ნაზი ღამე 7

-თუ მეტყვი რომ არ წავიდე, არ წავლ გპირდები მხოლოდ ერთი შენი სიტყვა და...(კიტიმ პირზე მიაფრა ხელიი და მაგრათ მიეხუტა) -უნდა წახვიდე ბესს აუცილებლად უნდა წახვიდე. ჩვენ სამუდამოდ ერთად ვიქნებით,მე მთლიანად შენი ვარ. -გაგიჟებამდე მომენატრებიი.მიყვარხარ

ნატვრა

ძალზედ ძნელია წარსულს ნანობდე, ყველა იდგეს და შენ კი გარბოდე, ვინც გენატრება ჩუმად ამბობდე, არვის ესმოდეს... სიკვდილს ნატრობდე.

ვნება აშლილნი ..20..

ცხოვრება ამოუცნობი ფენომენია, ბედი და უბედობა თან დაგვდევს. ეს იმდენჯერ ვთქვი მართლა დამცინის ცხოვრება, ყოველი დღე იმდენად მტკივა, უბრალოდ ვფიქრობ რომ, რომ არა ტკივილი როგორი იქნებოდა ჩემი ყოველდღიური ყოფა. ,,მე იმდენად შევეჩვიე ტკივილს

მინდა გითხრა რომ

უბრალოდ მინდა გითხრა რომ შენ ჩემთვის ბევრად უფრო ძვირფასი ხარ ვიდრე გგონია და ვიდრე ჩანს. შავ-თეთრ სამყაროში ერთი ნათელი წერტილი ხარ რომელიც არ ქვრება, ღიმილი ხარ მაშინ როდესაც სიმწრისგან ტუჩებს ვიკვნეტ და ვიკავებ ცრემლებს. მე მიყვარს შენი სიგიჟე ,

მე

გუშინ შენს ლექსებს ვკითხულობდი და ვტიროდი. ვტიროდი ცრემლით და ვიცი, რომ ეს ყველაზე ნამდვილია რაც ბოლო ერთ წელიწადში განვიცადე. მინდა მჯეროდეს, რომ შენი სული ჯერ ისევ ცოცხლობს ჩემში, რომ ცხოვრებამ არ გადამყლაპა და არ გამაქრო, რომ ყოველდიურმა სევდამ

თვალებს ბინდი ეფარება (4)

მადლობა რომ აქ იყავი და დამეხმარე ამ ღამის გადაგორებაში , დამეხმარა ეს საუბრები , რომ დრო მალე გასულიყო და ელენეც მალე გამოკეთებულიყო. მადლობა(გავუღიმე) -ეგ რა სამადლობელია, მესიამოვნა ძალიან შენთან საუბარი. და ხშირად გაიღიმე ხოლმე... ძალიან

ახალი დასაწყისი (1)

სამყარო,ადგილი ახლის დასაწყებად, ერთ დღეს ზიხარ და აცნობიერებ, რომ დროს ვერ აყევი, ვერ შეძელი შეუძლებელი, ფიქრობ და ხვდები, რომ ყოველივე ადამიანს, ვინც შენს გარშემოა ერთი ძალა აქვს, უბრალოდ განსხვავდებიან იმით თუ ვინ როგორ გამოიყენებს მას,

უშენოდ ჰაერიც მეზედმეტება (11)

-ლილე ტასოსთან შედი! ვგრძნობდი როგორ გაეყინა გიორგის ხელებიი თუმცა არაუშავს მეც ცუდად ვიყავი როცა მან მიმატოვა და ნინასთან ერთად წავიდა..ხელი გავაშვებინა და ნელი ნაბიჯით გამოვეცალე ისე წამოვედი გიორგის ხმაც არ ამოუღია..თავდახილი იდგა..ამის დანახვაზე

უნდა ჰყვარებოდა?

-გამარჯობა დაჩი. -სალამი კატო. -როგორ ხარ? -რავიცი არამიშავს, შენ როგორ ხარ? -მეც არამიშავს. - მორცხვად გაუღიმა, თვალი აარიდა და გაუნძრევლად დადგა. დაჩიმაც გაიღიმა და უხმოდ აქცია ზურგი. ძმაკაცებისკენ წავიდა. არც კი ვიცი უკვე მერამდენენ ხდება

ჩანახატი (29 თავი)

ოცდამეცხრე თავი დაძაბული იჯდა თეკლე, რამოდენიმეჯერ შეამჩნია როგორ მტრულად უმზერდა სიძეს აკა, არც ჯემალის დაკვირვებული მზერა გამოჰპარვია. ტანში უსიამოვნოდ გააჟრჟოლა. გრძნობდა კობას დაჟინებულ მზერასაც, სახე ეწვოდა ქალიშვილს. უხერხულად იშმუშნებოდა.