"ჭაობი" (3 - უბრალოდ გადარჩი ! )

ყველაფერი სიბნელეში ჩაიძირა,არადა განთიადი ახლა იწყებოდა და მთებიდან მომავალი ნისლიც იფანტებოდა,ბურუსი ერთ რაღაცასღა ეხვეოდა და ეს რაღაც უეცრად იქცა ვიღაცად. ანა გადარჩა !მანქანაში საზიზღარი სუნი ტრიალებდა ალოჰოლისა და თამბაქოსი,მერედა გვერდით

სიზმრის ქურდი(თავი I)

ფეხის ხმა ხშირდება,გამხმარ ფოთლებზე ფეხშიშველი მივრბივარ. გავრბივარ... ძალიან სწრაფად მივრბივარ.შიში მიბყრობს და სუნთქვა მიხშირდება. საკუთარი გულისცემა ყურებში მესმის. ეს რა ჯანდაბაა? ვის გავურბივარ? ან საით გავრბივარ? არ ვიცი. მხოლოდ ის ვიცი რომ

ბედისწერა (თავი 8)

-არასდროს არის რაღაც ნაბიჯის გადადგმა გვიან. ყოველთვის უნდა იფიქრო მომავალზე, იმაზე თუ რა შედეგი მოჰყვება ამას და რას შეცვლის შენ ცხოვრებაში. ერთ წლიანმა მარტოსულობამ მართლა გაგაუბედურა, მაგრამ ახლა ნათელი გაქვს სახე, რაღაცისთვის იბრძვი, ბრძოლის

ტკივილი წავა და ბედნიერება მოვა (თავი 2)

სკოლაში მისვლისას ლიზა მეგებება: -როგორ ხარ? -კარგად შენ? -ვის ატყუებ ჰა? -არა გოგო რა ვიტყუები,მართლა კარგად ვარ -კაი რა,თვალებზე გეტყობა ყველაფერი -რა თვალები, კაი ღადაობ? -მარიამ,ხო იცი ყველაზე მეტარ რომ მიყვარხარ,მაგრამ ტყუილი არასდროს

"სიყვარული" თუ "სიძულვილი"?! (6 თავი)

სიყვარულის ისტორია. როგორც იქნა დადგა ნანატრი დღე...დილა ადრიან ნინა თამოსთან მივიდა და მზადებაში ეხმარებოდა. -ნინა,შეგიძლია მისაღები ოთახი,რომ მოართვევინო?(ელზა) -კი ახლავვე(ნინა)-პირველ სართულზე ეხმარეობდა ოთახის მორთვაში,როდესაც აჩი დაინახა.

salvation/ხსნა (თავი 5)

კარი გავღე გადმოსასვლელად ჩემი სახე თავის ხელებში რომ მოიქცია და მთელ სახეზე კოცნა დამიწყო. ხმის ამოღების საშუალებასაც კი არ მაძლევდა. ძალით მკოცნიდა. მერე ტუჩებზე გადავიდა ხელები მხრებზე დავადე და ვეცადე გამეწია, მაგრამ ვერ ვიშორებდი, წელზე ორივე

არის ქალბატონო სერჟანტო !! (თავი 3)

მარიამი სახლში დავბრუნდი, ოთახში შევიკეტე და საწოლზე დავვარდი.. შინაგანად ვერ ვისვენებდი, ისე კი, ერთ ადგილს მივჩერებოდი და უამრავ რაღაცაზე ვფიქრობდი... ახლა პირველ რიგში ის მაინტერესებდა, ვინ იყო ის ადამიანი, რომელიც ჩუმად დაგვდსევდა..

ჩემი ხარ ბარნოვა ! (თავი 7)

ნიკუშა შეზლონგზე იწვა.. წყლიდან ამოვედი, ჩუმად მივეპარე და სველი თმა ბეჭებზე დავაწურე.. - ვახ ჩემიი სწრაფად წამოხტა ზურგზე ხელს ისვამდა. - რა ცანცარა ხარ ტოო ჩემსკენ წამოვიდა და გავიქეცი, ისიც გამომეკიდა..

მაინც ჩემი გახდები . (თავი 1)

უაზროდ ვიჯექი და რვეულში რაღაცეებს ვწერდი . ლექტორის ხმა მესმოდა , მაგრამ მისი ნათქვამიდან აზრი ვერ , ან არ გამომქონდა . ისიც თითქოს გრძნიბდა ჩემს უყურადღებობას და მთელი ლექციის განმავლობაში მე მიყურებდა . ლექცია დამთავრდა თუ არა , მაშინვე ფეხზე

არასდროს მყვარებია მშვიდი წვიმა

ტირილი თუ მინდოდა ვტიროდი,სანამ არ დავიღლებოდი.თავი არასდროს მინუგეშებია.(თანდათან იმასაც შემაჩვიეს რომ,ცრელები თმებით უნდა მომეწმინდა და არა ცხვირსახოცით ჩემს უაზრობებსაც მუდამ ბოლომდე მივდევდი. ერთ მდინარეში ორჯერაც შევსულვარ,მერე რა,თუ შედეგი