უფროსის ვაჟი! [დასასრული]

სიჩუმე. სიბნელე.არანაირი შეგრძნება.უამრავი აზრი.პასუხგაუცემელი კითხვები. დიდი ტკივილი. დაღვრილი ცრემლები.სულით ხორცამდე მონატრება.და სიყვარული!

ორი ბაბნიკი (თავი 5)

კარის ჩაკეტვა გასარებიტ გადავიფიქრე და ისევ გავაღე უბრალოდ დაკეტილი იყო-არ იტირო თორემ...(მე)--გიო პატიებას არ გთხოვ უბრალოდ გამიგე მთვრალი ვიყავი თან ცუდად ფხიზეზე ამას არ გაგიკეთებდი გიო არ გიღალატებდი მთვრალიც

დაცემული სულის გამოძახილი ( თავი მე-3)

ტაქსიმ ჩემს სახლთან გააჩერა და მხოლოდ მაშინ გამახსენდა , რომ ამ ფეხით სახლის კარამდე ვერ მივაღწევდი-უკაცრავად, ფეხი ვიღრძე და შეგიძლიათ სახლამდე მისვლაში დამეხმაროთ?-კი შვილო , რა თქმა უნდა. დამელოდე, ახლავე მოვალ და გადმოსვლაში დაგეხმარები.

უფლის იმედი....(5თავი)

ნანა დამშვიდებული დადიოდა მაგიდებს შორის,თითქმის შუაღამე იყო ლაშამ,რო უთხრა-შეგიძლია სახლში წახვიდე და დაისვენო -შენ გაგახარა ღმერთმა...როგორც იქნა ძლივს გადავაგორე ეს ღამე..აწი ლანა დაჩოქილი რომ მეხვეწოს აქ აღარ შემოვალ..ხო მაგრამ ლაშა

შენს უჩემობას სიცოცხლე ჰქვია... (თ.ჯ)

უცებ ჩავიცვი წითელი კაბა... უცებ სიწითლეს ვუთხარი დიახ... შენ კი უჩემოდ წახვედი რადგან, შენს უჩემობას სიცოცხლე ჰქვია...

იბრძოლე ბედნიერებისათვის...(1)

სარკეში საკუთარ გამოსახულებას დააკვირდა და სევდიანად გაუღიმა.დღეს მისთვის დამოუკიდებელი ცხოვრება იწყებოდა.ეხლა სრულიად მარტო დარჩა.მარტო,საკუთარ ოცნებებთან და ტკივილთან.ზუსტად ერთი წლის წინ ის ბედნიერი და უდარდელი იყო.ჰყავდა მშობლები,რომლებსაც

XVII (თავი N3)

-ძალიან კარგი -შეხვედრამდე ლუკა გადავკოცე სახლში ავედი,ოთახში შევიპარე,გამოვიცვალე და ჩავწექი,ხვალ შაბათია ძილის დღე მაქვს.. ოხ საბა სარაულო არუნდა ვიფიქრო შენზე ჩემთვის გავიფიქრე და თვალები დავხუჭე..

ცისფერთვალება

"რეისი ლონდონი-თბილისი" ჩასხდომა იწყება..გაისმა ოპერატორის ხმა და თვითმფრინავისკენ ავიღე გეზი..ჩემთვის განკუთვნილი ადგილი დავიკავე და ნაუშნიკები მოვირგე...საკმაოდ დიდი ხანი მომიწევდა "ჰაეში" ყოფნა ამიტომ დაძინება გადავწყვიტე...გაღვიძებულს უკვე

მეგობრობის მოთხოვნა (15 თავი)

-გაბრიელ... მე არც კი ვიცი რა გითხრა ან რა მოვიმოქმედო - სესილი იმდენად ახლოს მოექცა გაბრილთან მისი სუნთქვა სახეზე ელამუნებოდა. -ასეთ დროს სიტყვების რახა-რუხს რა აზრი აქ როცა ქმედება უფრო ბევრ რამეზე მეტყველებს? უეცრად ხელი გაუშვა და სწრაფი

ნიკო. ესეიგი სიყვარული ჩემს ენაზე.

ყველაფერი იქედან დაიწყო, რომ ვერც კი მივხვდი, როდის დაიწყო ყველაფერი. შენ არ შეგეძლო დაგენახა ჭინკები ჩემს თვალებში, მაშინაც კი, როდესაც უსიცოცოხლო გამომეტყველება მქონდა, ან ვყვიროდი..როდესაც ვტიროდი ან მაჯებზე ვიტყობდი ყოველ დღეს - „უშენო“.