ლურჯი მთვარე 4 თავი

- ასე რატომ მიყურებ? - მის თმებს ვეთამაშებოდი. - ასე, როგორ? - გულწრფელად გაუკვირდა. - როგორც მშიერი მგელი, შეშინებულ მსხვერპლს. - ისე გადაიხარხარა, შემრცხვა, მერე სიცილს მორჩა და დასერიოზულდა. - გიყურებ და ვერ ვხვდები, რა ფერი ხარ, დადუნა. - ძველ

მოდი გავგიჟდეთ ეს თუ სიყვარულის გამო იქნება (2თავი)

-კატო მოგკლავ ეგრე არიყო არჩავკეცილვარ ჩვეულებრივად ვიყავი -მარიამ როგორარ ჩაიკეცე ჩაიკეცე ნეტა შენითავი დაგენახა (ვიცინი) -აუ გეყოთ რა ისე 14-ში რასშვრებით? -ანი მე ჩემ ცხოვრებასთან ერთად უნდა ვისეინო ეიფელის კოშკთან (ვიცინი) -აი მეკი ნიუორკში

ბედნიერება ჩემთანაც მოვა 10

ნიკუშას გარეშე ფეხს არ გავადგავ აქედან!მკაცრი და სასოწარკვეთილი ხმა ჰქონდა ელენეს. ნიკუშასთან ვერ გავიდნენ ხაზზე ამიტომ მათ მწვრთნელს დაურეკეს. -ბატონო თენგიზ სალომე ვარ გიორგის ცოლი,ძალიან გთხოვთ კანდელაკს გადაეცით,ელენეს მშობიარობა დაეწყო და ფეხს

სიცივე...ჩვენ ისევ შევხვდით(ვამპირული საგა...დაბრუნება) (1)

სიცივე.....მხოლოდ სიცივე და ერთფეროვნება.....ჩემი გული გაჩერდა და ჩაქრა ჩემი ცეცხლოვანი ცხოვრებაც....ყველაფერი ნაცრისფერმა ფერმა მოიცვა.....მინდა...მინდა გავარღვიო ეს ნაცრისფერი საფარი და თვალისმომჭრელი კაშკაშა ფერები დავინახო....მაგრამ

წითელი ფორთოხალი (5)

შეხედე! შეხედე იმ ბიჭს როგორ გიყურებს.. თვალებით გჭამს,უნდა რომ მოვიდეს, სასმელზე დაგპატიჟოს, ათასი სისულელეებით გამოგიჭედოს თავი. ჰგონია რომ სულელი გოგოსავით წამოეგები.

ჩემი დაგარქვი და ამას ვერ შეცვლი პატარავ!!~1თავი~

მე ვარ ლიკა ჯაჭვლიანი 15 წლის.დავიბადე და ვცხოვრობ ქალაქ თბილისში.მაქვს შავი მოკლე თმა და ყავისფერი თვალები. არ მიყვარს ეს თავიდან ფეხებამდე აღწერა, ამიტომ ტყუილად დროს არ დავკარგავ. დღეიდან ყველაფრის ახალი ფურცლიდან დაწყება მომიწევს. სხვა სკოლაში

ჩანახატი (30 თავი)

ოცდამეათე თავი იცით როგორი განცდაა გამოცდების დასრულებისას?! ნერვიულობა, უძილო ღამეები, შვება, კმაყოფილება და ბედნიერება. არ ეგონათ სტუდენტობის დასრულებას ასეთი ემოციებით თუ შეხვდებოდნენ, იქნებ რაღაც პერიოდის შემდეგ მონატრებოდათ კიდევაც წიგნების

უდანაშაულო სიყვარული (თავი 5)

ორი წელი იმაზე უფრო ადრე გავიდა ვიდრე რომელიმე მათგანი ელოდა, ან არც ელოდა არავინ უბრალოდ დრო მიდიოდა და ვერც დამჯდარი ელემენტი ვერ აჩერებდა საათზე მამოძრავებელ ისრებს.ყველაფერი თავის მწყობრში იდგა, ან იქნებ იმიტომ ,რომ ეს მწყობრი არც არასდროს

ისევ შემიყვარე... თავი (30) ნაწილი (2)

ვიყავი თუ არა ბედნიერი? თვითონაც არ ვიცოდი,უბრალოდ ეს იყო რაღაც საოცარი შეგრძნება,იმის გაფიქრებაც კი,რომ ისევ ისევ მომეხვეოდა,გამიღიმებდა და გულში ჩამიკრავდა სიამოვნების ტაოს მაყრიდა სხეულზე.როგორ ჰგავს სიყვარული გაზაფხულის ცვალებად დღეს, რომელსაც

ვნება აშლილნი ..21..

,,ეგრეა, ადამიანი რასაც კარგავს, ორი იმდენს პოულობს. მთავარია ნაპოვნს გაუფრთხილდე, მთავარია იმაათთან იყო, ვინც გვერდზე გყავს, ან სხვაგან არის. მნისვნელობა არა აქვს, ეს ოჯახისწევრია თუ სხვა, მთავარია გყავს და ეს ყოლა გაძლიერებს“ სწრაფად მოწესრიგდა,