ოხ, ეს სიყვარული (4)

დავიწყეთ ცეკვა მეც და ლილეც სასწაულად ვცეკვავდით აი ნიკუწი და ცოტნე კი დაბობღავდნენ მალევე დავჯექი. ასე ვიჯექი ცოტა ხანში ლილეც შემომიერთდა ბიჭებიც მოვიდნენ და საუბარი დავიწყეთ მაგრამ უცებ ჩემი და ლილეს ტელეფნი ერთდროულად აწმუკუნდა ორივემ სწრაფად

დაბრუნება!{დასასრული}

ბრუნდებოდა,კიდევ ერთხელ ბრუნდებოდა მაგრამ ატყობდა რომ ეს სამუდამო იქნებოდა,მის ოჯახთან ერთად სამუდამოდ საქართველოში გაიდგამდა ფესვებს და დაბრუნა კიდეც..... თორნიკეს ყველაფერი წინასწარ ჰქონდა გათვლილი რათქმაუნდა და სახლიც მომზადებული

უცნობი სარკეში //7//

ბოდიში დაგვიანებისთვის და ასევე ბოდიში შეცდომებისთვის-გისმენთ! ლილემ ტელეფონს უპასუხა და თან ცდილობდა გულისცემა როგორმე დაერეგულინებინა. -მისმენ?ესეეგი მისმენ ხოოომ.. შენ მოუსმინე იცი ვის? შრნს ხიხო თაყვანისმცემლებს.უნამუსო, უსიმდისო გოგო ხარ შენ.

მოვა ცხოვრებას აგირევს და წავა (5)

არადა ყველამ ვიცით რაც ხდებოდა მის გულში. უყვარდა მაგრამ ვერ ეუბნებოდა. ახლა მიხვდა რომ უყვარდა სიგიჟემდე და იმის იქით. არიცოდა რაუნდა ექნა. დაკარგული იყო სრულ სიცარიელეში და არაფერი ქონდა დასაიმედებელი.

sms 6 თავი

- ალბათ, - ისევ ჩუმად ვსხედვართ და ოთახს ვათვალიერებთ, ირაკლის იმ უცნობ გოგოსთან ჭარმოვიდგენ და თავისთავად მეღიმება. - რატომ იღიმი? - ისე. - ისე არავინ იღიმის, - ახლა გიორგიც იღიმის. - მაგრამ შენ სულ უნდა იღიმოდე, გიხდება. გული რაღაცნაირად

ბედნიერებამ მითხრა უარი

ბედნიერებამ მითხრა უარი მითხრა ნუ მეძებ,არ ვარო შენი ჩემ შორიახლოს გაისმა ნოტი ნოტი მწუხარების და ქშენის.ბედნიერებამ მითხრა უარი დამტოვა,წავიდა უცხო მხარეში ჩემ შორიახლოს გაისმა ხმები ხმები შიშის და ჩხრიალი

მე დღეს შემიყვარდა წვიმა, ღვთაებასთან ერთად... [სრულად]

გაწვიმდა, მე კი ისევ მოწყენილი ვარ, როგორც ყოველთვის.ვერ ვიტან წვიმას.ვინაა ჩემთან? არავინ... საერთოდ არავინ. ვიყურები გარეთ და ვხედავ ხალხი როგორ გაურბის წვიმას, მაგრამ მოჩანს წყვილი რომელსაც სულაც არ ეჩქარება, მათ შემხედვარე თვალებს ვატრიალებ.

ჭაობის ქალღმერთი -4- (დასასრული)

''უხაროდა მთვარე, უხაროდა აისი, უხაროდა დაისი, უხაროდა მერცხლის ჭიკჭიკი... ის უხაროდა, რაც ადრე მასში სიძულვილს იწვევდა! ამ ცხოვრებისეულმა ლაბირინთმა ასწავლა, რომ სიყვარულს სასწაულების მოხდენა და ჯადოქრობების ჩადენა შეეძლო!''

მომგებიანი ბილეთი 3

-თუ გენანება, არ მინდა!-ვამბობ მე. -ახლავე, შენი თავი არ მაქვს!-იძახის ლექსო და გარეთ გადის. რამდენიმე წუთში თეფშით ხელში შემოდის: -შენთვითონ ვერ შეჭამ?-მეკითხება ჩემი დამცინავი. -ვერა!-მისი წვალება განვიზრახე. სკამს აჩოჩებს, ჩემკენ და ჯდება. კოვზს

ყველაფერი იცვლება ( თავი 5 )

როდესაც ლუკამ გზიდან გადაუხვია გამიკვირდა მაგრამ არ შევიმჩნიე ვიფიქრე ,რომ საცობების გამო წამოვიდა ამ გზიდან და არაფერი შევიმჩნიე მაგრამრ როდესაც თბილისს გავცდით ძალიან გამიკვივირდა თანაც ზედემეტად მაინტერესედა სად მივდიოდით ამიტომაც ლუკას ვკითხე