მზის ჩასვლა (თავი მეთორმეტე)

ბექა ეზოში იჯდა და სივრცეს გაჰყურებდა. მისი ფიქრები ახლა არეული იყო, აღარ იცოდა რა ექნა.ირინას ამბავს დიდად არც განიცდიდა, გულის სიღრმეში უხაროდა კიდეც ცოტათი, რადგან მოიშორა, თუმცა ახლა მას ხსვა რამე აწუხებდა. ის ისევ ლიზაზე ფიქრობდა.

ყველაფერი კარგად იქნება

ნუ დაეცემი,სულს ნუ იტანჯავ ტანჯვა ყოველთვის ფიქრით იწყება.იფიქრე კარგი და დაინახავ,რომ ყველაფერი კარგად იქნებამაშინ შეაღე სულის სარკმელი უნდა შეიგრძნო მზის ნეტარება ცრემლს თუ შეიშრობ და გაიღიმებ ბედნიერება შენი გახდება,დაიჯერე

ჩვენ.

ნოემბრის ათი იყო.ისევ ხუთშაბათი, ისევ წვიმიანი დღე. თითქოს არაფერი შეცვლილა. უბრალოდ ახლა ჩვენ აღარ არის, ახლა მე ვარ...მე, კედებისა და ჯინსების ნაცვლად, ქუსლების ბაკუნით და კაბის ფღიალით-მივუახლოვდი მანქანას.ციოდა, მაგრამ მე არ მციოდა.

მაღლა მთაში,ანგელოზი დავინახე! (სრულად)

საინტერესოა რამდენად შეუძლია ადამიანს საკუთარი ბედის შექმნა ან შეცვლა.ხშირად გამიგია ადამიანები საკუთარ ბედს თვითონ ქმნიანო, მაგრამ რატომღაც არ ვეთანხმები.აი იქ მაღლა რაც არის გადაწყვეტილი არამგონია ის ჩვენ შევცვალოთ...

ელენეს

შენი ღიმილი მიყვარს როცა შეგიძლია გამიღიმო და ყველა ტკივილი დამავიწყო როცა შეგიძლია უბრალოდ კარგ ხასიათზე დამაყენო

ჰეი ქაჯო ჩემი ხარ!!!

გამარჯობათ ბავშვებო <3 იმედია მოგეწონებათ ჯერ მოგიყვებით ჩემ თავზე მევარ კატო მარგიანი 17 წლის ვცხოვრობ თბილისში სკოლა წელს დავამთავრე.დედა–ლილე მალაზონია ბიზმესვუმენი,მამა–დათო მარგიანი მყავს ერთი 22 წლის ძმა ნიკუშა მარგია

"დედაშენს უთხარი ცხვირი მოგხოცოს!" (თავი2)

-მია წამო! -დამიძახა ანიმ სანამ კლასიდან გავიდოდა-სად? -მისკენ მიმავალმა ვკითხე ანის-ახლა სპორტის გაკვეთილი გვაქ და გარეთ სტადიონზე გავდივართ -მითხრა ღიმილით-აა გასაგებია -ვუთხარი ღიმილით, მივდიოდი და ვგრძნობდი ყველას მკვლელ მზერებს

ქაოსი. #5

-ძმობას გაფიცებ, აქ მოსვლამდე თავი მიარტყი რამეს თუ რა დრამებს მიმართავ აქ? -რამხელა ირონიაა შენში. უმადური და დაუნახავი გოგო ხარ! -გვერდი სწრაფად ამიარა -რატომ დაიჭირეს? -როგორც კი განყოფილებასთან მივედით, ვკითხე ანერვიულებულ ლისას. -მოსაწევი

მენატრები

უკვე რვა წელია მენატრები, უკვე თავზე სევდა შემომეხა, იცი შენ მაქციე ჩემო ტკბილო, ამ ლექსების შემოქმედად

დროს არაფერი მიაქვს (სრულად)

– ნახე აი ასეთი ვუყიდოთ – ნიკუშ დარწმუნებული ხარ, რო ბავშვის კაბას კუდი ჭირდებაა? – არ მოგწონს ტოო? – მე კი მომწონს ბავშვებს თუ მოეწონებათ