავხუჭე. - ვინც არ უნდა იყო, შენი დანახვა არ მინდა... - წარმოვთქვი ხმამაღლა და ბოთლი დავიყუდე. - ვიცი... - ხმამ

გოგონა მწვანეში (2)

კარის შეღება და 90იოდე, ახალგაზრდის მზერა, ერთი იყო.180 თვალი, სულ განაბული, მიყურებდა და ფეხის ბრჩხილიდან, თმის ძირებამდე მათვალიერებდა. ბევრს ალბათ ის კითხვაც გაუჩნდა, თუ ვინ იყო ასეთი ხეპრე და მოუწესრიგებელი, პირველივე ლექციაზე რომ დააგვიანა.