ვაი, სულო რომ დამაგვიანდა...

მკვდრეთით აღმდგარი მეცამეტე ვარ...გაცოცხლებული ყველა სტრიქონი,ჰო, შენ გეძღვნება, ჩემო მედეა!დროა დაემხოს იერიქონი...ატალახდება გრძნობის ზვირთები,ცოდვის მორევში ვიღაც გაოცდა,ციდან წამოთოვს ფრთათეთრ ფიფქებად ცრემლები, ღაწვებზე

პატარავ,სამუდამოდ ჩემი ხარ." თავი 2

დამრიგებელმა გვითხრა,რომ ახალი გოგონა გადმოდიოდა ჩვენთან..როდესაც გარეგნულად აღგვიწერა,ტანში სასიამოვნო ჟრუანტელმა დამიარა.. უკვე მომწონდა..გოგონა იგვიანებდა,მე კი ერთი სული მქონდა როდის შემოვიდოდა კლასში..დამრიგებელმა საუბარი

მოდი გავგიჟდეთ ეს თუ სიყვარულის გამო იქნება (3თავი)

ეხლა გეტყვით შმდეგ რამოხდა ნუ ისეთო არაფერი მომხდარა მარა 14 თებერვალს კატოს ერთი იდეა მოუვიდა რომელიც რაცარუნდა მომხდარიყო მაინც განახორციელებდა და გადაწყვიტა ეს გოგოებისთვის ეთქვა -ალო მარიამ სჰენდა ანი გადმოდით ჩმთან რაღაც საქმე მაქვს

უბრალოდ მენდე! “3“

-ყავა გაგიცივდება,-ფიქრებიდან გამომარკვია თათას ხმამ და ფინჯანს დავაცქერდი,რომელიც ჩემს წინ იდგა,სამივე გაშტერებული მიყურებდა,-რამე გვითხარი,-საჭორაო თემის გამოძებნა მთხოვა თათამ,მაგრამ იმდენად ვიყავი გადაღლილი ფიქრებისგან რომ ვერაფერი მომაფიქრდა.

გადარჩენილები -2-

სახეებს თვალი მოვავლე ,ყურსასმენები გავიკეთე და თვალები დავხუჭე. ვიგრძენი გვერდით ვიღაც დამიჯდა, მაგრამ ყურადღება არ მიმი ქცევია. თვალები კვლავ დახუჭული მქონდა და სულ მალე ჩემი საყვარელი სიმღერის თანხლებით გადავეშვი სიზმრების სამფლობელოში. ბენი

არ მინდა გაზრდა

არ მინდა გაზრდა. არ მინდათქო ვამბობ ყველასთან და ამაზე იცინიან. შეიძლება მომბეზრდა ამ ცხოვრებს სტილი და ყოველდრიურობაც,არ ვიცი,მაგრამ დრო მეწევა გზაში. ნაბიჯებს ვუჩქარებ და მაინც რა ახლოსაა. როცა იზრდები შენი საკუთარი ცხოვრება იწყება შენი

მორჯულება 1 თავი

გაზაფხულის გამაბრუებელი სურნელი შემოდიოდა ოთახში სადაც ტკბილი ძილით ეძინა ეკას..ეკაა ეკააა ყვირილით შემოვიდა ნანა,რომელიც ეკას უმცროსი და იყო..როგორც იქნა გამოაღვიძა დაიკო რომელსაც ჯერ კიდევ ნახაევრად ეძინა. ხოო რა იყოოოო(ეკა) წავეედიი დაა მადლობაა

გიჟური ვალენტინობის საჩუქარი (სრულად)

-მიყვარხარ...ძალიან მენატრებოდი..გთხოვ,მაპატიე.. -გაპატიე,ლილე....მიხარია,მიხარია,რომ მოხვედი,რომ არსებობს..მიყვარხარ,ლილე...-გულში ძლიერად მიკრავს,ხელებს მჭიდროდ მხვევს. -არ დამტოვო,დამპირდი...დამპირდი,რომ არასდროს დამტოვებ...-მუდარით მეუბნება.

აღიარე, გაები ბაბნიკო ! ! ! (თავი 16)

ვერ მივხვდი როდის ჩამეძინა. ქუხილმა გამაღვიძა. ცხვირში უცხო სუნამოს სუნი ვიგრძენი და მხრებზე სითბოც, ალექსანდრეს „ჟაკეტი“ მაფარია. რა კარგ სუნამოს ხმარობს ეს დამპალი. მანქანაში მარტო ვიჯექი. ფანჯარაში გავიხედე, უკვე საკმაოდ ბნელოდა. კარის ხმა

ორში ერთი 14

სახის შესწავლა დავიწყე, ისე გამიტაცა ამ ყველაფერმა რომ ვერ შევამჩნიე როგორ გაახილა თვალები -მაშტერდები - ოთახში ლუკის ძილისგან დაბოხებლი ხმა გაისმა -თვალები იმტომ გვაქვს რომ ვუყუროთ იმას რასაც გვსურს - მის მკერდზე თავი კომფორტულად მოვათავსე და