მონდობილი მეგობრობის ნაცვლად...

მიყვარხარ... ჰო.. ეს მინდოდა მეთქვა, მონდობილი მეგობრობის ნაცვლად, რა აზრი აქვს ლუწ სტრიქონებს ეხლა?! როცა გრძნობამ რითმა შეინაცვლა.

უფლის იმედი....(4თავი)

ნანას პასუხის მოლოდინში მშვიდად ჩაჰყურებდა ბლოკნოტს სადაც შეკვეთა უნდა ჩაეწერა..- ჯერ ვისკით დავიწყებთ..3 ვისკი-უთხრა ერთ-ერთმა და აათვალიერა ნანა, რაც ძალიან არ ესიამოვნა და ელვის სისწრაფით მოშორდა მათ მაგიდას..შეკვეთაც მალევე მიუტანა,ისინი

I'm lost in you.

რა ლამაზი დღეა,რა ნათელი მზეა იმიტომ რომ დღეს ჩემი დაბადების დღეაა, ვღიღინებდი როცა მობილურის ხმა გაისმა ვინ თუარა ალექსანდრე.დაბადებისდღე ჩემი მეგობრების გამო მიხარია , მათი ბედნიერი სახეები და ერთად შეკრება ეს სრული ბედნიერებაა.საუკეთესო საჩუქარი

იბრძოლე ბედნიერებისთვის....

სარკეში საკუთარ გამოსახულებას დააკვირდა და სევდიანად გაუღიმა.დღეს მისთვის დამოუკიდებელი ცხოვრება იწყებოდა.ეხლა სრულიად მარტო დარჩა.მარტო,საკუთარ ოცნებებთან და ტკივილთან.ზუსტად ერთი წლის წინ ის ბედნიერი და უდარდელი იყო.ჰყავდა მშობლები,რომლებსაც

წიგნი: 1

მოგესალმებით, ეს სტატია ეძღვნება წიგნებს და წიგნის მოყვარულებს, შევეცდები თქვენთვის საინტერესო წიგნების ,,ანალიზი" შემოგთავაზოთ რათა მიხვდეთ თქვენთვის წასაკითხად მისაღებია თუ არა. იმის გათვალისწინებით, რომ მე 15 წლის ვარ ალბათ ჩემი მოწოდებული წიგნის

თურმე სიზმარიც რეალობად იქცევა (თავი 2)

კახეთში წასვლისთვის მზადება//საათს როდესაც შეხედა ღამის 1 საათი ხდებოდა,დედა და მამა უკვე სახლში იყვნენ, დზილის შებრუნება ცადა მაგრამ რატომღაც ვერ დაიძინა ისევ თავის კომპიუტერს მიუჯდა და ისევ და ისევ ფეისბუქშიც შეიხედა. სამი შეტყობინება ქონდა, 2

ორი ჭიქა ვისკი (12)

ისტერიაა ალბათ, შენი თაროები რომ ისევ ცარიელია და არაფრით ვეკარები, ალბათ კიდევ მგონია რომ შეავსებ. ყველას შუბლზე რომ აწერია როგორ უყვარხარ და ენატრები. დამნაშავე კიდე ყველას მე ვგონივარ. რა იციან?! მაგრამ არაუშავს.

ბრძოლა სიცოცხლისათვის თავი 1

მისმინე ყველაფერს შევძლებ, ყველაფერს გავაკეთებ, შენ კარგად იქნები გესმის? ყველაფერი კარგად იქნება, აი ნახავ მოგარჩენ დედის საფლავს გეფიცები მოგარჩენ! - ის კი უბრალოდ თვალებში მიყურებდა და ნელ ნელა წყნარდებოდა.არ ვიცი ამდენი რამ როგორ რანაერად მაგრამ

გ ა ც ვ ლ ა....3

მთელი დღე მოუსვენრად ვიყავი,გული ვერაფერს დავუდე. რომ ვიცოდი სახლში სალომე დამხვდებოდა ერთი სული მქონდა როდის მივიდოდი...სულ მის ზღვისფერ თვალებზე ვფიქრობდი...გაახსენდა წუხანდელი დღეც როგორი ლამაზი და მიმზიდველი იყო,

stokholm syndrome #5

კაცს ბრძოლის სურვილი სულ ცოტა ხნის წინ დაუბრუნდა,მაგრამ ენერგია,რომელსაც ტკივილთან ბრძოლა მოითხოვდა დიდი ხნის წინ გაცამტვერებულიყო.ბებია გამუდმებით ტელეფონთან ათენ-აღამებდა,იმედი ჰქონდა რომ ლილიზე რამეს შეიტყობდა,