ვიყოთ ერთად...

როცა გხედავ ვიკარგები შენი სახე წინ მიდგება რომ შეგხედავ ვიფანტები გონზე მოსვლა მე მიხდება შენი თვალი, შენი თმები შენი სახე შენი ყელი გული თბილი, თითი გრძელი სულ მინდება ნახვა შენი

Strong girl

როცა გავიაზრე რას აკეთებდა , ზიზღის გრძნობამ მთლიანად დამიარა მთელ სხეულში,ასე საშინლად და შეურაცყოფილად თავი ჯერ არ მიგრძვნია.ზიზღით მოვიშორე ,გულის არევამდე ცოტაღა მაკლდა,ვცდილობდი ტუჩებიდან მისი სიბინძურე ხელით მომეშორებინა,იმდენად შემზიზღდა ამ

ეშმაკი დედამიწაზე?ხუმრობთ არა?! (7)

გარეთ ვარ და ჩემს მანქანაში მჯდარი ვტირი,რა მატირებს? უცნობი გრძნობები და ტკივილი მატირებს.რა კარგია რომ ელი აქ არ არის და არ მიყურებს.ის და დენიელი სასერინოდ წავიდნენ ერთმანეთის ესმით დენიელს ხომ ყველას გაგება შეუძლია. ისევ სახლში შევდივარ და

მაინც მოგარჯულებ(9)

-რა თქვი?? -მიყვარხართქო.-არა კი გავიგე უბრალოდ კიდევ მინდოდა რომ გეთქვა გოჩო. ამიტაცა ხელში და ისე ჩამიხუტა რამის გამჭყლიტა. სახლში ავედით და დიდ ლარნაკებს დავეძებდი რომ ყვავილები ჩამეწყო მალევე ვიპოვე და ჩავაწყვე. -აბა ეხა როდის მომაშორებ ამ

ცივი ჟრუანტელი( 1თავი)

-ხომ თქვი ალკოჰოლის დაანება თავიო?-გაკვირვებით მკითხა თაკომ -ხო დავანებე, მაგრამ არ შეიძლება საკუთარ ქორწილში დავლიო?-სწორედ ამ დროს დაგვადგა ალექსი თავს და თაკოს მოკვლა მომინდა, გრზელი ენისთვის. -საკუთარ ქორწილში რომ ხარ, სწორედ მაგიოტმ უნდა

One and Only (1)

ყოველთვის როდესაც მივუყვებოდი ჩემი ქუჩის გასწვრივ სახლებს მეჩვენებოდა რომ ეს ერთ მწკრივად ჩალაგებული სახლები ყოველთვის ასე,ურყევად და უძრავად იდგებოდნენ,არასოდეს მიფიქრია იმაზე რომ ოდესმე ეს მედიდური სასახლეებიც ქვის ლოდებად იქცეოდნენ. მიყვარდა ჩემს

წამოდექით შეეგებეთ ძვირფასებო დღეს ილია საქართველოს ლოცავს.

დღე და ღამე ჩვენს ლოცვებში ატარებს და ამ ლოცვებით ღვთის დიდებით გვმოსავს წამოდექით შეეგებეთ ძვირფასებო დღეს ილია საქართველოს ლოცავს.

ბამბის ნაყინი! 4

-რა შეფასებებია,-გადაიხარხარა ნიკამ,-ზვიადი ჩანდა?-გაიმეორა მისი ნათქვამი,-მოვიდეს ერთი ვკითხო,-და ოთახში შემოსულ გიგას გაუსწორა მზერა,-რატომ ზვიადობ?-დამჯდარი არ იყო ნიკამ რომ ჰკითხა

მოვა ცხოვრებას აგირევს და წავა (8)

-მოიცა რაა??? ტანში გამცრა ამ სიტვების გაგონებაზე. როგორ ნუთუ უბრალოდ ადგა და წავიდა. არც გამომემშვიდობა? მემეგონა...... მე.. მეგონარომ თითქოს დავმეგობრდით. გულში სიცარიელეს ვგძნობდი და ვხვდებოდი რომ ძალიან გაბრაზებული ვიყავი. შეიძლებოდა დამელეწა

შენ ხარ ქარიშხალი ,ჩემს უდაბნოში ( 1 )

ცოცხალი ხარ ხატია? _ მე კი მაგრამ მგონი ეს მოვკალი_ სიმწრით ამოვიკნავლე და მისკენ მივბობღდი,ჩემი ტკივილი სულ გადამავიწყდა.ნელა შევახე ხელი და ვუბიძგე. _ კარგად ხარ?_ პასუხის მოლოდინში გავთავდი. _ უკეთესად ვიყავი ,სანამ დამეცემოდი_ თვალდახუჭულმა თქვა