"ცხოვრების მწვანე თვალება საჩუქარი" (თავი3)

ტირილი შევწყვიტე , სახეზე ცივი წყალი შევისხი და გადავწყვიტე სააბაზანოდან გავსულიყავი... სააბაზანოდან გამოვედი და ოთახში გავედი... -ბექა: ალბათ ძალიან გამოცდილი ხარ არა ? -მე: დიახ საკმაოდ !!! შევამჩნიე როგორ აევსო სიბრაზისგან ბექას თვალები და

არ შეგიყვარდეს. წესი 7.

ცოტა ხანი ასე ვიდექით. უაზროდ სასიამოვნო საღამომ, რომელიც არ მახარებდა, უცებ მომიყვანა ხასიათზე.   სახლამდე მიმაცილა. -ხვალ ასეთი სახით მოხვალ სკოლაში?-ვუთხარი სიცილით, თან მინდოდა გამემხიარულებინა.-სხვა გზა მაქვს?-ამყვა.-ან საერთოდ არ მოვალ, ლაშას

XVII (თავი N5)

რაც ვიპოვე იმ წამს ის ჩავიცვი,სპორტული შარვალი,ბათინკები და ქურთუკი..ისე სწრაფად ჩAვირბინე 7სართული ლიფტსაც კი არ დაველოდე და ზევიდან ქვევით მიმავალს ჩავასწარი კიდეც,არვიცოდი ესე რატო მეჩქარებოდა თომას ნახვა როგორც კი კარები გავაღე, მაშინვე გავექანე

სექსუალური ადვოკატი (თავი 2)

-რაზე ოცნებობ? -მინდა,რომ ჩემი გიჟი ნატა მოიტაცონ-ახარხარდა სალი. -აუ,მოგკლავ-გაიწია დაქალისკენ,თმაზე უნდ ამოექაჩამაგრამ შემდეგ შეჩერდა,რადგნა თვალი მოჰკრა ნაცნობ სილუეტს და მისკენ წაიწია.

უთქმელი სიყვარული (თავი 2)

მახსენდება ის დღე როცა ყველაფერი დაიწყო... გარეთ მოღრუბლული იყო და მაინც თბილოდა, ყვავილები საამო სურნელს აფრქვევდნენ გარემოს... -როდემდე უნდა გეძინოს? - მარი მაღვიძებს და თავზე მადგას. როგორც კი თვალებს ვახელ, ვხედავ მის გრძელ ყავისფერ თმას და

კუზნეჩიკ, მიყვარხარ !!! (2)

ფანჯარაში მინდოდა გახედვა, მაგრამ ფანჯრის მაგივრად მაგივრად კარი დამხვდა, რომელიც მთლიანად შუშის იყო. გამოვაღე და უზარმაზარ აივანზე აღმოვჩნდი, ულამაზესიი ხედი იშლებოდა, მინის დაბალი კედლები ეზოს გადაყურებდა. გარშემო მიმოვიხედე, აივანზე გამოსავლელი,

ორი ბაბნიკი (თავი 6)

ლ ი კ ა : -აქ რა ხდება? პირი დამრჩა ღია ლიკა ლიფით იდგა გიორგი კი საროჩკის ღილებ ჩახსნილი -ხოო რა ხდება და..(გიო) გიორგიმ თავის ფხანვა დაიწყო  -ხო რა ხდება ანანო იქნებ შენ ამიხსნა სანამ ეს თავს იფხანს და ტყუილებს თქხზავს მისი ტვინი(მე) -იცი ლიკა

განსაკუთრებული (სრულად)

მთელი ცხოვრების მანძილზე მეგონა რომ ჩემს ცხოვრებაში არ გამოჩნდებოდა არაფერი ისეთი, რაც შეცვლიდა ჩემს წარმოდგენას ყველაფერზე. ყველა ადამიანზე, ყველა მოვლენაზე და სულ სხვანაირად დამანახვებდა ყველა ფერს. ჩემი ცხოვრება იმდენად მონოტონური, სხვებისგან

უთქმელი სიყვარული

ბნელა და ცივა, საბანში უფრო თბილად ვკალათდები და ვიწყებ ფიქრს ჩემ დამღლელ და გრძელ წარსულზე. თვალები ცრემლებით მევსება, მაგრამ არ ვაძლევ უფლებას გარეთ გამოაღწიონ. რამე პოზიტიურზე უნდა ვიფიქრო.... მაგრამ არ გამომდის, მაინც ჩემი ყველა ფიქრი მას

სიყვარული ყოველგვარ ტკივილს კურნავს!{თავი1}

დილით მის ოთახში შემოღწეულმა მზის სხივებმა გააღვიძა, რომელიც თვალებში აჭყიტებდა. ზლაზნით წამოდგა ფეხზე, ფანჯარა გააღო, ნიავმა დაუბერა და უსწორმასწოროდ მხრებზე დაყრილი თმები აურია, ზღვასავით ლურჯი თვალებიდან ობოლო ცრემლი გადმოუვარდა, როგორ ვერ იტანდა