*******

საქართველოზე ლექსი ოჰ რამდენ ქართელს დაუწერია და რამდენ დედას გმირის საფლავთან ცრემლიანად დაუმღერია აკაკიმ ჩონგურს შეგვიდარა ეს სანაქებო ჩვენ კი გვიწოდა მისი სიმები ამაყი იყავ შენ საქართველო

დუმილი

ყოველთვის იცოდა,რომ ეს დღე ოდესმე დადგებოდა,ამიტომ არ გაჰკვირვებია,არც სასო წარკვეთია.ეჩვენებოდა,თითქოს აპათია ძვლებში გასჯდომოდა და ნელ-ნელა უწამლავდა სისხლს,მაგრამ მოუწევდა,დაემარცხებინა,საკუთარ თავში ეპოვა ამის ძალა,ცხოვრება გაეგრძელებინა.ბოლოს

ხელი არ გამიშვა {4}

_ჩემი ფანტაზიის მაქსიმალური დიაპაზონი იცი სადამდე მიდიოდა ? შენ აქ შემოდიოდი,ხელს ჩამკიდებდი და ტუჩთან ახლოს მაკოცებდი. ამ დროს ფანჯრიდან გამოჩნდებოდა მზის ჩასვლა და მთვარის ამოსვლა _ თითებზე მართლაც ეხებოდა კაცის თბილი მტევანი

გულის მელანი

მე ამ ლექსების ძალა ვიგრძენი, არ მინდა გავექცე პოეტის წიაღს, ვერ ვეგუები დღევანდელ აწმყოს, ამიტომ ლექსს ვწერ ვანათებ წყვდიადს

სიყვარული

ჩემთვის იყო ჟურნალისტი ნიშნავს იყო ხალხის ხმა.6 წლის ასაკიდან ზუსტად ვიცოდი რომ ჟურნალისტი უნდა გამოვსულიყავი და დღეს აქ ვარ ვეუფლები იმ პროფესიას რომელიც ასე ძალიან მიყვარს ჩემთვის თითოეული გადადგმული ნაბიჯი რომელიც მაახლოვებს ჩემს მიზანთან

გაყიდული ღირსება (10 თავი)

ნელ-ნელა კი ყველა ირინეს დამალული ფაქტი სააშკარაოზე გამოდიოდა.

ხელი არ გამიშვა {3}

-მე კი ვერსად ვრჩები დიდი ხნით , მივდივარ და უკან ვბრუნდები -ალექსანდრეს უბრუნდებოდი , მე კი შენ გაგირბოდი ... თქვენ ერთად . ოდესმე მივხვდები მასთან რა გაკავშირებდა ? -იმაზე მეტი ვიდრე სიყვარულის დროს გაკავშირებთ ჩვეულებრივ მოკვდავებს !

ქარაფს შემომდგარი

სისხლი კაპილარებს მძლავრად ეხეთქება, თითქოს აზვირთებულ ტალღებს ეჯიბრება, სული არ მშვიდდება, ფიქრებს ეჭიდება, წარსულ დღეთა ჯაჭვი სიზმრად მევლინება...

ცხელი თოვლი (სრულად)

ქალის შავ,გრძელ,მაგრამ ყველანაირად ჩახსნილ კაბაში იმდენად მიმზიდველი იყო მისი სხეული. მისი გრძელი ფეხები,რომ...რომ. ნიკოს თეთრი კანი,თეთრი შარვალი და სანახევროდ ჩახსნილი,თეთრი პერანგი, საიდანაც მოჩანდა ლურჯი ვენებით მორთული თეთრი კანი და მასზე

მიყვარხარ

სიყვარული რომ დაიწვას ღმერთს მოუნდეს აღწერა, ეშმაკს მხარზე შემოვისვამ სიყვარულის ხატმწერად.