სიცრუე,რომელიც არ ვიცოდი 14

-გამარჯობა -გამარჯობა. -დედა ნეა,ნეა დედაჩემი ლალი და მამჩემი თაზო -სასიამოვნოა.

ნაწილი ადამიანის სულიდან

ბოლო ამოსუნთქვა..ბოლო ღერი სიგარეტი და უკანასკნელი ნაპასი...უკვე შუაღამეა..შენ კი ისევ ზიხარ მარტო, საკუთარ თავთან

19:19 (ნაწილი 4)

-მოგენატრე.. მომესმა ყურთან ჩურჩული და ჩაღიმება.. იმდენად გახვეული ვიყავი მისი სხეულის ნეტარების ბურუსში პასუხის გაცემაც კი არ შემეძლო,უფრო და უფრო მძლავრად მიკრავდა ტანზე...

მიჰყევი ოცნებას (თავი 8)

მანქანის სავარძელზე ხელებ გაკოჭილი,ემბრიონის ფორმაში მოკუნტულიყო.საბურავების ხმაური ჩაესმოდა ყურში,მაგრამ ვერ ხვდებოდა სად ან რატომ მიდიოდა.ცდილობდა თვალის გახელას თუმცა ქუთუთუოები ისე დამძიმებოდა ერთიანად მოწყვეტილი ძალასაც ვერ ატანდა.სუნთქვა

ფიქრებით დიალოგი თავი 14

- რატო ფიქრობ მასე თმა ყურსუკან გადაიწია მეგიმ ისე კითხა, - რაღაც დიდ ქიმიას ვგრძნობ როცა ერთად არიან, და საერთოდ ისე ახლოს არიან ისე უმზერენ ერთმანეთს რავი ათასი რამე

....✧

შევაღე თუ არა კარები, სასიამოვნო სურნელი, დემონივით შემომეჭრა ნესტოებში და გაყინულ გულში, სითბო სითხესავით ჩაიღვარა.

19:19 (ნაწილი 3)

კაბინეტის კარი ნახევრად ღია იყო, უცებ შიშისგან შევხტი როდესაც ჩემს სკამზე ივა დავინახე , გვერდით ნაგვის ურნაში დიდი თაიგული და მის ხელში ათამაშებული ლამაზი ბარათი...

თავნება ქალბატონი (დასასრული)

-როგორ არის ყველაზე მაგარი რძალი?-ჯერ ნიკო და თათა შემოვარდნენ. -იმაზე უკეთ ვიდრე წარმოგიდგენია!-ანდრომ უპასუხა და წყვილს შეეგება. -რატო არ გამოფარფატდა?-

შიში

საკუთარი თავი, ცხოვრება, სხეულ, აზრები, გონება მეზიზღებოდა და ზუსტად ამდენამდე მიყვრდა. მქონდა ყველაფერი რაც ბედნიერებისთვის იყო საჭირო: ორი ხელი, ორი ფეხი, ორი თავლი, ოჯახი, მეგობრები, საქმე რომლითაც ყოველ დღე ვკავდებოდი, მაგრამ ეს ყველაფერი

მარწყვის არომატი

ისტორია უსამართლო ცხოვრების და რეალობის შესახებ.. და მაინც როგორი სასტიკია რეალობა და ნინას ცხოვრება..