სათნოების ორმოცდაათი ელფერი

-ლამაზი ხარ-უთხრა დავიდმა ,მკლავში ხელის მოკიდებით შემატრიალა და თავის სხეულზე აიკრა.გოგონდა დუმდა,მის ცისფერ თვალებში იძირებოდა. -გამიშვი -სწაყლად თქვა ჰანანმა.-რატომ?-არ შეიძლება.-შეიძლება.თქვა მაამკაცმა

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (32)

- გადარჩენილხართ ლუკა. ( ექიმი ) ლუკამ სევდიანი გამომეტყველება მიიღო და ექიმს პასუხი არ გასცა. - ძალიან გიყვართ? ( ლუკა ) - კი ცვეტში ყველაზე მაგრად. ( ლუკა ) - იცი ლუკა, სანამ ოპერაცია დაიწყებოდა ანამარია რამდენიმე წუთს

თუ გინდა ზღვარს გავცდეთ და ზღაპარს გავიდეთ!

წამოდი ჩვენ ერთად გავუყვეთ შორით გზებს თუ გინდა ზღვარს გავცდეთ და ზღაპარს გავიდეთ ცხრა მთაც გადავლახოთ და მაღლა ავიდეთ რომ ეს მოგონება არასდროს წავიდეს...

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - თავი III

_იქნებ, ყავა დაგველია ერთად?_უკვე გაჩერებასთან მისულს მკითხა. _მეჩქარება!_მოკლედ მოვუჭერი. _როდემდე აპირებ უკარებას როლის თამაშს?_გაეცინა და წინ გადამიდგა.

პატარა... (2)

დაგანებებ სამუდამოდ- ღმერთო რავქნა! მე მას ვერ დავკარგავ მიყვაარს ! როგორ ვიცოცხლო ! მაგრამ დედა?! სულ მეუბნება არავინ შეიყვაროო ყველას ჩემი იმედი აქ! მაგრამ

ალბათ არსებობს ბედნიერება... (2)

ესეც მეორე თავი. შემიფასეთ რა გთხოვთ ვიცი ბევრი შეცდომები მაქვს დაწერეთ კომენტარი თუნდაც ეს ყველაზე საშინელი კრიტიკა იყოს გთხოვთ

წითელმიწიანი ბაღი

ყველა ჩვენგანს გვაქვს საყვარელი ადგილი. ადგილი, სადაც მაშინ მივდივარათ, როცა ფიქრი, მარტო ყოფნა, ან უბრალოდ დასვენება გვინდა. მეც მაქვს ერთი საყვარელი ადგილი.

ქალბატონი ვეტერინარი - 5

- კაი ნაშა - ასევე უდარდელად უპასუხა სანდრომაც. - უიმე ქალებში გიჭირს ბიჭო ? - სახე დამანჭა მარიამმა. - მარიამ ! - მკაცრი ხმა გამოსცა ავალიანმა და გამეღიმა.

გზა ხევსურეთისკენ (3 თავი )

ამ დღის შემდეგ უფრო ჩავიკეტე ჩემს თავში და უცნაური გავხდი. არასდროს მჩვევია სიმშვიდე. ყოველთვის ქაოსური,ხმაურიანი და სცილიანი ვიყავი.ყველას გაუკვირდა ჩემი ასეთი ცვლილება თანაც უარესობისკენ.

ვედრება

ღმერთო მომეცი ძალა ვატარო, ჯვარი, ჩემს ზურგზე, შენგან ნაწერი, და რწმენით შევძლო რომ შევებრძოლო, რაც მომივლინე მე განსაცდელი.