შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

კვირის სიახლე

წარსული წარსულში II (მეორე თავი)
ისტორია
13-06-2025, 07:59 2 255 33

წარსული წარსულში II (მეორე თავი)

_ყველაზე თბილი და მზრუნველი იყო ... სულ მეხუტებოდა და მკოცნიდა . 14 წელია არ მომფერებია , რომ გამოვიდა ერთი ღამეც არ დარჩა ჩვენთან. სადღაც წავიდა და ჩემ ბინაში სტუმარივით მოდის,რაღაცებს ტოვებს და

თვის სიახლე

გოგონა სიზმრიდან ნაწილი1
ისტორია
24-05-2025, 09:30 9 778 0

გოგონა სიზმრიდან ნაწილი1

ღამის ბურუსში გახვეულ ქალაქში ცივი სიო დაჰქროდა, ბიჭის ფანჯრებს ეამბორებოდა და თან მიმავალ ფიქრებს უტოვებდა ლუკა კი, სიზმრების უსაზღვრო სამყაროში ჩაძირული, მოსვენებას ვერ პოულობდა. მისი შფოთიანი

PDF წიგნები

არ ილაპარაკო
ელექტრონული წიგნები
15-06-2025, 10:19 201 0

არ ილაპარაკო

ლუარის ველი, საფრანგეთი. 1565 წლის ნოემბერი ჩონსი ფერმერის გოგოსთან ერთად იდგა ლუარის ბალახოვან სანაპიროზე, როდესაც ქარიშხალი ამოვარდა და რადგანაც ტაიჭი მდელოზე სასეირნოდ გაეშვა, ახლა იძულებული იყო,
სიყალბის თეორია (7)
ისტორია

სიყალბის თეორია (7)

5-02-2016, 22:38
ავტორი
2 658
2
+
- შენ არ იცი, რომ ამდენი მოწევა არ შეიძლება? - მოულოდნელად გვერდით ამოუდგა ნაცნობი მამაკაცი. - შემეშვი რა, - მარჯვენა ხელი აიქნია, ზურგი აქცია და წინ წავიდა. იგრძნო, მამაკაციც გამოჰყვა. - მშვენიერი ქალი ხარ, იდეალური... რატომ იკლავ თავს? - დააწია
უდანაშაულო სიყვარული (თავი 2)
ისტორია

უდანაშაულო სიყვარული (თავი 2)

5-02-2016, 22:28
ავტორი
2 077
1
+
პირველად ეზიარა ამ სიტყვის მნიშვნელობას.. როგორ უჭირს, როგორ უნდა გაიქცეს, მაგრამ უფრო მეტად უნდა მაგრად მოხვიოს ხელები კისერზე და ბედნიერმა დაუკოცნოს ტუჩები. თითის წვერებზე იწევა და ნაზად ეხება მამაკაცის ტუჩებს.. ახლა ეშინია,რომ დაკარგავს დანიელს.
მთვარის ბნელი მხარე - I თავი
ისტორია

მთვარის ბნელი მხარე - I თავი

5-02-2016, 21:18
ავტორი
3 632
4
+
ესაა ჩემი ცხოვრება. დათვლილი ნაბიჯები, ჯოხი და არავითარი დამოუკიდებლობა. მე ტვირთი ვარ მშობლებისთვის და გამოუსადეგარი საზოგადოებისათვის. 8 წლის ასაკში ტვინის სიმსივნე დამიდგინეს. მას ვაჯობე, მაგრამ სამაგიერო გადამიხადა ავადმყოფობამ და მხედველობა
ვინ თქვა ბედნიერი დასასრული არსებობსო?
ისტორია

ვინ თქვა ბედნიერი დასასრული არსებობსო?

