სიბერე...

ვხედავ მიქრიან წლები,რაში უმატებს ქოშინს,სანაპიროს ქვიშით თამაშობენ სხვები,და დრო ჰაერში გარინდული დუმს ზღვათა შორის.ვხედავ წლები მიქრიან მიწამდე,და სხვა გზა არ არის, უნდა გავქრე,მე ჩემი სიბერე ახალგაზრდობაშივე ვიწამე,როცა მივენდე

ნამდვილი სიყვარული კი არ უნდა იპოვო, უნდა ააშენო

ნამდვილი სიყვარული დრომ უნდა გამოსცადოს, სხვადასხვა ცხოვრებისეულ გამოცდას უნდა გაუძლოს. ეს არის მუდმივად მზარდი, ცვალებადი და ადაპტირებული გრძნობა. რეალურ ცხოვრებაში იგი იშვიათად გვხვდება, რადგან მისი განვითარება უამრავ დროსა და ძალისხმევას

რომანტიკა თუ დანაშაული?!

_ მხოლოდ მაშინ ვალაგებ, როცა გასაღებს მიტოვებს, _ გამოვაცხვე «ისტორია», _ კვირაში ერთხელ… ან ორჯერ. _ და ამ კვირაში? _ ეს კვირა ხომ დღეს დაიწყო… _ ვიპოვე გამოსავალი, _ ამიტომ ჯერ არ

ჩემს გულში ხარ (4)

- დილით ადრე გამეღვიძა და გამახსენდა, რომ ბიჭებს დავპირდი შურს ვიძიებ-მეთქი და მათ გაღვიძებას შევუდექი.. რეზის მაგრად ვუჩქმიტე, თომას წყალი გადავასხი, კოსტა საწოლიდან გადავაგდე და ნიკასკენ წავედი.. ვერ წარმივიდგენდი, თუ ეღვიძა.. ეცრად მომიქცია მის

და ამდენ ხანს რით ვერ გამოიდარა

და ამდენ ხანს რით ვერ გამოიდარა რომ ვზივარ და სტროფებს ვაბამ სტროფებს, რით ვერ დაშრა ბოლობოლო ცრემლი, მაშინ , როცა ტკივილებმა მოკლეს. და ამდენ ხანს რით ვერ დადგა დარი, თუ სიკვდილი მიწერია -მოვკვდე, სულიერად ისედაც ვარ მკვდარი, მიღალატეს ვინც

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი VII)

-ელენა,ჩამოდი,საშიშია-დაპანიკდა თეკლა -მართალია თეკლა,ჩამოდი რა-დაეთანხმა კაკი -არაფერია საშიში,უბრალოდ შეიგრძენი წამი-წამოიყვირა ელენამ,როდესაც უეცრად დაქანავდა და რომ არა დემეტრეს სწრაფი რეფლექსი ელენა გადავარდებოდა,მკლავზე მოუჭირა და ადგილზე

მკვდარი გრძნობა

იქნებ გავბედე მეთქვა სიტყვები რომეთაც შენთვის ფასი არ ჰქონდა, შენ არ გესმოდა ჩემი სიტყვები შენ ხომ ყოველთვის შენი გაგქონდა.

უშენოდ ჰაერიც მეზედმეტება (2)

ისეთი სიმშვიდე სუფევდა ცოტა რთულია ამის გადმოცემა..სიწყნარეს დროდადრო ფოთლების შრიალი და ჩიტების ჟღურტული არღვევდა... -ანოო მე უნდა გავცურო და ჩამო რა შენც.. -მაცადე გოგო ვისიამოვნო ამ სიწყნარით,ცოტა განვიტვირთო თორე ისე ვარ გადაღლილი თბილისის

სასახლე დაბურულ ტყეში (დასასრული)

კომფორტულად მოიკეცა ფეხები, თავი კი მკერდზე მიაყრდნო. სრული კომფორტი იგრძნო, ისე ამშვიდებდა ნაძვისხის განათება._თავი გაგიცივდება. რატომ არ იშრობ ხოლმე კარგად? -ელენმა ღიმილით ახედა ბიჭს, მისი თვალები თბილი იყო.

ეშმაკი და ანგელოზი მეთერთმეტე თავი

გულამოვარდნილი მივრბოდი ტროტუარზე თან კი ცრემლების ნაკადს ვიწმენდდი. მერეღა გამახსენდა ფული რომ მედო ჯიბეში ტაქსი გავაჩერე და მშობლების სასაფლაოზე წავედი.თოვდა იმ დღეს ძალიან დადო ყველაფერი მოიყინა თუმცა ეს არ მადარდებდა.