ფერადი გრძნობები(1თავი)

სახლი ქალაქგარეთ, ლამაზი ბაღითა და მშვენიერი ინტერიერით, რომლის გარშემოც ბევრი ასეთივე სახლი დგას , მაგრამ თითქოს ეს სახლი ყველასაგან გამოირჩეოდა თავისი ელეგანტურობით და თავისი ისტორიით. ამ დიდებული

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - თავი V

_მაშო… მაშოოო!_ყვრილით შემოვარდა ჩემს ოთახში ნუცი. მე ერთ სკამეზ მეორე მქონდა შემოდებული და კარადის თავიდან დიდი ყუთის ჩამოღებას ვცდილობდი. მასში მამას ნაჩუქარ საჩუქრებს ვინახავდი. იმ საღამას მინდოდა 13 წლის თავზე

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (34)

ნატა და ჯეკო ექიმს ხმის ამოუღებლად დაემორჩილნენ და ოთახიდან გავიდნენ.- ჭრილობა ხომ არ გტკივა? (ექიმი)- არა არ მტკივა.- ძალიან კარგი, მოდი ნელა ვეცადოთ წამოდგომას.(ექიმი)ექიმმა ხელი წამავლო და ფრთხილად

დრო ვერ კურნავს იარებს (2)

-დაგტოვოთ მარტო? ამ უბედურს ადვოკატის თავიც არ აქვს და მოკლედ სახელმწიფომ დაუნიშნა. -ქურდობა აქვს წაყენებული? -თავდასხმაც. თავს დაესხა ქურდობის მიზნით. შვილო ადვოკატის თავი თუ არ გაქვს არ უნდა იქურდო არაა..._ხელები ერტმანეთს გადაჰკრა კაცმა და

ისევ შემიყვარე... თავი (11) ნაწილი (2)

ვიცოდი,რომ საშინლად მოვიქეცი,არც ამ უაზრო გეგმას უნდ ადავთანხმებოდი,თუმცა ალეკო არც არაფერ აეთებდა იმისთვის,რომ ჩემთვის დაემტკიცებინა თავისი სიყვარული,სიტყვებით კი ამას ნამდვილად ვერ მოახერხებდა,სისულელე იყო საერთოდ ყველაფერი,მალე თავი გამისკდებოდა

სასახლე დაბურულ ტყეში 21

ფიქრები დაფანტულად მოძრაობდა ტვინში, ბოლოს კი ერთ აზრად ჩამოყალიბდა. მიხვდა, რომ ეღვიძებოდა. რთული იყო თვალების გახელა. არც ისეთი მკაფიო განათება იყო, მაგრამ მაინც მოჭრა თვალი. მერე მწვანე თვალები გამოიკვეთა და

მკურნალი ცრემლები 10თავი.

-ელენე,ჩემი გესმის?-ნიკას სახე მთლიანად გაფითრებოდა და ხელს ხელზე მიჭერდა.გამშრალი პირი ძლივს გავაღე და მესმისმეთქი ამოვიხრიალე.გაბრუებული ვიყავი,თვალებს ძლივს ვახელდი,ძვლები მტკიოდა,ვერ ვინძრეოდი,თავი გვერდზე მივაბრუნე და ჩემს გაშლილ მკლავს

ქალბატონი ვეტერინარი - 8 - დასასრული

- მოიცა დავფიქრდე ... - ტუჩზე "დაბნეულმა" მიიდო საჩვენებელი თითი და ზუსატდ კისერზე მოახტა საქმროს ... - კითხვა უნდა მაგას სულელო ? - იმწამსვე ეცა მის ბაგეებს და , რომ ამოისუნთქა ძმას თვალებაციმციმებულმა შეხედა - ახლა

დალუქული დღიურები (თავი 3)

-ღამღამობით, მე ვუსმენ მუსიკას, რომელიც არავის მოსწონს ჩემ გარდა- დაიწყო ლაპარაკი დემეტრემ... ვგრძნობდი, როგორ დამისველა სახე მარილიანმა სითხემ. - მე შემიძლია ვაკონტროლო ის რაც ტელევიზორში გადის, ამის გამო ხალხს ჩემი

მალე დაგიგემოვნებ მარწყვის ტუჩებს (4)

დემემაც აღარ დააყოვნა და გახურებული ტუჩები მიაწება მთავარ არტერიაზე. სისხლმა გაორმაგებული სიჩქარით დაიწყო ჩქეფვა ორივეს ძარღვებში. მათი აჩქარებული გულისცემა ერთმანეთს ერწყმოდა...