5-02-2016, 21:13
ავტორი
2 092
3
+
-ხვალ ახალ სკოლაში წახვალ დე უკვე მოვაგვარე-ღიმილით უთხრა დედამ და თმაზე მოეფერა -კარგი-უემოციედ უპასუხა და თავისი ახალი ოთახისკენ წავიდა. საწოლზე დაენარცხა და მწარედ ატირდა.დავიფიცებ პატარაობის შემდეგ პირველად ტიროდა. უნდოდა ტკივილისგან დაცლილიყო,
ეშმაკის სული!!!
ლექსები

ეშმაკის სული!!!

5-02-2016, 20:38
ავტორი
2 902
0
+
იმ ეულ ღამეს ბინდგადაკრულში, მოსჩანდა მხოლოდ კვალი ეშმაკის, იმ წყეულ ღამეს დავკარგე გრძნობა, ფერფლი ჩემი გაჰფანტეს ქარში, მე კი ცხოვრება გავცვალე ქალში. <3
გამოფხიზლება.
ჩანახატი

გამოფხიზლება.

5-02-2016, 19:52
ავტორი
2 049
5
+
გახსოვს პირველად რომ მოვკვდი ? ნუ , თითქმის მოვკვდი... მაშინ ვფიქრობდი , რომ ოდესმე მაინც მოვკვდებოდი და არ ქონდა იმას მნიშვნელობა ეს დღეს იქნებოდა თუ წლების შემდეგ .გახსოვს პირველად რომ მოვკვდი ? ნუ , თითქმის მოვკვდი... მაშინ ვფიქრობდი , რომ ოდესმე
ვამპირი
ისტორია

ვამპირი

5-02-2016, 19:48
ავტორი
2 849
2
+
- მართალი ხარ მაგდა...იქნებ გვეცადა და გერმანიაში გადაგვეყანა მართალია ძნელი და დამღლელი გზა ელოდება,მაგრამ იქნებ გადავარჩინოთ?იქ უფრო გამოცდილი ექიმები არიან და უახლესი დანადგარები აქვთ. იქნებ რამით დაგვეხმარონ?-თქვა და სევდიანი სახით გახედა
ვნებებზე ეჭვიანი (თავი 1)
ისტორია / მარიამ რაქვიაშვილი

ვნებებზე ეჭვიანი (თავი 1)

5-02-2016, 19:43
ავტორი
5 075
5
+
-წავალ,ინტერნეტში ვინმეს ავაგდებ-მივდივარ ენთუზიაზმით,ამ საღამოს მარტო გატარება არ მინდა.საკუთარი წარმატება უნდა ავღნიშნო ლოგინში! ინტერნეტში ბიჭებს ვამატებდი...საერთო მეგობრებიდან ვირჩევდი ყველას.მსგავსი რამ არასდროს გამიკეთებია.
წითელი ფორთოხალი (4)
ისტორია

წითელი ფორთოხალი (4)

5-02-2016, 18:26
ავტორი
1 831
4
+
ყოველთვის მაოცებდნენ ხელოვანი ადამიანები. ისინი მუდამ თავიანთი ცხოვრებით ცხოვრობენ და ალბათ ამიტომაცაა,რომ ვაფასებ.. ვაფასებ თითოეულ მათგანს. ისინი არიან ჩემთვის ადამიანები, რომლებიც ბდნიერებას ხელოვნების საშუალებით ისრუტავენ. ვაფსებ,რადგან შეუძლიან
მოლოდინი_ს  დასასრული !
ისტორია

მოლოდინი_ს დასასრული !

5-02-2016, 17:40
ავტორი
1 985
0
+
"ბედნიერ ადამიანებს სულაც არ აქვთ ყველაფერი საუკეთესო... მათ უბრალოდ შეუძლიათ დაინახონ საუკეთესო იმაში, რაც აქვთ..."ჯ. ქარჩხაძე...ქორწილიდან რამოდენიმე დღეში თბილისშში წამოვედით , ისე მიჭირდა ბებიასა და პაპას დატოვება , ლუკასაც ასევეე, და მათაც