19:19(ნაწილი 7)

საათი 19:19-ს უჩვენებდა..თვალები დავხუჭე და სურვილი ჩავუთქვი..იქნებ ეს ჩემი ბოლო სურვილიც კი იყო..

ცასა და მიწას შორის ( 1 )

- შეჩერდა, შემომხედა, ხელები გაშალა და გაიღიმა თითქოს მიწვევდა და მეც როგორც არასდროს არაფერი მდომებია ისე მინდოდა მასთან სიახლოვე, მასში შერწყმა და ერთსხეულად ქცევა...

ხელი არ გამიშვა {5}

დიდხანს არ დასცალდა მშვიდი ძილი, ფხიზელმა გონებამ ბოლომდე გათიშვა ვერ შეძლო. სიზმარში მოვიდა წარსულის კოშმარული მოჩვენება. მარტო იყო , ისევ დაუცველი და უსუსური, კარის დაკეტვა დაავიწყდა მან კი შესვლა შეძლო. ახლოს გრძნობდა მის აუტანელ ხმაურიან სუნთქვას

არეული გრძნობები 15 თავი

ლაშა დაჟინებით მოითხოვდა თათიასგან ქუჩაში გასვლას და მის ნახვას, გოგონა კი ამაოდ ცდილობდა მის დარწმუნებას იმაში რომ მამამ და ძმამ კატეგორიულად აუკრძალეს გარეთ გასვლა

ფიქრებით დიალოგი თავი 16

- და ვინ შეინარჩუნებს იმ მანდილოსნების რეპუტაციას რომელიც თქვენმა ვაჟმა დაამცირა, - გაყალბებული მტკიცებულებების გამო უდანაშაულო ადამიანს ბრალი წაუყენეს, მის უფლებებს ვინ დაიცავს? წყნარი და თითქოს რაღაც ტკივილ გაღვიძებული გულით მივუტრიალდი

კაკანათი (2)

კაკანათის დასაგებად მახეს წამოაპირქვავებენ და ჯოხზე ისე დააყუდებენ,რომ ჩიტს შიგნით შესვლა შეეძლოს.მახის ქვეშ საკენკი ყრია.შევა თუ არა ჩიტი საკენკისთვის,დამალული მონადირე ჯოხზე გამობმულ ძუას გამოსწევს და ჩიტს მახეში გამოამწყვდევს.

*******

საქართველოზე ლექსი ოჰ რამდენ ქართელს დაუწერია და რამდენ დედას გმირის საფლავთან ცრემლიანად დაუმღერია აკაკიმ ჩონგურს შეგვიდარა ეს სანაქებო ჩვენ კი გვიწოდა მისი სიმები ამაყი იყავ შენ საქართველო

დუმილი

ყოველთვის იცოდა,რომ ეს დღე ოდესმე დადგებოდა,ამიტომ არ გაჰკვირვებია,არც სასო წარკვეთია.ეჩვენებოდა,თითქოს აპათია ძვლებში გასჯდომოდა და ნელ-ნელა უწამლავდა სისხლს,მაგრამ მოუწევდა,დაემარცხებინა,საკუთარ თავში ეპოვა ამის ძალა,ცხოვრება გაეგრძელებინა.ბოლოს

ხელი არ გამიშვა {4}

_ჩემი ფანტაზიის მაქსიმალური დიაპაზონი იცი სადამდე მიდიოდა ? შენ აქ შემოდიოდი,ხელს ჩამკიდებდი და ტუჩთან ახლოს მაკოცებდი. ამ დროს ფანჯრიდან გამოჩნდებოდა მზის ჩასვლა და მთვარის ამოსვლა _ თითებზე მართლაც ეხებოდა კაცის თბილი მტევანი

გულის მელანი

მე ამ ლექსების ძალა ვიგრძენი, არ მინდა გავექცე პოეტის წიაღს, ვერ ვეგუები დღევანდელ აწმყოს, ამიტომ ლექსს ვწერ ვანათებ წყვდიადს