მიზანდასახული 4

- ანაა, ანა გაახილე თვალი... ანა გესმის ჩვენი? - დამძიმებული თვალები გავახილე და პირველი ჩემი კითხვა იყო თუ სად ვიყავი - ანა როგორ გრძნობ თავს? (ექიმი) - არ მოვკვდიიი? რატო არ მოვკვდი? ვინ გადამარჩინა?

გადაგიყვარე სხვა შევიყვარე (10-11)

მეორე დღეს მარიამი მოწესრიგდა და უნივერსიტეტში წასასვლელად მოემზადა.შავი ჯინსი კედები და სადა შავი მაისური ჩაიცვა.შავი ჟაკეტი და ჩანთა აიღო და ქვემოთ ჩავიდა. —მა როგორ ხარ? როგორ მომენტრე. გადაეხვია მონატრებულ მამას მარიამი

აკრძალული! (1)

ცხოვრება რთულიაო,გამიგონია,მსმენია როგორ წუწუნებენ ჩემი თანატოლები ყველაფერზე,ყველაფრით რომ უკმაყოფილონი არიან და თავი ცამდე მართლები რომ ჰგონიათ,რა სისულელეა? ყველგან და ყველაფრში მართალი როგორ იქნები? მე ვერ ვიტყვი,რომ ციდან ჩამოფრენილი და

პოლიტიკის თეორია [ნაწილი მეშვიდე]

სწრაფად მივხურე კარი და ღიღინით წავედი მისაღებისკენ. დერეფანი იყო მისაღებამდე და ჰოლის გვერდით. ის იყო მისთვის უნდა ჩამეარა, რომ სიბნელიდან ის გამოვიდა. შიშისგან ძალიან ხმამაღლა დავიკივლე. – ჩუმად, „ანგელოზო“! – პირზე ხელი ამაფარა ჟორჟოლიანმა.

როცა გაგიცანი...(5)

თვალი გავაყოლე, მერე ანას შევხედე. -ნუ ნერვიულობ, მალე გადაუვლის. უბრალოდ 4 წელია იოანე უყვარს და... -გასაგებია.-ვთქვი ჩაწყვეტილი ხმით.-დაგტოვებთ.

მიყვარხარ ჩემო მარიამ 3

დემეტრესთან სამი წელი გავიდა მას შემდეგ რაც საქართველოდან წავედი,ჩემი მდგომარეობა გაუარესდა სმსივნე უკვე მეორე სტადიაზე გადავიდა, სულ სავადმყოფოში ვიყავი ქიმიებზე და სხვა ათას წამლებზეე,ტკივილთან და სისუსტესთან ერთად ჩემი მონეტრებაც იზრდებოდა

'მარჯანიშვილზე' (თავი მესამე)

-გუკა ნაკანი -იოანა პირველი .-უცხო სხეულმა , რომელიც ბიჭის გვერდით იდგა დაკვირვებით აათვალიერ-ჩაათვალიერა, მერე გუკას ყურში რაღაც ჩასჩურჩულა და სვლა განაგრძო.. -შენს აქ ნახვას არ ველოდი.- ნაკანი კიბეზე ჩამოჯდა და ქვემოდან ამოხედა. თავი უხერხულად

უფლის იმედი....(2 თავი)

მიუხედავად იმისა,რომ სამსახურში დილით ადრიანად უნდა წასულიყო, მთელი ღამე ტირილში გაატარა ნანამ..ერთი რამ მკაცარად ჰქონდა გადაწყვეტილი:თავს შეაკლავდა და ბინას არ გააყიდინებდა.უხასიათოდ წავიდა სამსახურში,მთლიანად საქმეში გადაერთო,უსიტყვოდ აკეთებდა

შენს სამყოფელთან...

ჩადგა გრიგალი გადაჯაჭვულ გრძნობათა ხიბლით, და მიტოვებულ არსებებში ჩამკვდარმა ფიქრმა, შემომიტია, გავსებულმა ცრემლით და ჯიბრით, სხეულზე იწყო შემოხვევა სიტყვათა ფითრმა. და მე არ ვიცი სად იყავი, სულო, აქამდის, შენი სხეული ან აქამდის რატომ დაგვიწყდა,

აჩქარებული გულისცემა (თავი მეთორმეტე)

-რაო მარუს გამოგიჭირე? - ღიმილით ჩამაცქერდა თვალებში და ღუტუნი დამიწყო მანამ მიღუტუნებდა სანამ არ შეამჩნია რომ მართლა ცუდად ვიყავი ამდენი სიცილისგან. სწრაფად შეწყვიტა სიცილი და ნიკაპზე მაკოცა მეც დავსერიოზულდი. ნიკაპიდან ყელისკენ ჩავიდა რაზეც