ბამბის ნაყინი! 4

-რა შეფასებებია,-გადაიხარხარა ნიკამ,-ზვიადი ჩანდა?-გაიმეორა მისი ნათქვამი,-მოვიდეს ერთი ვკითხო,-და ოთახში შემოსულ გიგას გაუსწორა მზერა,-რატომ ზვიადობ?-დამჯდარი არ იყო ნიკამ რომ ჰკითხა

მოვა ცხოვრებას აგირევს და წავა (8)

-მოიცა რაა??? ტანში გამცრა ამ სიტვების გაგონებაზე. როგორ ნუთუ უბრალოდ ადგა და წავიდა. არც გამომემშვიდობა? მემეგონა...... მე.. მეგონარომ თითქოს დავმეგობრდით. გულში სიცარიელეს ვგძნობდი და ვხვდებოდი რომ ძალიან გაბრაზებული ვიყავი. შეიძლებოდა დამელეწა

შენ ხარ ქარიშხალი ,ჩემს უდაბნოში ( 1 )

ცოცხალი ხარ ხატია? _ მე კი მაგრამ მგონი ეს მოვკალი_ სიმწრით ამოვიკნავლე და მისკენ მივბობღდი,ჩემი ტკივილი სულ გადამავიწყდა.ნელა შევახე ხელი და ვუბიძგე. _ კარგად ხარ?_ პასუხის მოლოდინში გავთავდი. _ უკეთესად ვიყავი ,სანამ დამეცემოდი_ თვალდახუჭულმა თქვა

სექსუალური ფეხბურთელი (18)

დღეები სწრაფად გადიოდა ორ კვირაში თბილიში დავბრუნდებოდით,ჩემებს ყოველდღე ვურეკავდი და ვკითხულობდი რამოდენიმეჯერ სკაიპშიც დაველაპარაკე,თავს ძალიან კარგად ვგრძნობდი ან რატომ არ უნდა მეგრძნო კარგად თავი ლუკა ხომ სულ ჩემს გვერდით იყო.,არაფერზე

ისევ ვიხსენებ წარსულს და სევდიანი გელი.

ისევ გავიდა დრო,ისევ გავიდა წლები ისევ ვიხსენებ წარსულს და სევდიანი გელი კვლავ მახსენდება ჩვენი მე სიყვარულის დღენი კვლავ მახსენდება ცრემლი და სევდიანი გელი ზღვის ნაპირს ისევ ვუცქერ ისევ გიხსენებ შენ კი ალბათ მეგობრის სახლში მაგრათ ერთობი მეტიც

გამოცდა (თავი 6)

ის გაღიმებული თვალს მიკრავს, ბავშვებს ხელს უქნევს და დაქოქილ მანქანას ისევ რთავს. ჩემს მიღმა ვიღაცას უემოციოდ უყურებს და მანქანიდან გადმოდის. მაგრამ მე ვატყობ რომ დაძაბულია. ყბის ძვალი წინ წამოწეული აქვს და პირი მთელი ძალით დახურული. რა ხდება?

მე არ ვარ ფიტული (2)

- მობრძანდით ! - გამარჯობა ლექსო. - საპასუხოდ გაუღიმა ელიზაბეთმა. - გამარჯობა. - ყრუდ ჩაიფრუტუნა ნატამ. - როგორ ხარ ? - ღიმილით მიუგო ლიზამ. - მე არამიშავს, გადასარევად ვარ მაგრამ აი ეს..

Dream! (3თავი)

ანა თავის ოთახში ავიდა და იქიდან ორი დღე არ გამოსულა იჯდა და თავის საყვარელ საქმეებს აკეთებდა უსმენდა მუსიკებს ფიქრობდა და ხატავდა ძალიან უნდოდა ნიკას და გიოს ნახვა მაგრამ იცოდა რომ ცოტახანში საჩუქარი ელოდებოდა და ამიტომ არ გადიოდა ოთახიდან უცებ

* * * *

რა და მე შენ მიყვარხარ... არ მინდა ჩემი სიტყვები ბანალური იყოს, მაგრამ მინდა, რომ ჩემს ყოველ სიტყვაში სიყვარული იგრძნო, მინდა გიყურო, მინდა შენს დაუსრულებელ ღიმილში ჩემი გრძნოდა დაიკარგოს, მინდა

ფრთაგაუშლელი სიყვარული (სრულად)

---ახლა რომ დამიძახო და მითხრა მობრუნდიო მე თავად არ მოვბრუნდები, მაგრამ ეს სამი სიტყვა მუდამ თან გახსოვდეს; ,,მიყვარხარ“ ,, მელოდე“ ,, დავბრუნდები.“