მეგობრობის მოთხოვნა (5 თავი)

-რა ჯანდაბაა?-ნინის გამყინავმა ხმამ ყველა სტარტზე დააყენა -რა მოხდა? მშვიდობაა? თუ მაგ სიმაღლეზე ჩემი ხმა არ ამოდის-დიტო ფეხზე წამოხტა და ვინაიდან ნინი ყველაზე მაღალი გოგოა კლასში თავისი "იუმორი" ჩააკვეხა. -ოოოო ხო გადამაყოლეთ ეს

შემიყვარდი და რა ვქნა? თავი №4

...ამ დროს მაღვიძარამ დარეკაა... -ნიკაა! (მე) წამოვიყვირე, სასწრაფოდ ავდექი, მოვწესრიგდი, ხელ-პირი დავიბანე, შხაპი მივიღე და ოთახში შევარდი: -აი დღეს ამას ჩავიცმევ!.. (მე) ჩავიცვი ღია ნაცრისფერი, საშინლად მაგრა დაგლეჯილი შარვალი, თეთრი მაისური შავი

ჩემი მომღერალი. (თავი 2)

დილით მე გავიღვიძე ნინოზე ადრე .. ჰო რაც არუნდა გასაკვირი იყოს მართლა ესე მოხდა . უცბათ თავში საოცარმა აზრმა გამიელვა . სააბაზანოში შევედი წყლით ჭიქა ავავსე და ოთახში გავედი .. აიი ყველაზე მაგარი მომენტიი . იოო , ცხოვრებაში პირველად გავაღვიძე მე

ლექსი-სიზმარი

საოცრად მახვილი ფიქრები, გრძნობები, ცელქი და თამამი მომავლის ცნობები, ფაქიზ ოცნებებთან ფერება, ლაციცი, როგორ მოვიგონო ის დრო, არც ვიცი! უნიღბო გულები, ფერადი მუზები, ფარფატა სულები და არა კუზები! ლაჟვარდში ჩაფლული იების სურნელი, უკვდავი სტროფები,

ქერა ანგელოზი

წელს ცივი თებერვალია, დილით დედამ გამაღვიძა ადექი, სკოლაში გაგვიანდება. ნახევრად მძინარემ ტანსაცმელი ჩავიცვი და ინერციით წავედი სკოლისკენ, გარეთ ყინვა იყო, ამინდი ძალიან მოქმედებდა ჩემზე, დეპრესიულ ხასიათზე დავდექი. გეოგრაფიის გაკვეთილმა უინტერესოდ

Butterfly (დასასრული)

ნინი რა თქმა უნდა ჩემთან დარჩა, ბიჭები გავაცილეთ , ოთახში შევედით, კონვერტი ისევ გავხსენით და თითქოს არ გვჯეროდა რა ხდებოდა, ეს ხომ საოცრება იყო, ნინი და მე ვყვიროდით და ლოგინზე ვხტუნაობდით, ცოტა ხანში ნინი გავაცილე ბარგი უნდა ჩაგველაგებინა და

მოსამსახურის ქალიშვილი.[6]

ყველაფერი მშვიდად მიდიოდა,ერთობოდნენ სტუმრები,მიირთმევდნენ საკმაოდ ძვირადღირებულ ღვინოს,არაყსა თუ ვისკს,მიირთმევდნენ უგემრიელეს საჭმლებს,მოლაპარაკებასაც აწარმოებდა როგორც ჩანს უფროსი ერისთავი,ლუკას კი წამითაც არ ცილდებოდა გვერდიდან ლანა,რაზეც უფრო

"შემიყვარდი, ძალიან შემიყვარდი" (თავი2)

ტელეფონი გავუთიშე და ავდექი. კარადა გამოვაღე. ჯიმსის მაღალწელიანი შარვალი, თეთრი პერანგი და ლურჯი კედები გადმოვიღე, ჩავიცვი და გიგის დავუკაკუნე კარზე. -გიგი გღვიძავს? -ჰო, შემოდი.

ავტო მრბოლელი (5)

მისკენ შევტრიალდი,მიღიმოდა"ნეტა რა აცინებ"გავიფიქრე და თვალები გადავატრიალე -როგორხარ ბელს ? -სახელი გაგიგია,თქვი რაგინდა და გაქრი -იმას გეტყვი რაცმინდა და გაქრობით ვერგავქრები ვაიმე ეს ირონია ღიმილი ვერვიტან თუ ვიტან ზაჩოტ ამას არაქ მნიშვნელობა

ოდესმე გყვარებია? (1)

ნათქვამი. ჩემს პრაქტიკაში ასეთი რამ ჯერ არ მახსოვს. კითხვის ნიშნიანი თვალებით ვუყურებდი. - ხო შინ საცოდავო, მომბეზრდი. - კარგი. - მშვიდად ვუთხარი. ლიდას ასეთ მობყრობას მიჩვეული ვიყავი, უკვე პროტესტის გრძნობაც აღარ მიჩნდებოდა. ლინდა ჩვენი სკოლის